Сами на ручек во ресторан

  • Креатор на темата Креатор на темата rossonerka
  • Време на започнување Време на започнување
Знам не многу често али 2-3 пати во месецот скроз сам да отидам на доручек или ручек некаде по скопскиве ресторани . Најчесто идам во Св. Пантелејмон на Водно таму ми е најопуштено нема многу гужви, галами, викање, глетката на Скопје насабајле е преубава. Е сега нормално менталитетот ни е таков па има и такви кој поглед не тргнаат и цело време те гледаат зошто седиш сам, како јадеш, што јадеш ама не се замарам многу, секој за себе, бидејки ја не живеам за други си живеам свој живот и на свој начин а на некој ако му смета слободно може да сврти поглед на друга страна.
 
Честопати ми се случува да си седнам некаде и да јадам сам и не ми пречи тоа воопшто, понекогаш дури и најдобро ми е кога сум сам, а на тие што им е непријатно нека не се прават лудаци и баталете ги другите што зборуваат гледајте самите да бидете задоволни ако ги гледаме другите што кажуваат верувајте ништо не смееме да направиме.
 
Пред да одговорам, да расчистиме неколку работи.
1, Јас сум кулинарно неписмен
2, Не се сеќавам кога беше последниот пат да сум се усрамил.

That being said, скоро секој ден јадам во ресторан, преку учебна година. Мементо ми е најчест избор, зошто е најблиску. Ако не сум таму, тогаш сум во Уранија, кај народна банка.
Така, ако забележите некој дечко како јаде сам за време ручек, слободно покажувајте со прст, смеејќи се гласно:pos:
Не ми чуе :тенќу:


П.с. Слободно може да се придружите, ова е отворена покана.;)))
 
Ne mi se slucilo seuste da odam sam da jadam u restorant no mi se ima sluceno da pijam kafe sam vo kafic i toa preubavo sum se cuvstvuval ednostavno pijam kafe i uzivam so moite misli tamu nekade :vozbud: a rucek ne e sramota sam da odis da ruckas nekogas e preubavo i toa
 
:tapp::tapp::tapp::tapp: шо да се каже шо дасе рече на ваквото размислување?? во ред ајде самотае сам да се јаде во ресторан,али поголема срамота е да бидеш толку глуп па да бидеш гладен и да нејадеш затоа што ти било срам да седнаеш негде затоа што си бил сам
 
Во ресторан не ама во сендвичара или пицерија ДА..
 
Не сум била досега во ресторан, ама по сендвичари да.
Обично по предавањата на факултет киснам во Марана 2 иако само еднаш имам отидено сама, ама подобро да отидам отколку да бидам гладна само заради тоа што поради сплет на околности сум немала друштво.

Некако за нас не е својствено, во Скопје ај пак може да се забележи таква појава ама во Струмица да излезеш сам да јадеш во ресторан или пак да пиеш кафе во кафич ќе те гледаат ко чудак. :)
 
:tapp::tapp::tapp::tapp: шо да се каже шо дасе рече на ваквото размислување?? во ред ајде самотае сам да се јаде во ресторан,али поголема срамота е да бидеш толку глуп па да бидеш гладен и да нејадеш затоа што ти било срам да седнаеш негде затоа што си бил сам

Абе глупо е размислувањето нормално, ама тоа е реалноста.
Кај нас срамота е во ресторан, пицерија, пекара, сендвицара, кафуле да се седне сам и да се јаде и пие. Срамота е зашто сите одоколу се седнати со друштво, се дружат и те зјапаат на лево и си викаат види го грефче овој нема друштво и сега ко идиот сам седи. Тоа е глупата македонска реалност.
Али од друга страна сите од нас сакаме некогаш сами да си седнеме да јадеме и пиеме и да уживаме во самотијата и моментите само за себе. Ама околината е чудна. Па и ние сме исти ко околината. И ние секогаш го загледуваме оној кој седи сам, нели :) Немам значи лошо мислење за тоа но случајно или намерно ни паѓа во око секогаш ако некој е сам на маса без друштво.
Речиси на сите ни е незгодно да одиме сами на ручек/пијалок, освен во некое место кое ни е познато, каде не знаат и сме редовни гости на некој начин.
Уште долго нема да ја смениме оваа глупа навика. :toe:
 
Абе глупо е размислувањето нормално, ама тоа е реалноста.
Кај нас срамота е во ресторан, пицерија, пекара, сендвицара, кафуле да се седне сам и да се јаде и пие. Срамота е зашто сите одоколу се седнати со друштво, се дружат и те зјапаат на лево и си викаат види го грефче овој нема друштво и сега ко идиот сам седи. Тоа е глупата македонска реалност.
Али од друга страна сите од нас сакаме некогаш сами да си седнеме да јадеме и пиеме и да уживаме во самотијата и моментите само за себе. Ама околината е чудна. Па и ние сме исти ко околината. И ние секогаш го загледуваме оној кој седи сам, нели :) Немам значи лошо мислење за тоа но случајно или намерно ни паѓа во око секогаш ако некој е сам на маса без друштво.
Речиси на сите ни е незгодно да одиме сами на ручек/пијалок, освен во некое место кое ни е познато, каде не знаат и сме редовни гости на некој начин.
Уште долго нема да ја смениме оваа глупа навика. :toe:

Во Македонија луѓето сме многу блиски и се дружиме по цело време во кој било дел од животот за разлика од западните земји каде што луѓето се вработуваат и потоа како да немаат време за дружби како кај нас. Со тоа тие одат во ресторани сами си јадат или пијат кафе и не се гледани чудно зашто тоа е светот во кој се тие каде што си бркаш работа сам а за друштвото има време а и нема цело време со нив да бидеш. Едноставно тоа е поврзано со социјалниот склоп на населението. Кај нас сме такви и се друго ни изгледа чудно исто како и во западните земји само обратно...
 
Да да .. убаво објаснивте .. хехе дури и во кладилница кога ќе седнеш сам со кафе ,да уплатиш некој тикет.. поглед не те промашува .. Менталитет ..тоа ти е ...
 
Во Македонија луѓето сме многу блиски и се дружиме по цело време во кој било дел од животот за разлика од западните земји каде што луѓето се вработуваат и потоа како да немаат време за дружби како кај нас. Со тоа тие одат во ресторани сами си јадат или пијат кафе и не се гледани чудно зашто тоа е светот во кој се тие каде што си бркаш работа сам а за друштвото има време а и нема цело време со нив да бидеш. Едноставно тоа е поврзано со социјалниот склоп на населението. Кај нас сме такви и се друго ни изгледа чудно исто како и во западните земји само обратно...
Точно кралу, такви сме (а тоа е добро) и затоа е чудно некој сам... сосем подруг она што го велиш социјален склоп. Ние имаме кебашчилници, чајџилници, семкарници...тие немаат-генерално-друг живот, друг табиет :toe:

Башка кафеаните биле место за собирање, дружење, она што велат чашка муабет...запознавање со новости, луѓе... затоа е и чудно. Инаку јас откако пораснаа новите генерации :) не сум по рестораните, јбг, не ме носи ниту бизнис ниту пат натаму, а за кејф е скапичко.

Значи ретко и обавезно во друштво од најмалку еден-двајца...
Сам човек нигде (тоа е мое убедување), освен на 2 места :)
 
Сум седел неколку пати, и ич не сум му ја мислел за другите....е сега малку досадно е дури чекаш да ти стаса јадењето, ама тоа е.
 
Кога ми се јаде одам и јадам а дали некој ќе ме гледа ама ич не си ставам на онаквото, јас ќе си јадам а тие ќе ме гледаат и лигите ќе им течат...
На работа пауза имам од 12:00-13:00 и немам време да барам друштво за да одам до ресторантот да јадам, едноставно одам и то.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom