Се това добро,но мапите добро покажуват статута на Грахово,Гламоч,Босански Петровац и Дрвар во 1991 година и сега.
Зашто игнорираш градове като Сребреница,Теслич,Добоj,Братунац,Зворник Езеро,Дервента и уште и уште....
Кадето албанците почти ги нема.Направи една справка от 1991 година и днес да видиш кои територии са заемали србите и кои босненците.
Албанци нема у Босна.
И турци скоро да нема.
Помалку од 1% се по попис пред војната.
Срби муслимани има, (помаци,торбеши)
али и нивниот број не соодветствува со оној приикажан на мапата која што ми ја подметнуеш под нос.
Ти кажав и ќе ти повторам:
-Мапи пишани и нацртани на латиница ниту коментирам ниту зимам на увид!
Сосем друга работа е што јас зборувам за територијално,
а ти за бројчано стање (кое што е... релативна работа
)
Значи,според попис на имот,
повеќе од 70% од
земјата у Босна е у посед на срби!
Муслиманите секогаш живееле во градовите.
Хрватите (Бог да ги отепа до еден)
се у Херцеговина и у Босанска Посавина има малку.
Изненаден сум за Тузла навистина имам многу пријатели од таму од сите три националности и голем дел од нив се во мешани бракови и покрај војната се уште се надминуваат тие верски и национални разлики.
Двајца од нив едниот муслиман Бошњак се ожени во 2008-ма со етничка Србинка исто така бившиот цимер Србин неговата девојка е муслиманка и во непосреден разговор со нив скоро сите од нив ми имаат кажано дека се надминати тие стереотипи.
Жалам за тетка ти но меѓутоа војната го носи тоа јас колку што знам во Тузла живеат многу Срби и не им фали ништо.
Имам и јас пријатели од муслиманите у Босна.
И никогаш,
ама никогаш не сум пробувал да играм на `лепе очи` со нив.
Затоа и уште ми се пријатели.
А ова што ти сакаш да ми го приложиш овде,
ова се вика мижи Асан да ти бајам.
После 350.000 жртви,
после скоро милион и пол раселени у текот на војната у Босна,
не останало многу-многу услови и предуслови за заеднички живот.
Босна,
онаква каква што постоела умре у 1991.
И после се што Милошевиќ (а Бога ми и Туџман и Изетбеговиќ) успеаја да `изменаџираат`,
не останало никаква шанса за заеднички живот.
Уште помалку за мешан брак.
Ги жалам `актерите` на таков брак.
Оти многу добро знам како се влегува у муслиманска куќа у Босна после војната.
Здраво,јас сум тој и тој- од другата страна - штама!
Пружена рака - не се прима! Нема поздрав.
Нај на крај,на тој со кој што бевме таму (етнички бошњак) тихо и низ заби му кажаа:
Зар опет чеш са србима,џе че ти душа?
:wink:
Веројатно исто, па чак можда и бетер е ако бошњак проба да `игра` со србите.
Story over,done.
Нема пак.
Тоа само ауслендери и европски глупандери може да си го замислат.
)