A
anaveno
Гостин
Јазикот на Светите Браќа Кирил и Методиј е сосема различен од т.н. Црковно-Словенски Јазик!
Тоа лесно може да се види од читањето на најраните писанија и оние од подоцнежниот, поблизок период.
Тој јазик е на Македонците од тоа време, според сите, Солунскиот дијалект,наречје!!!
Нормално,секој ќе каже, јазикот еволуирал.
Точно, ама и неточно.
Јазикот од нивното време секако дека евоуирал.
Меѓутоа, црковно-словенскиот јазик е нешто сосема друго.
Тој е од 17 век,од црковните книги носени од Русија, бидејќи на Балканов, посебно во овој дел, не постоела можност за печатење книги, а веројатно и поради вмешувањето на Русија на политички план на Балканот.
Писмото: nа Глаголица и Кирилца беа пишувани СИТЕ КНИГИ!
Меѓутоа, секоја рака не пишувала исто, некој додавал, одземал...така настанале и варијантите на тие писма (редакција-Руска, Хрватска, Бугарска).
Меѓутоа, во тој 17 век, Петар Велики заповедал да во Писмото се истанчат малку буквите,и да заличат малку на латиницата.
Притоа и некои букви биле видоизменети, пример а, в.....
Тоа се нарекува граѓанска азбука.
Таа е за нецрковните книги, за црковните, пак по старо.
Тоа е црквено-славјанската азбука,која се користи и ден денес.
Со неа пишувале и Крчовски и Пејчиновиќ.
Затоа и Богослужните Книги се толку слични во Православието.
Имаат ист, скорешен извор -- Русите -- кои патем, последни се покрстија, 1000 години по Македонците.
Но Царската била голема....
Оттука следи уште една работа. Папагалското повторување на блгарите дека сме пишувале на блгарски, со блгарски букви. На блгарите ова сосема им е јасно, ама не е добро за пропагандата и целите. На многумина наши,сеуште не им е јасно. Се занесуваат по пан-славизмот,ете тоа било нишката која не поврзувала....
P.S. Црковно-словенскиот, правилно би требало да се вика руско црковен или црковно руски јазик. 3атоа и многупати велам, средновекновниот македонски (оној народниот де) јазик е едно, црковно-македонскиот е друго (оној на кој пишувале Свештените, кој е народен, но со изрази од оној што следи), а чисто Црковниот е трето-руското издание!
Јазикот на Кирила и Методија е сочуван во неколку старославјански документи — евангелија и други црквени книги, препишани во крајот на X век или почетокот на XI век. Тие денеска се чуваат во разни големи светски библиотеки: во Москва, Ленинград, Киев, Рим итн.
Руското мешање не е чудно,Цариградската Патријаршија нон-стоп се мешаше и тоа со векови,па дури и ја укина (со Султанот барабар) Охридската Архиепископија. Од тоа мешање,произлезе пишувањето со грчка Азбука, а на народен говор, на даскалот аџи Данаил, на Солунското евангелие од Македонецот од Воденско Кирил Дражилович,„Зборникот" на народни песни на Миладиновци бил напишан со грчки букви, а по советот на Штросмајер препишан на кирилски.
Тоа лесно може да се види од читањето на најраните писанија и оние од подоцнежниот, поблизок период.
Тој јазик е на Македонците од тоа време, според сите, Солунскиот дијалект,наречје!!!
Нормално,секој ќе каже, јазикот еволуирал.
Точно, ама и неточно.
Јазикот од нивното време секако дека евоуирал.
Меѓутоа, црковно-словенскиот јазик е нешто сосема друго.
Тој е од 17 век,од црковните книги носени од Русија, бидејќи на Балканов, посебно во овој дел, не постоела можност за печатење книги, а веројатно и поради вмешувањето на Русија на политички план на Балканот.
Писмото: nа Глаголица и Кирилца беа пишувани СИТЕ КНИГИ!
Меѓутоа, секоја рака не пишувала исто, некој додавал, одземал...така настанале и варијантите на тие писма (редакција-Руска, Хрватска, Бугарска).
Меѓутоа, во тој 17 век, Петар Велики заповедал да во Писмото се истанчат малку буквите,и да заличат малку на латиницата.
Притоа и некои букви биле видоизменети, пример а, в.....
Тоа се нарекува граѓанска азбука.
Таа е за нецрковните книги, за црковните, пак по старо.
Тоа е црквено-славјанската азбука,која се користи и ден денес.
Со неа пишувале и Крчовски и Пејчиновиќ.
Затоа и Богослужните Книги се толку слични во Православието.
Имаат ист, скорешен извор -- Русите -- кои патем, последни се покрстија, 1000 години по Македонците.
Но Царската била голема....
Оттука следи уште една работа. Папагалското повторување на блгарите дека сме пишувале на блгарски, со блгарски букви. На блгарите ова сосема им е јасно, ама не е добро за пропагандата и целите. На многумина наши,сеуште не им е јасно. Се занесуваат по пан-славизмот,ете тоа било нишката која не поврзувала....
P.S. Црковно-словенскиот, правилно би требало да се вика руско црковен или црковно руски јазик. 3атоа и многупати велам, средновекновниот македонски (оној народниот де) јазик е едно, црковно-македонскиот е друго (оној на кој пишувале Свештените, кој е народен, но со изрази од оној што следи), а чисто Црковниот е трето-руското издание!
Јазикот на Кирила и Методија е сочуван во неколку старославјански документи — евангелија и други црквени книги, препишани во крајот на X век или почетокот на XI век. Тие денеска се чуваат во разни големи светски библиотеки: во Москва, Ленинград, Киев, Рим итн.
Руското мешање не е чудно,Цариградската Патријаршија нон-стоп се мешаше и тоа со векови,па дури и ја укина (со Султанот барабар) Охридската Архиепископија. Од тоа мешање,произлезе пишувањето со грчка Азбука, а на народен говор, на даскалот аџи Данаил, на Солунското евангелие од Македонецот од Воденско Кирил Дражилович,„Зборникот" на народни песни на Миладиновци бил напишан со грчки букви, а по советот на Штросмајер препишан на кирилски.