Магаре татарско: никако не е off-topic, туку е поставено за да се потсетите дека народот (бугарски) чие име сте го земале како свое и сте се турко-монгилизирале е од Алтај во Азија кој нема врска со Македонскиот народ.
Во Голо Брдо живеат Македонци, а не потомци на Кутригури и Оногондури т.е. турко-монголски Бугари!!
Nikoj ne vi e kriv deka ne znaete, ne sa vi uchili v jugoslovenskite shkoli dobre za istorijata, balkanskata i evropejskata.
I v Epirus, Janinsko e imalo Bugarsko naselenie do XIX vek, posle helenizirano/(albanizirano?), a vie za edno Golo Brdo se chudite. Who is to be blamed for this mess in your head? - Don't look at me, mate..
Дај барем еден извор дека Апарух иако Турано-Татар и паган се христијанизирал во текот на животот. Се признава секаков извор освен тебе дури и Бугарски извор е ок.
Нема ниту един извор дека Аспарух бил "Турано-Татар" или паган. Напротив, Академикот Иван Снегаров (охридчанин) пише, дека "The Byzantine chroniclers do not report that the first Bulgarian khans (Asparukh, Tervel, etc.) were persecutors of the Christianity as a religion."
Аспарух е бил римски патрициj, син на римски патрициj - Кубрат.
Кубрат е бил много добар другар на император Ираклиус и е живјал (като дете) и е воспитан како христиjанин во дворците во Цариград. Значи е знаел много добре римската/ромеjската цивилизациjа. Става патрициj:
(
Цитат од хронистот патриарх Никифор во неговата "Кратка историjа")
Император Ираклиус шири отново Римската империjа на запад, ползуваjки, между другите,
И воена сила од Склавини и Бугари (во Италиjа, во Сицилиjа и даже во Тунис). Кога Ираклиус умира, Кубрат е заштитник (guardian) на синот му, младиот Константин III. Четете европеjска, византиjска историjа бе хора!
- John of Nikiû, Chronicle
- Nicephori Archiepiscopi Constantinopolitani Opuscula Historica
Цитат од John of Nikiû, кога Ираклиус умира:
" … and when the inhabitants of Byzantium heard this news, they said: "This project is concerned with Kubratos, chief of the Huns, the nephew of Organa, who was baptised in the city of Constantinople, and received into the Christian community in his childhood and had grown up in the imperial palace." And between him and the elder Heraclius great affection and peace had prevailed, and after Heraclius's death he had shown his affection to his sons and his wife Marina because of the kindness (Heraclius) had shown him."
Внукот на Кубрат, т.е. синот на Аспарух, е Тервел - тоj е и ромеjски цезар. Тервел избива х10,000 араби-мjусjулмани под Цариград и името му се знае и в Западна Европа.
(Медалион на Тервел. Пише: “Virgin Mary, assist the caesar Tervel”.
http://www.kroraina.com/armen/armen_add.html)
Не мога да разбера, има тука на форумот хора, кои добре знаjaт римска/византиjска историjа (AngPu, други?), а не пишат?
(Тервел носи полусферичен шлем, кесарски плем (kamelaukion), декорирован со кесарска диадема (stephanos), златна ризница, копjе со златен врх и сагион. На штитот има образ на коник, убивашт животно во нозете на конjот.)
Тервел вероjатно е женет за византиjска принцеса, Анастасиjа, керка на императорот Jустиниан II.
Един друг бугарски кан од VIII век, Телериг, исто има подобни печати, с текст: “Virgin Mary, help your slave the God anointed patrician Telerjug” и со крстове.
(
Печат на патрициj Телериг-Теофилакт)
За Кубрат:
Сокровиштето од Malaja Pereshchepina, Ukraine, кое е принадлежало сигурно на Кубрат, е нај-големото сокровиште од early medieval Europe - 20+ кг злато и 40+ кг сребро. Там има много крстове исто - on three of the dishes from the grave, there are more crosses on his sheath, five more crosses - on his sword, and three crosses - on the buckle of his belt.
За бугари-христиjани (но еретици) на Балканот се говори во визант. хроники (Теофан Исповедник,
Хронографиja) и од 514 г., од времето на византиjскиот военачалник Виталиан (роден во што е днешната СИ Бугариja, во Шумен), коj прави бунт и се обjaвjaва за император:
Vitalian (lat. Flavius Vitalianus, mgr. Vitalianos Βιταλιανός, † Juli 520 in Konstantinopel) war ein oströmischer Heermeister und Politiker. Er rebellierte 513 in Thrakien gegen Anastasios I.
Als Anastasios 511 den Patriarchen von Konstantinopel Makedonios absetzte und den monophysitischen Patriarchen von Antiochia zum Nachfolger ernannte, kam es im Oströmischen Reich zu Aufständen. 512 rief die orthodoxe Partei in Konstantinopel zunächst den hochrangigen Politiker Areobindus − gegen dessen Willen – zum Gegenkaiser aus. Ein Jahr später setzte sich der comes foederatorum Vitalian an die Spitze des Widerstands. Mit einer hunnischen und bulgarischen[1] Streitmacht erschien er mehrmals vor der Hauptstadt, wurde aber − nachdem ihm von Anastasios zwischenzeitlich der Posten eines magister militum per Thracias zuerkannt worden war − 515 endgültig besiegt, woraufhin er untertauchte.
Има оште много данни.