Вистината може да се поврди само ако си опкружен со вистината и само ако живеееш во и со Вистината. Тоа што марксистите (и другите...) се поврдуваат едни со дрги, тоа е исто како да кажам дека лажгото го потврдува другиот лажго дека лаже.
Кога велам дека Црквата ја поврдува вистината, мислам на тоа дека авторитетите од Црквата, ја потврдуваат вистинитоста од учењето од своите претходници. Во Црквата, вистините се потврдуваат сооборно, како што тоа се случуваше на вселенските Собори, каде состанокот од црковните великодостојници и авторитети, прифаќа или отфрла одредено тврдење или учење, ако тоа учење не е во духот од црковното вероучение. Гарант на точноста од црковното вероучение е Духот Свет, што значи, сам Бог стои зад тоа учење, а не само црковите авторитети. Христос Го испрати Духот Свет, да ја зачне Црквата Негова, и со тоа, црковните вистини и учења се дадени „одозгора,„ од Бога, каде вистините се дадени во нивната совршена состојба, како што Е совршен Оној Кој ги дава тие вистини.
Да, и во Црквата има авторитети кои имаат отстапено од изворното учење, но тоа остапување е незначително, како кај блажениот Августин. Оние поединци кои заглавија во ерес (Ариј, Ориген на почетокот од Црквата, како и некои денешни отстапувања) не се прифатени од Црквата/соборот. Така, Црквата е и автокорективна, што значи дека не прифаќа било што по било која цена.