Кајгана психолог

  • Креатор на темата Креатор на темата FLiX
  • Време на започнување Време на започнување
со часови се мачам да заспијам(понекогаш затоа што не ми се спие,понекогаш ми се спие а не можам да спијам ми идат разни мисли и не можам:toe:)ке заспијам околу 3,4 ке станам во 6.30 ке си дојдам од училиште и ке поспијам час,два :toe:
до што е проблемот?како да го решам?


Незнам и јас го имам истиот проблем последно време ич не спијам , земи си апчиња за спиење :smir:
 
Незнам и јас го имам истиот проблем последно време ич не спијам , земи си апчиња за спиење :smir:
поубо не апчиња за спиење, после ќе ви станат зависност, а и не се добри за млади луѓе
ако веќе мислите со апчиња да полесно да заспивате земете некои "полесни" аналгин на пример (сестра ми така правеше едно време):toe:
 
Мојот проблем го доживувам крајно сериозен. Живеам со моите родители, но не сакам да бидам под нивно влијание. Во нив не ги гледам ни оддалеку ,,родителските карактеристики" кои мене би ме направила среќна ќерка. Се плашам дека ќе бидам иста кон моите деца и тоа станува сериозно плашење. Пред некоја минута, на лист ги запишав сите негативни карактеристики што мојата мајка ги има, како да речеме претерана избувливост, паничење, драмење, непризнавање на грешките, голема тврдоглавост, одење со главата во ѕид и кога е свесна дека не е во право... И откако ги погледнав, сфатив дека веќе половината ги поседувам и јас. Тоа ме мачи, крајно. Како да станам потолерантна и да научам да ги одделувам важните од неважните работи? Како да не избувнувам? Едноставно не можам да поднесам да имам сличности со неа. Сакам да станам антоним на моите родители.

Сум била и јас во можност,во друг да си ги препознаам некои мои карактеристики,кај други луѓе и сето тоа да не ми се допадне,и поради тоа да сакам да се сменам малку...Единствено решение е малку повеќе самоконтрола,пред што и да направиш да изброиш до десет....Бидејќи ги препознаваш во други,некој дел од твојот карактер,ти си свесна и за твојата реакција која можеш да ја имаш,а бидејќи ја знаеш,во можност си и да ја спречиш или да ја намалиш..Мене тоа ми успеа....Но само размисли дали навистина тоа го сакаш,и дали ти ќе бидеш ти,со таквиот "посмирен" темперамент...
 
со часови се мачам да заспијам(понекогаш затоа што не ми се спие,понекогаш ми се спие а не можам да спијам ми идат разни мисли и не можам:toe:)ке заспијам околу 3,4 ке станам во 6.30 ке си дојдам од училиште и ке поспијам час,два :toe:
до што е проблемот?како да го решам?

Твојот проблем барем според ова што си го напишал не е во твојата немоќ да спиеш туку во пореметеноста на твојот биолошки часовник. Пробај да не спиеш колку што е можно подолго еден ден и пробај да издржиш до некој нормален термин 10 11 навечер.
 
со часови се мачам да заспијам(понекогаш затоа што не ми се спие,понекогаш ми се спие а не можам да спијам ми идат разни мисли и не можам:toe:)ке заспијам околу 3,4 ке станам во 6.30 ке си дојдам од училиште и ке поспијам час,два :toe:
до што е проблемот?како да го решам?
Само што го опиша мојот биоритам, додека за викенд спиеш преку 12 часа и е апсолутно невозможно да се доведеш во ред кога станува збор за „нормално спиење“.
Јас би ти порачала прво да не пиеш никако апчиња за спиење или дизапам, ќе личиш на зомби два дена по ред, пробано. :)
Потоа, да научиш како да се измориш во текот на денот и да не преспиваш колку и да ти се спие, зошто на организамот му треба само малку одмор за да се регенира привидно.
Потоа, со мислите, еххх, мене ми помага исклучиво медитација, ако знаеш како да медитираш, ќе видиш дека со текот на времето се ќе си дојде во ред.
 
Мојот проблем го доживувам крајно сериозен. Живеам со моите родители, но не сакам да бидам под нивно влијание. Во нив не ги гледам ни оддалеку ,,родителските карактеристики" кои мене би ме направила среќна ќерка. Се плашам дека ќе бидам иста кон моите деца и тоа станува сериозно плашење. Пред некоја минута, на лист ги запишав сите негативни карактеристики што мојата мајка ги има, како да речеме претерана избувливост, паничење, драмење, непризнавање на грешките, голема тврдоглавост, одење со главата во ѕид и кога е свесна дека не е во право... И откако ги погледнав, сфатив дека веќе половината ги поседувам и јас. Тоа ме мачи, крајно. Како да станам потолерантна и да научам да ги одделувам важните од неважните работи? Како да не избувнувам? Едноставно не можам да поднесам да имам сличности со неа. Сакам да станам антоним на моите родители.

На грешка ја отворив темава :), и ти го видов постот. Па решив да направам нешто што го немам направено досега на ваква тема т.е. да солам памет и да се правам умен :). Затоа и си привилегирана.

Како прво ти не си твојата мајка и нема никогаш да бидеш, си поврзана со твојата мајка (како и сите ние) и поседуваш дел од нејзините карактеристики (како и сите ние) затоа што таа жена те има донесено на овај свет, те има хрането и одлучувано за тебе кога си била мала и не си можела да одлучуваш сама. Ама ти не си твојата мајка и нема никогаш да бидеш, само си поврзана со нејзе.
Второ многу ти е погрешен пристапот. Си седнала и си ги запишала сите негативни карактеристики. Не бива така. Сега сакам да седнеш и да ги запишеш сите позитивни карактеристики, и кои од тие ги поседуваш ти (и не заборавај ти не си твојата мајка само си поврзана со нејзе). Немој да ми речеш дека ги нема, сигурно ги има :).
Откога твоето внимание ќе го одглавиш од негативноста, и ќе го фокусираш на позитивноста поинаку ќе гледаш на животот. Негативностите сеуште ќе постојат ама твоето внимание ќе биде фокусирано на позитивност, и позитивно ќе гледаш и размислуваш.
Никогаш не заборавај ти не си твоите родители, не си твоите роднини, не си твоите другарки, не си твојот дечко, не си твоето милениче, не си твојот автомобил, велосипед итн итн :), само си поврзана со овие нешта, ти си ти.
 
како да излезам од психолошка криза, (блага депресија) Што е уште полошо ја заебав и ногата на фудбал и ке треба да седам дома 2 недели (во гипс ми е).
 
Апец би ти препорачал да земеш едно 3,4 книги кои ќе ги читаш тие 2 недели , мозокот ќе ти биде зафатен и нема да мислиш на депресивни слики и чуства .

а либре што сакас за адолесценција? за психолошки ствари или физички развиток?
 
za Mimi Simonovska.прво не знам колку години си.обично повекето тинејџери им наогаат многу мани на родителите(и јас бев таков).Некој спомна да разговараш со родителите ама најверојатно тоа не е опција за тебе а и јас мислам дека нема да ги промениш родителите ако разговараш со нив туку тие ке те советуваат тебе да се промениш.Постарите обично се со по заостанати сваќања и ретко се менуваат на сугестии од друг.Мислам дека ако си доволно интелегентна да сватиш дека мораш да го решиш проблемот затоа што може да ти отвори многу други проблеми во иднина,тогаш свати дека тие се такви и тоа е лошо и обиди се да се смириш и не ги анализирај толку.Излегувај почесто од дома не мисли воопшто на тие проблеми,(ако ти текне на тоа,едноставно речи си што пак мислам на овие глупости),најди си некое хоби на кое ке го трошиш времето.Не вреди да си го трошиш животот живеејќи несреќна,премногу е краток.Едноставно веке не обраќај внимание на тие проблеми остави ги зад себе.(не влегувај во конфликти со мајка ти,смири се и ти,и промени го начинот на живеење).За пример и јас многу се карав со татко ми додека не појдов на факултет(можеби затоа што често бев дома,сега веке 4 години живеам во Скопје и ги гледам на две недели,и ми е мило коа си отидам,ке испијам едно кафе со нив и ке направам 2 реда моабет)и бев многу нервозен,ама сега не ме боли к*р за ништо.Што и да се случи што не ми се допага и што ме револтира си велам после дождот доага сонце и да ти кажам стварно така и биднува.малку оптимизам и се ке биде во ред.Пробај така мислам дека нема што да изгубиш.Поздрав:helou:
 
Понекогаш сакам што сум малодушен. Шо лек има против тоа?
 
Па, сакам да ги гледам луѓето од горе....како да сум супериорен во однос на сите, а знам да не сум....башка не искажувам емоции на право место и у право време..:toe:
 
Многу се измачувам со работи кои се случиле порано, и тоа на пример се мачам бартајќи своја вина во истите, и кога не сум била виновна. Мислам, што сум рекла, како сум постапила, па дали тоа требало така или не, и така до доцна во ноќта, кога несоницата ќе надвладее.
 
Многу се измачувам со работи кои се случиле порано, и тоа на пример се мачам бартајќи своја вина во истите, и кога не сум била виновна. Мислам, што сум рекла, како сум постапила, па дали тоа требало така или не, и така до доцна во ноќта, кога несоницата ќе надвладее.
Гледам сличност и со мене но минатото е минато и неможеш да го промениш,секој има направено грешки кои сака да ги промени но треба да се соочиме со фактот дека животот не става на тестови кои треба да ги поминиме и не е веќе се розово како кога сме имале безгрижен детски живот(кога сме спиеле како бебиња :) ). Насочи се кон иднината и учи од грешките кои си ги направила и гледај на светлата страна на животот, биди оптимист и не е толку трагично да згрешиш нешто бидејќи секој кој работи греши :toe:
Ако некого си повредила извини му кажи му до знаење дека не си го направила тоа намерно...за се има излез и не ја барај кривицата се во тебе де :smir:
 
Многу се измачувам со работи кои се случиле порано, и тоа на пример се мачам бартајќи своја вина во истите, и кога не сум била виновна. Мислам, што сум рекла, како сум постапила, па дали тоа требало така или не, и така до доцна во ноќта, кога несоницата ќе надвладее.

Значи почни да размислуваш поинаку , значи со работите во минатото е готово, џабе ќе мислиш на нив само си го трошиш времето залудно, така да гледај на иднината , оти ако гледаш наназад ќе се сопниш и ќе си ја упропастиш иднината , значи тоа не ти е баш добра идејата. Почни вака да размислуваш многу подобро ќе ти е :smir:
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom