Дали би одбрале вечен живот?

Dali bi odbrale vecen zivot?

  • Da

    Гласови: 169 43,3%
  • Ne

    Гласови: 221 56,7%

  • Вкупно гласачи
    390

The Mad Doc

Алхемичар
Член од
16 март 2009
Мислења
653
Поени од реакции
46
Токму така...нови инкарнации носат нови искуства, дали одбираме краток живот не се знае...можеби само тие што се привилегирани(издигнати и кои се ослободиле од стегите на кармата)можат да бираат, но како и да е новите искуства се секогаш добредојдени...:smir:
Инкарнацијата не е нов живот.Тоа е нефункционирање на едното тело па затоа сме приморани својата свесност да ја преместиме во друго тело.Ние сакале или не сме вечни и за секогаш ќе бидеме.
 

Human

Explorer
Член од
10 октомври 2009
Мислења
12.394
Поени од реакции
5.021
Би одбрал вечен живот......па каков сака нека биде.
 

831

רַב אושר של חוכמה
Член од
8 ноември 2009
Мислења
6.927
Поени од реакции
12.499
Инкарнацијата не е нов живот.Тоа е нефункционирање на едното тело па затоа сме приморани својата свесност да ја преместиме во друго тело.Ние сакале или не сме вечни и за секогаш ќе бидеме.
Точно, се согласувам, ние сме вечни и ќе бидеме и свеста се прафрлува во наредното тело, но е скриена и не можеме да се сетиме како било и што било претходно, оправдано, иначе можеби не би се чувствувале како нови и освежени и воодушевени од новите возбуди и авантури.
 
Член од
7 декември 2009
Мислења
133
Поени од реакции
8
Не би одбрал. Затоа ми е убав животот. Знам дека порано или подоцна ќе заврши. Тоа е убавото. Ако живеам вечно, која е поентата? Не би го ценел животот и секој момент толку многу. Инаку не верувам во инкарнација и такви ствари.
 
Член од
21 август 2008
Мислења
6.500
Поени од реакции
1.320
Секое створение сака да живее вечно и пајак и мравка и маче и куче, и луѓето секој да е до него нит би се разболел нит би остарел нит би умрел, ама не е до него!
 
Член од
14 мај 2009
Мислења
323
Поени од реакции
7
Секое створение сака да живее вечно и пајак и мравка и маче и куче, и луѓето секој да е до него нит би се разболел нит би остарел нит би умрел, ама не е до него!
Тогаш зошто се самоубиваат? Јас мислам дека не секој секогаш сака да живее вечно, но секој сака да живее среќно и весело. Само сега кој како го тера нагонот да си го обликува животот. И да, се согласувам дека не е баш до суштеството што ќе биде со него.
 

superstarpizza

Unsurpassed Сasual Dating - Verified Damsels
Член од
20 септември 2008
Мислења
6.025
Поени од реакции
1.363
Би сакал да умрам кога би ми дошло времето за тоа, но ако има задгробен живот после тоа.
Такво нешто мислам дека нема, така да сакам да сум вечен!:toe:
 
S

smart ass

Гостин
Неќам,оти тогаш би станал нешто налик вирус...ниту живо,ниту мртво.
 
Член од
21 август 2008
Мислења
6.500
Поени од реакции
1.320
Тогаш зошто се самоубиваат? Јас мислам дека не секој секогаш сака да живее вечно, но секој сака да живее среќно и весело. Само сега кој како го тера нагонот да си го обликува животот. И да, се согласувам дека не е баш до суштеството што ќе биде со него.
Се самоубиваат не дека не сакаат да живеат, туку дека не сакаат да живеат така како што мораат, па од две зла го одбираат помалото, инаку кога би им било се по волја никој не би сакал да се самоубие.
 
I

Intex

Гостин
Секако дека би одбрал. Не е исто да си минлива единка во универзумот и да останеш вечно, да видиш се што ќе се случи, а да знаеш дека другите нема да ја имаат таа можност. : )
 
Член од
27 август 2009
Мислења
5
Поени од реакции
0
Секако дека би одбрал. Не е исто да си минлива единка во универзумот и да останеш вечно, да видиш се што ќе се случи, а да знаеш дека другите нема да ја имаат таа можност. : )
Ќе видш се.Ќе знаеш се.Нема да бидес само „минлива единка“ и ќе гледаш како светот се менува, а ти ке останеш.Една единка која вечно ќе треба да се прилагодува на својата околина.Многу веројатно некој кој го прошетал цел свет и се стекнал со огромно знаење.И после? После неколку стотици години ќе ти се здосади, ќе ги знаеш сите работи ќе ги видиш сите места, ќе ги научиш маните на луѓето, едноставно нема да има веќе сто да дознаваш. А ако немаш ништо за дознавање и истражување, што ке ти е животот? Дали фактот дека ќе имаш можност да висиш се што ќе се случува во иднина ќе ти биде доволен да го продолжиш својот живот денес? Нели мислиш дека ќе ти се здосадаи од секогаш истите финти со луѓе во суштина исти, водејќи ги истите разговори по кој знае кон пат и уживање во секогаш истите работи?И да пробаш да направиш се вечноста е многу долга ќе иамш време за се. И што се случува откако ќе направиш се? Ништо. конечно ќе сватш дека убавината на животот е во тоа што не трае вечно. И џабе ти е вечност кога нема со да правиш со неа.
 

THE_CHOSEN_ONE

1903-2012
Член од
13 август 2007
Мислења
3.724
Поени од реакции
1.333
Ќе видш се.Ќе знаеш се.Нема да бидес само „минлива единка“ и ќе гледаш како светот се менува, а ти ке останеш.Една единка која вечно ќе треба да се прилагодува на својата околина.Многу веројатно некој кој го прошетал цел свет и се стекнал со огромно знаење.И после? После неколку стотици години ќе ти се здосади, ќе ги знаеш сите работи ќе ги видиш сите места, ќе ги научиш маните на луѓето, едноставно нема да има веќе сто да дознаваш. А ако немаш ништо за дознавање и истражување, што ке ти е животот? Дали фактот дека ќе имаш можност да висиш се што ќе се случува во иднина ќе ти биде доволен да го продолжиш својот живот денес? Нели мислиш дека ќе ти се здосадаи од секогаш истите финти со луѓе во суштина исти, водејќи ги истите разговори по кој знае кон пат и уживање во секогаш истите работи?И да пробаш да направиш се вечноста е многу долга ќе иамш време за се. И што се случува откако ќе направиш се? Ништо. конечно ќе сватш дека убавината на животот е во тоа што не трае вечно. И џабе ти е вечност кога нема со да правиш со неа.
Зошто тогаш плачете кога ќе умре некој?
 
I

Intex

Гостин
Ќе видш се.Ќе знаеш се.Нема да бидес само „минлива единка“ и ќе гледаш како светот се менува, а ти ке останеш.Една единка која вечно ќе треба да се прилагодува на својата околина.Многу веројатно некој кој го прошетал цел свет и се стекнал со огромно знаење.И после? После неколку стотици години ќе ти се здосади, ќе ги знаеш сите работи ќе ги видиш сите места, ќе ги научиш маните на луѓето, едноставно нема да има веќе сто да дознаваш. А ако немаш ништо за дознавање и истражување, што ке ти е животот? Дали фактот дека ќе имаш можност да висиш се што ќе се случува во иднина ќе ти биде доволен да го продолжиш својот живот денес? Нели мислиш дека ќе ти се здосадаи од секогаш истите финти со луѓе во суштина исти, водејќи ги истите разговори по кој знае кон пат и уживање во секогаш истите работи?И да пробаш да направиш се вечноста е многу долга ќе иамш време за се. И што се случува откако ќе направиш се? Ништо. конечно ќе сватш дека убавината на животот е во тоа што не трае вечно. И џабе ти е вечност кога нема со да правиш со неа.
А кој вика дека ќе научиш се за луѓето? Човекото психа секојдневно еволуира, победуваме стравови, создаваме нови стравови, комплекси. Од невини личности се трансформираме во злобни.
Еволуираме физички. Не сакаш да видиш како ќе изгледаат луѓето во 3000 година?
Никогаш, ама баш никогаш нема да знаеме се. Мислиш еден доктор со 50 години искуство знае се? Еден ел. инжињер со големо искуство знае се во врска со техниката? - Нормално дека не, така и ние нема да знаеме никогаш се, па дури и бесмртни да сме.
А за тоа дали само да го видиме светот после многу години е причина за бесмртност, ќе одговорам дека е. Секој од нас сака да го види светот после многу години. Ма не после многу години, многумина сакаат да присуствуваат и на крајот на светот, или на универзумот.
 

Opsessive fangirl

Безнадежен интелектуалец.
Член од
14 декември 2009
Мислења
291
Поени од реакции
137
Која е целта да живеам вечен живот а да бидам мизерна и несреќна поради смртта на сите кои ми значат во животот?? Во текот на сите години, ти би создавал нови врски да, но сите тие еден ден ќе изумрат, а чувството е неподносливо. Подобро да одживеам просечен живот со среќа отколку вечен со мизерија.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom