Ваша поезија!

[*OSS*]

Lonely or not?

how alone is a lonely soul
left by herself
walking alone
or pushing through
the fires of life on her own;
does it mean
that despite the transparent
values of life
she still lacks that main one
or maybe the delusion
that her man left her lonely?
its a state of mind
a state of reality
that no one is there;
its the pain in her eyes
the sorrow in her walk
that distant gazing
the weird patience
breath in breath out
its all in the days struggle...


Elena-HD

 

[Ljupco]

Некаде

​

Во ќошот од собата
Во длабочината на срцето
Во капка..
стих..
книга..
Град на темнината..
крв..и
тивок шепот
живеам некаде..
самата..
нема кој да го затвори кругот
пронајди ме или исчезни .

--------------
2 000 пост

...chestito 2000-ti post...vreden za pamtenje...

 

[Ljupco]

A DREAMER


Her reach falls short and yet she reaches
to gasp that which she cannot hold
yearning for those stardust skies
and seeking foe those suns of gold.

She knows in truth it can't be done
and yet she wont give up her quest
she runs a race that can't be won
pursues her goal with a dream she cleaves.

Joyful to the stars she flees
to land on shores she'll never see
believing what she cannot see
and seeing all that she believes.

She basks in warmth from foreign suns
and breathes air with scents of night
caresses silver sands at dawn
and bathes in rivers flowing bright.

Now, who can tell what may yet be
possible for you to see?

...what dream ?...what goal ?...what victory ?...

...Yet first you must a dreamer be.

 

[Сатори]

Знаеш можеби и си во право...

Заслепувачка светлина на балконот на тагата,
ми ја гори кожата,
ми ја топи маската,
наменета само са моја лична употреба,
болна сатисфакција,
мазохистички намери,
иронија.
Ја топи со сласт,
полека,
да го почувствува вкусот на секоја лага,
на секоја мртва клетка,
цинично родена покрај џуџиња.
Солзи,
на тоа сонце,
како добредојде за демонот,
солени,
ја раскопуваат раната.
Те сакам...

 

[Ljupco]

THE FOREIGNER


Oh it's so Crazy...
...Shit !
Im too deep in it
One minute
Calm
Then i blow like napalm

Another day another fight
My pain your pleasure
That's why i'm so Crazy

Pistol to your forehead

Little hesitation to pull the trigger
You'll say i'm a born killer

Point blank another life to take
Sucker shouldnt have played fake

Soft is something I aint

Shit that goes down
In a concrete playground

Cant hold back
Or get jacked
Quick to draw a gat

Looking after myself
Steping with a gat under my belt

You come looking for me
A dont give a fuck after drinking a twenty

Point Blank-----

Another trying to step to this
Never fuck with a man who has a death wish
I keep clinched fists
Let me play the killer role again
Death closer to realise
A Beretta-silver between your eyes
Now kiss your ass good-by...

Oh crazy, shit...
Im too deep in it
One minute calm... then I blow like napalm
Another day another fight
My pain your pleasure
That's why i'm so Crazy...

No more my pain is going to be yours too
Insane laughter when i see my bullets go through you
Can you hear the buck shots

I never slip I'll never get caught
I'm coming for you too
Not a thing you can do.

 

[Razorblade Kiss]

When you say nothing at all...

Don't have my own God,
don't have a rhyme,
I just have this undefined feelings
That guarantee a perfect crime.

I'm growing older,
with every written letter,
and this night I wonder-
will the voice whisper in my ears?
Does he know that I'm dying?
Does he matter?

Take my innoscence as a teardrop,
as a rose in her bloom,
Silent night,and a sound of silence,
oh,such an empty room.

Never needed the stars...

I just need your skin
to linger on mine,
don't matter the dark,
for me,it works just fine.

Bitter whiskey,
and a woman on my bed.
Uncover the bruise on her face,
read from her lips,
seams that everything is said.

 

[Stef Bachatero]

Love

Love

What's wrong with you with us,
whats happening to us?
Ah our love is a harsh cold
that blinds us wounding us
and if we want
to leave our wound,
to separate.
it makes a new knot for us and condemns us
to drain our blood and burn together

What's wrong with you?I look at you
and i find nothing in you but two eyes
like all eyes,a mouth
lost among thousand mouths that i have kissed,more beautiful
a body just like those that have slipped
beneath my body without leaving a memory

And how empty you went trough the world
like a wheat-colored jar
without air without sound without substance!
I vainly sought in you
depth for my arms
that dig ,without cease,beneath the earth:
beneath your skin,beneath your eyes.
nothing,
beneath your double breast scarcely
raised
a current of crystalline order
that doesn't know why is it singing.
Why,why,why
my love why?

​

 

[Bada Bing!]

Прашина

Можеби ако
во близина немаше каменолом
И имаше повеќе
водни површини,
Немаше да ми се напрашува
масата нон-стоп.
Ти ебам прашината,
и тој глупиот филм.

 

[Serpico]

Лав

Ех, само да бев лав,
и да имав роденден во август
немаше да има големи фешти
и немаше да мора да го викам цел клас
на роденденска забава.

Зошто не сум лав
или барем пекинезер?
Така и да бев девица
ќе ми беше исто како да сум рак.

Освен тоа што и пекинезерот и ракот,
а и девицата
завршуваат на нечија софра
кога тогаш.

Лав. Тигар. Лигар.
Е тоа е ултимативниот ѕвер.
Ама џабе, кога си нема свој хороскопски знак,
и не е опеан во песни, како лавот.

Ех, само да бев лав...

 

[Ljupco]

WILL YOU BE THERE...

Will you still be beside me...
...girl...
if my world falls apart
and all of those moments remain in your heart
dreams of yours...dreams of mine...
will you be there to guide me
all the way trough

...walk by my side
I'll follow your heart
and bear with my pride
as strong as it seems

Will you still be beside me
as time goes on by
I'll be there to hold you
whenever you cry

so...keep on walking that road
and I'll follow
while things are changing from day to day
I'll love you more and more...
and keep this feeling all the way...

...will you be there...

 

[Penelopa]

Ова е мојот прв обид-нешто за прв пат напишано од мене воопшто.
Па ,би сакала нечие мислење



Молкот на мојата душа



Молкот на мојата душа е глас,
Да...глас што се обидува

да подвикне ,да викне

дури и да оддекне толку силно...
Но попусто


Тој глас се претвара во крик
Нем крик кој немокно се труди

да биде слушнат,
Барем за момент

Барем за миг

Не...
Молкот на мојата душа
бил само оддекот на молкот,

Молк на една осамена ,оставена .....празна душа.

 

[Ljupco]

Ова е мојот прв обид-нешто за прв пат напишано од мене воопшто.
Па ,би сакала нечие мислење



Молкот на мојата душа



Молкот на мојата душа е глас,
Да...глас што се обидува

да подвикне ,да викне

дури и да оддекне толку силно...
Но попусто


Тој глас се претвара во крик
Нем крик кој немокно се труди

да биде слушнат,
Барем за момент

Барем за миг

Не...
Молкот на мојата душа
бил само оддекот на молкот,

Молк на една осамена ,оставена .....празна душа.

...fino e...i mislam deka ne tie prv pat.....sekako kao i da e...ubavo e jas te razbrav...pishuvaj ushte...koncizno e i vaka, megutoa bi bilo podobro barem za mene lichno na sekoj dvostih zavrshen da mu stavish malce "boja" ushte eden stih so opis na gorekazanoto vo forma na sporeduvanje-neshto kako nijansa vo trostih...osnovata ja imash poshto si dobra so psihologijata gleam i deka si so chustvata tuka nekade,samo fali malce...moze malce komparacii metafori ushte malce megu redovi i ke bide taman...


...eve na sto mislev...


"toj glas koj nemokno se trudi"

da te povika vo nokta studena
i vetrovite sto nosat glasovi moi
da doprat do tebe kako sonchev zrak
da go stopat srceto tvoe od ledot sto te zarobil...i bla-bla taka nekako...)))

 

[Penelopa]

Иако со малку недоверба гледав и се двоумев дали да ја пратам или не ,сепак добив позитивни критики од повекето од Вас.И негативни-но се надевам во позитивен контекст кажани и со искрени намери .
Љупчо,најголемиот комплимет го добив баш од тебе затоа што со самата недоверба дека ова ми е првиот и единствен обид ми даде надеж.

Еве и уште нешто што го напишав вчера иако претходната ја напишав пред два дена но денес се решив да ја пратам.

Студен зимски ден
Сонцето едвај видливо продира низ
боровите гранки.
Големиот и стар бор
кој некаде длабоко во својата срж
ги чува спомените.
Спомените за едно време
Спомените за една младост,
Спомените за една љубов.

По многу години
Се навракам на истото место,
Под истиот стар и голем бор,
во еден студен зимски ден.
Еден срамежлив зрак
од едвај видливото сонце
ми дари топлина
која на момент
ми ја стопли душата,
ми ги одмрзна спомените,
ми ја врати младоста.
За момент ги почуствував неговите допири,
неговата рака како нежно ме милува.
За момент го почуствував неговото срце
како отчукува на моите гради.
Ги почувствував неговите усни на моите,
ги слушав неговите воздишки...

Го снема сонцето.
Надвиснаа облаците.
Заврна дожд.
Сама под борот
ги галев врежаните букви
на неговата кора.
Немите сведоци
на едно поминато време ,
на една одмината младост,
на една непрежалена љубов.
Се стркала една солза на моето лице
и уште една...и уште една...
Дождовните капки се претворија во снегулки
Застуде.
Студот ми ги замрзна солзите
Ми го следи срцето.
Срцето кое неуморно чукаше и
со години се надеваше и живееше за денот
на нашата повторна средба.

Ова исто срце,оставено и остарено,
сега може мирно да ја дофати вечната светлост.
Вечниот живот.
И повторно надевајки се дека таму некаде
во царството господово ке го дочека денот
Кога повторно ке бидеме заедно.

 

[Stef Bachatero]

Ладо моја продадена

Немав што друго да возам
и те избрав тебе
моја ладо продадена
со тебе го поминав најдрагоценото време
Стави плин и до кај твојата сакана летај
до кај неа стигни
и со неа по улици шетај
Се сеќаваш ли колку пати на поправки те носев?
Се сеќаваш ли која девојка со тебе ја возев?
Нејзе со тебе ја носев дома
А од белешките јас паѓав во кома
Со мене беше кога првпат ја бакнав
Со мене беше кога нејзе највеќе ја сакав
Со моите дома за тебе се карав
Да стигнам до кај неа
и само нејзе од цел град ја барав
Спомени драги од мирен град
со тебе идевме да кај нејзе
да си го задоволам мојот љубовен глад
Таа беше кротка,а ти бурна
Зашто кога највеќе ми требаше
ти од автопатот ме гурна
И на крајот јас до кај неа
патот мачен со грбни маки
до кај неа патот го туркав
Само за да ја видам нејзе
и нејзините заводливи очи
кога сум со нејзе
усните мои се топат
а јазикот ми молчи
Сега двајцата ве продадов
и душава ми се кочи
Само спомените што со вас ги делев
душава моја ја толчи
Сега сите се прашуваат
што сум правел во ладата со мојата сакана.
а никој не ме прашува на која рака
си ладо продадена


​

 

[Penelopa]

Нокта која сите ги успива
неа ја буди
и повторно ја раѓа
онаа иста светлина
која утрото ја успива и гаси.

Нејзиниот живот е таков
Умира за
повторно да се роди.
Осамена мегу многуте,
Мала а сепак голема,
Блиска а сепак далечна,
во бесконечниот и
безвременски простор.
Таква е ѕвездината судбина.

Понекогаш сјајот
на другите ѕвезди ја ослепува,
и ја прави немокна
да ја види сопствената убавина
која зрачи и плени.
Погледот и талка
таму некаде долу
во водените широчини
од кој го гледа само
нејзиниот блед одраз.
Чиниш сака да потоне
во морските длабочини
И да изгасне.

Осаменички живот во мракот.
Таква е ѕвездината судбина.

Нестрпливо го чека утрото.
Првата зора ја гали и успива,
и дава сон,
и дава живот.

Утрото кога сите се будат
Таа сонува за нов живот.