Ag0rA
NEBO666
- Член од
- 29 февруари 2008
- Мислења
- 1.667
- Поени од реакции
- 60
1. За да можеш на сите луѓе ( не само на оние кои слепо веруваат ) да им кажеш дека тоа е така, прво треба да докажеш дека господ навистина постои.- (1. човекот и човештвото трпи зло, не поради Творецот, туку поради НЕПОСЛУШНОСТА на творението кон својот Творец!)
(2.- Господ постои исто толку колку што постојам и јас, со тоа што Он е бесмртен а мојот живот е ограничен. А дека Бог постои, за тоа најдбото сведочи обејктивниот свет, кој нема тероија дека САМ ОД СЕБЕ се создал. Затоа, во православието постои т.н. Закон на природната креација, според кој целата создадена природа, (жива и „нежива„) САМА ПО СЕБЕ сведочи. како ОЧИГЛЕДЕН ДОКАЗ, дека зад неа стои Создател! )
(3. А за здраворазумните луѓе, очигледните докази НЕ СЕ ДОКАЖУВААТ!!! )
(4.- халуцинациите се својствени за поедниците кои се ДЕМОНООПСЕДНАТИ или поединците кои по раѓање, се СИМНАТИ ОД УМОТ! )
(5. - на Адам и Ева воопшто не им требата науката: се што им требало, на материјлане план, веќе го имале, а им преостанивало да ја примаат науката Божја од Самиот Бог! )
(6.- не сум против науката, туку сум против она кое науката/науките сакаат да ни го наметнат како НИВНА вистина и како НИВНА смисла и цел на постоењето во овој свет. За забегувањето на дел од науките во тежок сатанизам, ич да не зборувам.)
(7. Целта од овој живот, според христијанството , не е да ни биле ЛЕСНО и да ни биде ДОБРО и да ни биде КОМФОРНО, туку целта е да го одживееме времето кое Бог ни го остава и да се подготвиме за вечен живот со Него во Рајот.)
Тоа што го напиша нема логика.
Затоа што:
Ако човекот е создаден од господ, а господ го направил човекот по своја желба ( некој не прашал какви сакаме да бидеме? ), и воедно ги направил луѓето такви како што се, т.е. да се наштетуваат еден на друг, и да си нанесуваат зло, тогаш господ е виновен и за постоењето на злото, и за непослушноста на човекот.
2. Разликата помеѓу тебе и господ е во тоа што ти ( барем физички ) си во реалноста, а господ е замислен, и постои само во мозокот на оние кои го замислуваат.
Доколку имаат развиена имагинација, можат да замислат дека го гледаат ( ова никако не претставува доказ за неговото постоење ).
Што значи дека господ не постои исто како и толку колку што постоиш ти, јас, и другите од реалниот свет.
Како што кажав, теорија претставува експериментално потврдена хипотеза.
Во христијанството и другите религии, нема ни теории ( само некакви хипотези ) , а камо ли нешто пореално.
И во религиите и христијанството не се решава проблемот со постоењето на нас и се` околу нас, туку само се одложува и се одложува, и стигнува до прашањето:
Ако се` треба да има свој креатор,господ, тогаш,
за да од ништо, буквално ништо, стане нешто, тогаш и тоа нештото што ќе биде креатор на нешто мора да биде креирано од нешто друго.
Кој го создал господ?
Затоа, ова нема логика. ( Така е, Quark? )
Барем во науката се знае кој проблем е решен, а кој не е решен, и треба да се реши.
Нешто, секогаш е подобро од ништо.
3. За здраворазумните луѓе, секоја измислица не претставува т.н. очигледен доказ.
4. Значи, оние верници, кои се доволно луди и опседнати со господ, кога „гледаат“, односно замислуваат дека гледаат, а се убедени дека тоа што замислуваат дека го гледаат, навистина постои, се демоно опседнати или по раѓање, во рекот на својот живот, се симнати од умот....
5. Се што им треба, на материјален план, би имале тогаш кога би го имале сето она што ќе го посакаат.
Од ова следи дека немале се што им било потребно, или имале премногу на духовен план, т.е. премногу посакувале.
А кој е виновен за тоа?
Тој што ги создал...
6. Природните науки немаат за цел да им ја надметнат целта на живеење на луѓето, туку имаат многу други цели, а ниту една од нив не е да им надметне нешто невистинито, или да нанесе зло на некому, туку да им го олесни животот, на оние кои решиле да живеат, да спаси многу животи, и на разумен начин, без никакви невистини, да ни ги објасни, и сами преку науката, да си ги објасниме појавите околу нас.
Успех во објаснувањето на се` околу нас во никој случај не може да се каже дека е убедувањето дека ние не треба да го знаеме тоа.
7. Од тоа следи дека целта на христијанството не е да го намали и отстрани злото што го прави и/или трпи човештвото.