Дали би останале со партнерот ако...

[B. Boop]

Замислете ваква ситуација:
Имате партнер со кого сте подолго време. Се почитувате, се сакате, ве врзувале и ве врзуваат многу убави моменти. Одлучувате дека тоа е човекот/жената на вашиот живот.
Наеднаш се случува нешто непредвидливо (пр.сообраќајна несреќа) и вашиот партнер станува инвалид. Значи, повеќе не е подвижен, животот понатаму треба да го продолжи во инвалидска количка и да се справува со сите непријатности што ги носи животот понатаму.
Освен физичкиот момент со кој што треба да се справува, тука би се појавил и психичкиот момент (како ќе ја прифати новата ситуација, колку ќе биде подготвен да ја издржи, колку ќе се измени психички, колку тоа ќе влијае на вашиот однос, и сл.).
Бидејќи претходно сте решиле дека тоа е личноста на вашиот живот дали оваа новонастаната ситуација ќе ви ја промени одлуката?
Ако одлучите да останете знаете или претпоставувате низ што се` треба да поминете.
Ако одлучите дека треба да се повлечете како понатаму ќе живеете со таква себична одлука?

 

[Скулгрл]

Ако веќе сум одлучила дека тој човек е човекот на мојот живот, тоа и ќе остане без разлика дали не може да оди, левата страна му е парализирана или има шипки у зглобовите. Пак ќе си биде оној во кој сум се заљубила, и секако дека би останала покрај него во најтешките мигови.
Ако не можеме да се потпреме на саканите во такви ситуации, на кој друг?

 

[Dzings]

Strashen e muabetov na temava. A i ne vreruvam deka nekoj bi se osmelil da kaze deka ne bi ostanal. Pa dobro be, ako ne mu bideme 'pri raka' na partnerot koga mu e teshko togash zashto go nosi toa zvanje?

 

[Демијан]

vaka sega:Znam deka site ke pisat deka ke ostanat so nego ama ne veruvam deka site go milslat toa!!

 

[B. Boop]

Ретко некој ќе напише дека би го напуштил партнерот во таква ситуација. Ама прашање е колку сме свесни и колки сме подготвени за се она што би не очекувало во иднина?
Тоа е сосема нов концепт на живот, имајќи предвид дека кај нас сеуште нема доволно развиено ниту култура кон лица со инвалидитет, ниту реални услови за нивно нормално функционирање.

 

[petar_joker]

vaka sega:Znam deka site ke pisat deka ke ostanat so nego ama ne veruvam deka site go milslat toa!!

Во право си за ова. Ај едно друго прашање од мене. Дали би останале со истиот партнер, што многу се сакате и тн, ако дознаете дека има сида или некоја друга болест?

 

[Демијан]

Ретко некој ќе напише дека би го напуштил партнерот во таква ситуација. Ама прашање е колку сме свесни и колки сме подготвени за се она што би не очекувало во иднина?
Тоа е сосема нов концепт на живот, имајќи предвид дека кај нас сеуште нема доволно развиено ниту култура кон лица со инвалидитет, ниту реални услови за нивно нормално функционирање.

sto e do mene jas bi ostanal,mene nema da me koci fizickiot hendikep na partnerot tuku toa sto i psihicki mn ke se izmeni!taka da neznam ama sepak mislam deka ke ostanam!Mozebi zvuci cudno ama togas ljubovta bi bila duri pogolema od moja strana!

 

[Тамарче]

Би останала, по секоја цена. Би останала и би му била надеж, верба, сила и потпора за да продолжи понатаму, да не му се доупропасти животот. И кога веќе сум му рекла еднаш дека тој е љубовта на мојот живот, никаква трагедија нема да го смени то.

 

[NeMiRnA]

Еј многу тешка тема...Незнам,стварно незнам...несакам ни да размислувам до душа.
Ако останам со него,незнам јас дали ќе бидам среќна,а не верувам ни другата страна дека ќе биде среќна со сознанието дека е инвалид,а јас сум со него за да не го изневерам него и неговите очекувања.Можеби е себично,но сте размислиле ли за своите планови за идинанта,дали во еден момент сте го имало тоа во нив.Секако дека не,не се работи само за неговиот живот,туку и за мојот,тој е инвалид и јас сум со него...што со заедничката иднина?!Јас цел живот ќе работам за двајцата,а за деца да не праам муабет,може и да ги имаме,а што мислите како би се осеќал еден татко кој неможе да игра фудбал со синот или да ја шета ќерката или да носи леб дома...сигурно дека не како маж...
А од друга страна,ако размислам да го оставам или да останам со него барем како блиска пријателка,вечно ќе ме гризе совест...
Ууууф тешка тема,несакам да размислувам веќе,несакам да ми се случи!!!Немам конкретно мислење на темава,две што се судираат и тоа дијаметрално спротивни.

 

[Crazy in Love]

Апсолутно ќе останам покрај него.
Ако љубота која што ја чувствувам е преголема,нема сила која што би можела да ме одвои од него.

 

[--**ЕмА**--]

Во право си за ова. Ај едно друго прашање од мене. Дали би останале со истиот партнер, што многу се сакате и тн, ако дознаете дека има сида или некоја друга болест?

Ако има болести како сида дефинитивно не , зошто да го осудувам и мојот живот на пропаст , да изградам фамилија и да ги убијам децата на некој начин ? за оваа ситуација сигурна сум дека никој не би останал поред личноста, зошто здравјето иде пред се... ова е мое мислење , а за случајот дали би останале со личноста после собрќајна несреќа и такви последици .... не знам некако не можам да кажам со сигурност зошто ваквите работи никој не ги знае освен тие кој се наогале или се наогаат у ваква ситуација и недајбоже да дојдам во ситуација каде што треба да ја донесам таа одлука, што и да се избере е ужасно страшно

 

[Демијан]

Во право си за ова. Ај едно друго прашање од мене. Дали би останале со истиот партнер, што многу се сакате и тн, ако дознаете дека има сида или некоја друга болест?

pa najnormalno deka nema da ostanam so nego! Zborime dali bo ostanal do krajot na zivotot!!Apsolutno ne!!! Kako sekoj covek jas ke sakam semejstvo da osnovam!!Ama partnerkata nema da moze da mi go pruzi toa!!taka da so sigurnosto odgovaram NE

 

[Јузерка]

темава бе:icon_neut искрено мислам дека никој не може да одговори на вакво нешто. Едно е да претпоставиш сосема дуго нешто вистински да ти се случи. Секако би била претешка одлука која ке има доживотно влијание на два животи. Единсвено што би можела сега да кажам како одговор е дека сигуно не би заминала од животот на тој човек само заради тоа што му се случило.. но дали би останала секогаш во него без разлика на се.. неможам да одговорам! Незнам.

 

[Buterfly]

Па нормално дека ќе останам, ништо не ми менува тоа, ќе се жртвувам од се и за се ако знам дека тој е тој. Ќе бидам психички спремна за се.

 

[reactive89]

Чекај малку, кога се пристапува во брачна заедница, те прашуваат ако е чиста љубовта меѓу двајцата дали би останале и во лошо и во добро, и во сиромаштија и во богатство со него/нејзе... ти што викаш, паа ако се деси нешто нема така... ако се работи за чиста љубов, само ради неа би останал со таков партнер, плус тоа што има врска ако тој е инвалид... физичката состојба се променува со текот на времето, али поминатите работи заедно и карактерот секогаш останува тука присутен и не се менува!!! Човек треба да се цени и види по неговиот карактер, а не по физичката способност или углед... тие работи се минливи со тек на време, али карактерот никогаш нема да се смени!!!
Јас радо би останал со таков човек доколку имам чиста љубов кон неа!!!