Подложни на ревизија, надградба и отфрлање се само научните знаења. Сите науки имаат три основни особини:континуитет, кумулативност и автокорективност. Од таму и доаѓа нивната неспособност да докажат ниедна конечна вистина. Плус тоа, генералниот научен приод кон темата која ја обработуваат е ПОГРЕШЕН: научниците се обидуваат да дојдат до НИВНАТА вистина преку составување парцијални знаења во еден НЕПОТПОЛН мозаик, т.е. преку ДЕЛОТ сакаат даја осознаат ВИСТИНАТА, што е сосема погрешно. За разлика од современите науки, античките грчки философи и математичари поаѓаат од ЦЕЛИНАТА па неа ја анализираан на нејзините составни делови. Занчи, разликата и научниот приодот кон работата е МЕТОДОЛОШКИ промашен и неможе да даде ЦЕЛОВИТА вистина, туку само ДЕЛУМНА.
За оние кои веруваат во Божјата ВИСТИНА, нема дискусија дека вистината е во Црквата. Христос вели: “..Јас Сум вистината, патот и животот...“.