Не ми претставува воопшто проблем.Лесно се адаптирам, се привикнувам и прилагодивам на нови луѓе, места, сосема брзо.Контакт и близина ми е лесно да воспоставам со личности на моја бранова должина, па ако се зборливи, отворени и комуникативни, интересниот и добар муабет доаѓа сам по себе.Џабе ако зборам ја, а другиот клима со глава и ти упатува нон стоп страмежливи насмевки.
Ми се има десено тоа и незнам дали е знак на игнорирање и побргу да те зацепи или едноставно личноста има потреба од повеќе простор за да се опушти и отвори.Како и да е, ако почесто се случува тоа се осеќам ко кретен и кога молчам во присуство на особата и кога напаѓам со муабет...Обично во вакви ситуавии завршувам губејќи интерес за понатамошен контакт.