ах само колку би сакала да не постојат, се убедувам самата во тоа ама некако не ми иде..
после се што ни се случило на мене и на моето семејство некако не ми иде да кажам дека не постјат, постоеле и ќе постојат..само што сега разликата е во тоа што повеќе не се плашам, затоа што многу често се случува да најдеме по дома некоја чудна ствар, сега е муабетот..еј пак ни прават магии
Сум го осетила чувството кое знаеш дека не е твое, мајками еднаш за малку ќе умреше, како резултат на исчистената крв што беше попрскана низ целиот наш ходник(барем така и кажа бабата кај која беше)...закопани меса у двор, чудни исплеткани работи, забутани ствари на места кај што не би помислил дека може да ги има, исечени делови од облека и постелнина, маица која ми исчезна на една година, ми се појави изгужвана на сред соба, чудни конци на гардероба и еден куп други работи...повеќе незнам што да правам, што и ако отидам некаде и тојј некој ќе ми растури , кога тој што прави пак ќе ми направи....Господ е со мене, Он нека суди...