- Член од
- 22 декември 2011
- Мислења
- 2.321
- Поени од реакции
- 5.350
Поглупо име од Александар нема. Предолго, преагресивно. Одма ќе ти го сменат со некој глуп надимак.
Муабетот беше а овде ние што сме за да кога ќе шета/исели детето по светот да се допадне името на Јанс, Џон Ханс, Ларс, Марс. Да , нивно е детето и треба да го крстат како они сакаат ама од дискусијата не ги ставаат имињата што сакаат туку комплексите влијаат и желбата за помодарство(ова тука). Зарем во земјите познати по слобода, морални величини, демократија, еднаквист во споредба со затуцаниот Балкан има предрасуди врз база на името?Ајде неколку работи:
- Ако заминале од таму, тешко дека некогаш ќе се вратат назад, па да се замараат што и како би било прифатливо од нивните сонародници.
- Нивно е детето и може да го викаат како што им душа сака.
- Ако тие веруваат дека локално име ќе биде подобро за неговата иднина или полесно за разбирање, пак е во ред, нивна работа. На крајот од денот, детето и тие ќе се расправаат со локалните институции цел живот, а не некој во Македонија.
- Верувам дека истото го имаат дискутирано и за тие традиционалните имиња некогаш низ историјата. Реално, тој регион е под влијание на секој што стигнал да го окупира и да го владее, па не дека тие имиња биле резервирани од госпо за тој народ.
- За се друго никој не ја прашува дијаспората, ама од друга страна, морала да ги држи традиционалните вредности. Вашата желба е наша заповед
Мое лично видување е дека ради традиција треба да си се придржуваме на она што е вековно оставштина на нашата култура, и онака тоа малце што остана да пробаме да зачуваме.Исто е и со децата. Моја школска се презиваше Велковска иако родителите и се Стефановски. Не сфаќам што некому треба да покаже презимето, секој може да си има различно, зошто мора жената и децата да имаат исто презиме со таткото?
Искрено, и тие може да си ставаат имиња по желба. Регионот е познат по отселување, ако не се отсели една генерација, ќе биде наредната и така натаму.Муабетот беше а овде ние што сме за да кога ќе шета/исели детето по светот да се допадне името на Јанс, Џон Ханс, Ларс, Марс. Да , нивно е детето и треба да го крстат како они сакаат ама од дискусијата не ги ставаат имињата што сакаат туку комплексите влијаат и желбата за помодарство(ова тука). Зарем во земјите познати по слобода, морални величини, демократија, еднаквист во споредба со затуцаниот Балкан има предрасуди врз база на името?
А и претходната страна што напишале дека не изедначуваат со албанци и роми тоа тешко. Овие муабети доаѓаат од лица со БГ пасош каде се им е криво што не земаат плата како Шваба, Швеѓанец итн. Плус таму тие се бугари по националност.
Тие што отидоа со визи барем еден да се пожалеше дека името го кочи. Па и повеќето со БГ пасош толку не кукаат за такви банални причини. Плус Ханс кога ќе дознае дека детето си го крстил Томас за да му се допадне на него сигурно ќе те почитува повеќе, одма ќе удри математика за карактерот и размислувањата на родителите. Вајда и кур ќе го боли најчесто.
Прашај ја Ана Левандовска како се снаоѓа со докажување дека му е жена на Роберт Левандовски.Не може, ради тоа и најчесто мењаат, пошто не може да докажат дека женава го носи презимето на мажот, немаат род на запад кај презимето.
Ова не е контра кон тебе, туку општо на темава - не правите разлика помеѓу брак склучен во Полска, Македонија и остали земји каде вакви родови разлики во презимињата се пракса и земји каде што не се. Да се регистрирале Ана Левандовска и Роберт Левандовски во Минхен наместо во Полска, ќе биле Ана Левандовски и Роберт Левандовски. Нема тука избор, традиција, кур ги боли едноставно. Презимето е тоа, Левандовски (освен ако Роберт сака да го земе моминското на Ана па да биде Роберт Стачурска).Прашај ја Ана Левандовска како се снаоѓа со докажување дека му е жена на Роберт Левандовски.
Исток се они баба.Прашај ја Ана Левандовска како се снаоѓа со докажување дека му е жена на Роберт Левандовски.
Добро ама ете Рикен рече дека неможеле да докажат дека се маж и жена.Ова не е контра кон тебе, туку општо на темава - не правите разлика помеѓу брак склучен во Полска, Македонија и остали земји каде вакви родови разлики во презимињата се пракса и земји каде што не се. Да се регистрирале Ана Левандовска и Роберт Левандовски во Минхен наместо во Полска, ќе биле Ана Левандовски и Роберт Левандовски. Нема тука избор, традиција, кур ги боли едноставно. Презимето е тоа, Левандовски (освен ако Роберт сака да го земе моминското на Ана па да биде Роберт Стачурска).
Ако има случаи некој да склопи брак во Македонија па после накнадно да менува презиме во Германија или Австралија тогаш да, глупо ми е тоа.
Со кур ли ќе комуницираат со детето бе коњу?Zatoa ke si go krstis Žarko i kur neka vitkaat strancite pri izgovaranje
Јас потекнувам од брсјачко племе и колку што знам, во мојот крај традиција било баш да се смени презимето, по дедото. Со тоа се правела чест на дедото, и ако те прашаат: чие си ти, бе, дете, одговорот бил: на Блажевци, на Столевци и сл. - по дедото. Кога барав податоци за мојот род, дознав дека дедото на мајка ми (Анто) се презивал Илијоски, по неговиот дедо, Илија, а мојот дедо (Миливој/Мице) се презиваше Блажески, по неговиот дедо, Блаже. Да ја почитувале традицијата мајка ми пред бракот требало да се презива Антоска, а да имаше дедо ми машко потомство, неговите деца - Мицески. Ама останале на тоа Блажески по мојот пра-пра-дедо, а денес и онака веќе не постои машки потомок кој го носи тоа презиме, за жал.Мое лично видување е дека ради традиција треба да си се придржуваме на она што е вековно оставштина на нашата култура, и онака тоа малце што остана да пробаме да зачуваме.
Мое искуство по линкедин е друго каде странци ме имаат контактирано и враќано без проблем. Освен еднаш пред 10 години и повеќе кога директно ми рекоа дека не соработуваат со Балканци(земји од Балкан кој не се во ЕУ беше одговорот) кога аплицирав за ИТ работа на еден егзотичен остров во индиски океан.Искрено, и тие може да си ставаат имиња по желба. Регионот е познат по отселување, ако не се отсели една генерација, ќе биде наредната и така натаму.
Јас сум со виза и сум го почувствувал на своја кожа поинаквиот однос, и тоа во повеќе наврати. Во Македонија и мејловите ги имав без презиме, баш поради ова, работевме неколку години исклучиво со странство, и со нашите имиња/презимиња најмногу имавме мака кај продажби. Не успевавме да стигнеме ни до состанок при cold mail/in-mail кампањи ако имаше знаци со словенски имиња, истата порака ако е со поинакво ја отвараа без проблем.
На дете исклучиво би му дал интернационално име, а за се друго останува на него, дури и ако реши да смени презиме не би се лутел. Македонштината ќе ја задржиме со тоа што би го натерал да го научи јазикот, чисто да може да комуницира со остатокот од фамилијата, се друго е излишно. Плус и не верувам дека некогаш би се вратил да живеам во Македонија, дури ни во пензија, што уште помалку ќе влијае врз имиња на наредна генерација.