По два дена без фудбал поради работни обврски, конечно го дочекав и последниот наптревар од мојата авантура. Земав сместување во близина на Стемфорд Бриџ (12 минути пешки), па уште на пладне излегов на некое пиво и да почувствувам атмосфера. Бидејќи овојпат бев на гостинската трибина, со навивачите на Вулверхемптон, се упатив во пабот каде што се загреваа дел од гостинските навивачи. Атмосферата беше одлична, многу пиво, пеење песни и чудење што к*р барам јас од Скопје да ги поддржувам Вулверхемптон конкретно за тој натпревар.
Кратко потоа се упатив околу стадионот, и веќе имаше премногу луѓе кои јадеа и пиеа пред стадионот, па чекаа да влезат. Влегов околу 30-тина минути пред почетокот на натпреварот. Стемфорд Бриџ мене како стадион многу ми се допадна, но можеби бидејќи пред 10-15 години ми беа и меѓу поомилените тимови, најмногу поради Мурињо, Дрогба и Петр Чех.
Една грешка направив, а тоа беше што влегов со знамето со 16 краци, па тоа беше како да сум внел оружје. Константно тормозење од стјуардите чиво е тоа знаме и зошто сум го внел, а на влез никој не ме претресуваше. Поради конфликтите со политичкиве и воениве ситуации, знамиња на Русија, Украина, Израел и Палестина се строго забранети, а за сите други прават детални проверки, како и тоа да нема политички/расистички банери на стадион.
И покрај тоа атмосферата беше супер, си направив муабет со оние кои седеа околу мене и беа фасцинирани повторно од тоа како првпат сретнуваат некој од Македонија да биде на гостинската трибина со нив.
Иако Вулвс овој натпревар беа сметани за аутсајдери, јас имав некое чувство дека ќе има голови а со тоа и Вулвс ќе ја однесе победата дома. Па така и бидна. Иако Челзи поведе преку голот на Палмер, набрзо следуваа 4 гола во мрежата на плавите (хет-трик на Куња) за тотален делириум на трибина. Уште во 63-та минута, по третиот гол на Вулвс, навивачите почнуваа да го напуштаат стадионот, а веќе во 82-рата минута беа како попарени. Од тоа што можев да забележам, атмосферата на домашните навивачи беше ужасна, но најмногу поради самиот тек на натпреварот, и разочарувачкото издание пред домашната публика.
Имав одлично место, а четирите гола ја направија атмосферата одлична. 6 гола вкупно за вистинско уживање. Кога судијата свирна крај, ми стана јасно дека ова е навистина мојот последен натпревар, и дека следното утро треба да се враќам во Скопје.
Стадион 9/10
Атмосфера 9/10
Публика: 39.628
Кратко потоа се упатив околу стадионот, и веќе имаше премногу луѓе кои јадеа и пиеа пред стадионот, па чекаа да влезат. Влегов околу 30-тина минути пред почетокот на натпреварот. Стемфорд Бриџ мене како стадион многу ми се допадна, но можеби бидејќи пред 10-15 години ми беа и меѓу поомилените тимови, најмногу поради Мурињо, Дрогба и Петр Чех.
Една грешка направив, а тоа беше што влегов со знамето со 16 краци, па тоа беше како да сум внел оружје. Константно тормозење од стјуардите чиво е тоа знаме и зошто сум го внел, а на влез никој не ме претресуваше. Поради конфликтите со политичкиве и воениве ситуации, знамиња на Русија, Украина, Израел и Палестина се строго забранети, а за сите други прават детални проверки, како и тоа да нема политички/расистички банери на стадион.
И покрај тоа атмосферата беше супер, си направив муабет со оние кои седеа околу мене и беа фасцинирани повторно од тоа како првпат сретнуваат некој од Македонија да биде на гостинската трибина со нив.
Иако Вулвс овој натпревар беа сметани за аутсајдери, јас имав некое чувство дека ќе има голови а со тоа и Вулвс ќе ја однесе победата дома. Па така и бидна. Иако Челзи поведе преку голот на Палмер, набрзо следуваа 4 гола во мрежата на плавите (хет-трик на Куња) за тотален делириум на трибина. Уште во 63-та минута, по третиот гол на Вулвс, навивачите почнуваа да го напуштаат стадионот, а веќе во 82-рата минута беа како попарени. Од тоа што можев да забележам, атмосферата на домашните навивачи беше ужасна, но најмногу поради самиот тек на натпреварот, и разочарувачкото издание пред домашната публика.
Имав одлично место, а четирите гола ја направија атмосферата одлична. 6 гола вкупно за вистинско уживање. Кога судијата свирна крај, ми стана јасно дека ова е навистина мојот последен натпревар, и дека следното утро треба да се враќам во Скопје.
Стадион 9/10
Атмосфера 9/10
Публика: 39.628
11 дена
9 натпревари (39 гола, просек по натпревар 4.33, што за Англија е неверојатно)
8 различни стадиони
5 различни градови (Лондон, Ливерпул, Блекбурн, Бирмингем и Вулверхемптон)
Се надевам дека наскоро ќе имам ваква прилика а и среќа да гледам што е можно повеќе натпревари во една недела. Ова беше исполнување на еден од моите најголеми соништа до сега, па сега сум мотивиран да работам понапорно за да можам повторно да си дозволам едно вакво патување. Секој што има желба, нека направи план, нека собере доволно средства и нека си го исполни сонот да го гледа својот омилен тим на некој натпревар од ПЛ или ЛШ. Верувам дека за вас како фанови на клуб, ќе ви има доста поголемо значење за вас бидејќи буквално секој ден го гледате на ТВ, играте Фифа/ПЕС со него, го бодрите и се расправате со другарите кој клуб е подобар.
На оној кој му требаат подетални информации за сместување, превози, карти за натпревари, нека ми пише во порака да договориме некое пиво.
Сега малку финансиски да се опоравам, но ова беше буквално бесценето. Сѐ што можеше да биде добро, се заврши добро. Многу пиво испиено, многу локалци запознати, голови, навивање, атмосфера, буквално искуство за цел живот.
Благодарам што одвоивте барем половина час да ги читате моите глупости. Ве сакам
