Зошто сакате да им помагате на луѓето?

[Смрт за зони и пајак воз.]

zatoa sto i mene nekogas mi treba pomos i nemozam sakam nekoi da mi pomogne i znam kako e

Многу убаво го велиш тоа...
Помагам, затоа што и мене ми помагаат! Се помага со дела, а не со зборови.

 

[AnFem]

Пеер, значи...многу, многу те сакам.
Знам дека си го направила тоа, и затоа пред да ти серам за приватен живот во мислењава упорно ти пишувам колку те сакам.
Цел пост ми беше првично насочен кон Out of Reason, кој ја отворил темава на многу климав темел.
Ама поентата останува дека несебично, дефиниционо подразбира одвоено од егото. Не зборуваме овде за тоа колку типот по година-две ќе биде среќен, не зборуваме за пролонгирана поента. Out of Reason не ни дава таков луксуз на темава. Тој од нас бара жигосани одговори, без многу многу филозофирање. Тоа значи дека, по таа логика, ако ти се храниш од туѓата среќа, ти пеер правиш некој ултимативно среќен со самото тоа што ќе останеш со него, ем ќе ја добиеш и ултимативната храна која љубов значи. Што повеќе од тоа ти треба? Ти фактички се казнуваш себеси со тоа што ја губиш таа храна.
Или тоа, или рандом го тресна целиот тој муабет околу храната. Познавајќи те, второто ќе да е.

Не, „храната“ ја добиваш со тоа што ќе го оставиш да си ја најде среќата со личност која нема да се гуши од него. На почеток малку ќе страда, после ќе сфати колку добро си му направил и ќе ти биде благодарен (како и во мојот случај). Себично е да бидеш со некој, само затоа што мисли дека е среќен со тебе, а многу посреќен ќе биде кога истата љубов што ја дава, ќе му биде возвратена. Така да, пак си стојам на моето дека се хранам со туѓата среќа, да, е егоистички, затоа што мене ми е убаво кога ги правам луѓето среќни. А за самоказнувањето... па и за тоа си сведок дека ми се случило бе пеер, милион пати! Еднаш решив „да си гледам за газот“, радикалниот потег што го направив и за тоа сум осудувана и напаѓана. Гледаш? Не ќе да е второто

Патем, ти кажав дека многу те сакам?

Say no more, пеер!
Еве ти една фуфла за љубовта.

 

[Out Of Reality]

Колку фалшиво ти е поставена темава, тоа страшно...
Мотивацијата на луѓето да (не) помогнат, чинењето и очекуваниот фидбек не се еднообразни. Не се константни. Ти со темава слободно изземаш "небитни" работи како што се околностите, моменталната состојба на умот, можностите...Бараш одговор одвоен од темпорални срања како емоции и настројства. Очекуваш индоктринирани, роботизирани и лоботомирани одговори од луѓе кои транседентирале над нивната мрачна страна, па можат калкулирано да бидат несебични и хумани независно од бремето на нивниот живот. Yeah right.
Има неколку вакви теми, па оваа слободно може да се фрли на буниште(општи муабети) или како поблага варијанта, да се премести во канта. Сепак, се ближи нова година, ем и снег падна и децата ги спремаат санките, се красат елки и се чистат оџаци, па решив да бидам хуман и да ја оставам тука(видиш, тоа е временски изолирана емпатија со која пропратно се раѓа желба да се најдеш во пресрет на непознат. )




Ја тебе пеер многу те сакам. И знаеш во какви моменти ти кажувам вакви работи.

Хипотетичка ситуација. Ти имаш дечко. И типот многу те сака. Те сака толку, што би скокнал пред воз за тебе. Те сака толку, што би се тепал со припорци за тебе. Те сака пеер толку, што би дозволил да биде силуван од Бигфут и Чупакабра, симултано(oral-anal), за да ти го спаси животот.
Ама ти пеер не го сакаш. Ти поминало. Не те прави среќна. Не можеш веќе. Колку подолго си со него, толку повеќе се губиш себеси. Твоите замисли за животот, твоите идеали, соништа за отпор и борба против системот....сите тие анархо концепции за твојата иднина ти бледнеат и чувствуваш дека се гушиш.
Ама го правиш среќен ако си со него. Многу среќен. That be the food you're talking 'bout?
That food be rotten, ma'am.

Ти реплицирав тебе за да му до-одговорам на Out of Reason за фалшивоста на темава, преку пример, дека кога помагаш на непознат, никогаш нема да ги дознаеш ефектите на таквата помош, па на крај единствената храна во таа ситуација ја конзумира твоето его, под претпоставка дека постои умисла оти си помогнал на некој random asshole кој, најверојатно, нема да го видиш веќе. There be no corporeal evidence.
Кога се работи за некој инволвиран во твојот живот, повторно мотивацијата причинско-последично е базирана на егото. На крај, ако веќе мораме да генерализираме, цел факинг ѓаол е во егото. Во првиот случај, се амнестираш од реалните последици на твојата...помош и се храниш со дадени дваесет денара на бездомник, со кои ќе си купи Ufo, а во вториот, неретко помошта бара себепожртвуваност, со што на крај еден останува покус in terms of интегритет.

И така. La di da.

темата ја напишав во рок од 2 минути бидејќи бев во сред задача и ме мрзеше да се внесувам. Во право си кога рече дека би можела истата да се постави на многу постабилен темел. Благодарам за искреноста и коректноста и нема да се навредам доколку темата биде отстранета. Впрочем може да се извади многу подобра тема од истата идеја.
поздрав

 

[~ медина]

Поради тоа што сум задоволна кога ке добијам прегратка поради она што сум го направила за среќата на другите ...
Поради тоа што е човечки ...Човечки е да помагаш,и да ти помагаат кога си во тесно .

 

[mar30]

Zato sto anticipirame kalkulacii i mozni ishodi vo nasa cel,sto znaci kako individui sekogas pocetno i krajno mesto sme nie a se okoli i izmegu e prodavanje i kupuvanje akcii

 

[Wade]

Зошто им/би им помагате/помогнале на луѓето кои не ги знаете? Ако не им помагате зошто не?
Ова е тема каде што секој ќе го каже своето мислење и причина зошто би му помогнал на некој.
Што добива со тоа, што го задоволува од тоа?

Сметам дека е потребно помеѓу луѓето да владее еден алтруизам, се додека постои егоизам постои ризик да го снема она што се нарекува висока морална вредност. Морална вредност не до степен човекот сам да заглави во конзервираното верување од историјата, туку морална вредност што ќе ги заштити луѓето од самоповредување од постапките.

 

[Сатори]

Зошто им/би им помагате/помогнале на луѓето кои не ги знаете? Ако не им помагате зошто не?
Ова е тема каде што секој ќе го каже своето мислење и причина зошто би му помогнал на некој.
Што добива со тоа, што го задоволува од тоа?

На луѓе кои не ги познавам немам некој порив и да им помогнам. Така што, ќе се апстрахирам од тој дел од темата. Освен во изолирани ситуации каде што станува збор за фактичка помош, стар дедо во преполн автобус, рандом личност што прашува колку е часот, некој се спрепнал па да му помогнам да стане и ред други ситници кои што не ги вбројувам во помош во вистинската смисла на зборот, туку само во базична човечност и бон-тон, немам што да коментирам.

За сметка на тоа, оние кои што ги познавам, ако релацијата ми е позитивна, можам да бидам helpful. Да му дадам семинарска или белешки на колега, да најдам материјали за некој, да напишам по некој состав, да поткажам на испит, да позајмам 200 денари и такви слични ствари, кои и не се баш од некоја голема реална помош, ама во моментот вршат работа.
Оние кои што ги сакам, well, тука можам да се дадам сама себе ако потребно, моите емоции, пари и време. Да ризикувам да ме фати полиција или да ме избркаат од дома, да лажам, да манипулирам и се што може да се замисли само затоа што тој некој го сакам. Не гледам граници и не барам ништо да ми се врати.

Така што, она кое што го добивам е нивната среќа. Не е дека сум алтруист, не сум, кога они се среќни, вообичаено сум среќна и јас. Но секој момент на жртвување тогаш вреди, затоа што они го креираат мојот живот. Што би била јас без тие прекрасни, мои луѓе?

 

[The Goddess]

Зависи за каква помош станува збор...

Иначе не дека се осеќам како светица кога помагам туку секогаш се ставам јас во истата таа ситуација во која се нашла личноста и реагирам онака како што би сакала да се реагира и за мене.

Karma is a bitch...не сакам да ја предизвикувам )

 

[Xfire]

Ако воопшто не помагаш - ке немаш пријателва.
Отприлика така некако ќе дојде, помагам за да имам пријатели(другари) помагам за понатака ако ми треба некоја ситна помош знам дека и тој ќе ми помогне.
Некои личности стварно не заслужуваат помош, бидејки се од корист и гледат нешто да земат од тебе, но сепак сум имал и такви ситуации каде што сум помогнал но не се ми помогнале и како да не сум направил ништо.
Помагам скоро на сите, ретко некој да заебам, а спротивното колку се ми помогнале само иде со тек на време. =)

 

[wolfs]

Бидејки се осеќам жив, сум почуствувал на своја кожа како е кога ти треба помош но зал ја немав никогаш и од тогаш решив нема да дозволам другите да минат низ тоа како мене, Може изгледа ко клише али навистина ме прави срекен кога помагам

 

[Кики.]

Помагам затоа што ми е убаво на душата кога некој е среќен, дури и без да знае дека јас сум таа што помогнала. Пред да си легнам, го сакам чувството дека сум помогнала некому, тоа е најдобар лек за несоница. Им помагам на сите, без разлика дали ми се блиски, отсекогаш имало луѓе кои знаат да ценат и такви кои не знаат да ценат, ама тоа не значи дека не треба да се помага. Најмногу се нервирам што има луѓе, кои иако можат, не сакаат да помогнат, не знам како можат да спијат мирно.

 

[StormAngel]

Jas obicno se trudam da ne pomagam. Realnosta me terala sto pati da zazalam sto sum pomognal. Kako covek isto tesko baram pomos, bez razlika u koja situacija se naogam. Zatoa nemam nieden edinstven drugar ili drugarka.

A koga bi doslo do toa da jas da pomognam, ne bi sakal da znam komu/kako/kolku sum pomognal. Nekogas sakam da pomognam oti nemam nisto popametno da storam vo momentot. Nekogas za da mozam da kazam nekomu, ete, vidis-a da ne bev jas?
Jebiga, sebicno kopile sum. Pomogam zaradi ego trip.

 

[Roten 96]

Зошто пред се ке бидам човек! И се трудам да помогнам без разлика дали од спотивната страна ке ми биде некогаш возвратено...се трудам да помогнам колу што можам бидејќи тоа ме прави среќен..среќен сум што ке помогнам таму каде то можам а уште посреќен кога некој друг би ми помогнал на мене..

 

[LUCIA*]

Jas obicno se trudam da ne pomagam. Realnosta me terala sto pati da zazalam sto sum pomognal. Kako covek isto tesko baram pomos, bez razlika u koja situacija se naogam. Zatoa nemam nieden edinstven drugar ili drugarka.

A koga bi doslo do toa da jas da pomognam, ne bi sakal da znam komu/kako/kolku sum pomognal. Nekogas sakam da pomognam oti nemam nisto popametno da storam vo momentot. Nekogas za da mozam da kazam nekomu, ete, vidis-a da ne bev jas?
Jebiga, sebicno kopile sum. Pomogam zaradi ego trip.

Исто... понекогаш се каам што сум помогнала, некои луге едноставно не заслужуваат помош, на крај наместо пред да заспијам да бидам исполнета и срекна од помислава дека сум направила добро дело, јас најчесто си легнувам со нервози... не затоа што сакам да ми биде возвратено, туку затоа што постојат луге кои откако ке им пружиш прст тие сакаат раката да ти ја откинат и пак малку им е. Ама ете пораснав, созреав, го видов светот појасно и го немам тој проблем. Помагам само ако немам друг избор, ако се работи за член од моето семејство и ништо повеке
или ако помошта се состои од расговор, совет утеха и сл.

 

[Stef Bachatero]

Среќата не е вистинска ако не се подели.