Жените прашуваат, мажите одговараат

[Dumbledore]

Не мислиш дека тетоважа на феникс симболизира сила, упорност и способност да се издигнеме од поразите и падовите во животот.

Јас мислам дека Тетоважата не симболизира машкост и слично, мислам пред се е симболизација за карактерот и вредностите што една индивидуа ги носи со себе.

Не. Карактерот може и да се изрази и преку друштвото и преку интелектуалната мисла.

Јас мислам дека тетоважите се ставаат од 2 причини: непобедливиот нагон (тука влегува и сентименталната причина) и доминацијата на глупоста. Еве земи на пример еден член на Hells Angels. Во која група ќе го ставиш? Или и кај него ќе бараш некакво објаснување за она како тој се однесува и се’ какви тетоважи има! Дали тетоважите го објаснуваат карактерот на човекот?!

 

[New Age]

Не. Карактерот може и да се изрази и преку друштвото и преку интелектуалната мисла.

Јас мислам дека тетоважите се ставаат од 2 причини: непобедливиот нагон (тука влегува и сентименталната причина) и доминацијата на глупоста. Еве земи на пример еден член на Hells Angels. Во која група ќе го ставиш? Или и кај него ќе бараш некакво објаснување за она како тој се однесува и се’ какви тетоважи има! Дали тетоважите го објаснуваат карактерот на човекот?!

Ok, ne zboruvam za Hells Angels i lupanje gluposti na celo telo od retardiranost. Zboruvam za mala elegantna tetovaza na zglobot na rakata, koj simbolizira licna vrednost i e izraz na tvojata orginalost i kreativnost.

Nisto vo zivotot ne e crno i belo i kako sto opsesivnoto tetoviranje e greska ne znaci deka mala tetovaza e dominacija na glupost, moze da bide mnogu povekje.

 

[Dumbledore]

Ok, ne zboruvam za Hells Angels i lupanje gluposti na celo telo od retardiranost. Zboruvam za mala elegantna tetovaza na zglobot na rakata, koj simbolizira licna vrednost i e izraz na tvojata orginalost i kreativnost.

Nisto vo zivotot ne e crno i belo i kako sto opsesivnoto tetoviranje e greska ne znaci deka mala tetovaza e dominacija na glupost, moze da bide mnogu povekje.

Затоа ти дадов и друга група- непобедливиот нагон.

Можеби за тебе тоа го симболизира, и сосем е во ред, но за мене нема апсолутно никакво значење. Затоа што сметам дека самиот концепт е глупав, па сметам дека од таму извира мојот негативен став кон тетовирањето.

 

[Љубовен Каскадер]

Не. Карактерот може и да се изрази и преку друштвото и преку интелектуалната мисла.

Јас мислам дека тетоважите се ставаат од 2 причини: непобедливиот нагон (тука влегува и сентименталната причина) и доминацијата на глупоста. Еве земи на пример еден член на Hells Angels. Во која група ќе го ставиш? Или и кај него ќе бараш некакво објаснување за она како тој се однесува и се’ какви тетоважи има! Дали тетоважите го објаснуваат карактерот на човекот?!

Тетоважата не мора да биде инхерентно екстровертен феномен, ниту пак обратно и често пати нема никаква врска со карактерот. За многумина дизајнот и изработката на тетоважи е уште еден вид на уметнички медиум преку кој може да се изрази и оној кој ја изработува и оној кој ја носи тетоважата. Што ако јас сум вљубеник во максимализмот како уметнички правец? Го имам истражувано во секоја форма, во литературата во разни пост-модернистички дела на Tomas Pynchon, David Foster, Zadie Smith и така натаму, притоа уживам во музиката на contemporary композитори како David Jaffe и мулти-layered филмови/серии како Magnolia и хистеричниот реализам во Twin Peaks на Линч.
Е сега, да речеме дека збориме за sleeve тетоважа која на база на целиов овој муабет би изгледала вака.

Дали би ја сместил во иста група на прв поглед, и после погорново елаборирање?

 

[Dumbledore]

....

Не, ама би наликувал на канибалист од Аназонските прашуми.

И што ако на тело го ставиш ова, дали така ќе имаш поголемо задоволство или пасија кон максимализмот?! И што ако утре го засакаш и кубизмот, дали ќе направиш и една тетоважа со кубистички стил?

Од кој агол и да ми го презентираш ова, не можам сериозно да ја сфатам поентата на тетовирањето. Ако го сакаш максимализмот, стави го на ѕид, макар тоа било и некој плагијат. Шарањето на телото нема да ти даде некоја дополнителна сатисфакција на долг период. Па и кожата со текот на времето ја губи својата еластичност што е дополнителна причина зошто не би требало ова да го тетовираш. Јас лично немам ништо против тетовирањето, само не ја гледам поентата во истото.

пи.ес. Ова ти е класичен непобедлив нагон.

 

[Љубовен Каскадер]

Не, ама би наликувал на канибалист од Аназонските прашуми.

И што ако на тело го ставиш ова, дали така ќе имаш поголемо задоволство или пасија кон максимализмот?! И што ако утре го засакаш и кубизмот, дали ќе направиш и една тетоважа со кубистички стил?

Од кој агол и да ми го презентираш ова, не можам сериозно да ја сфатам поентата на тетовирањето. Ако го сакаш максимализмот, стави го на ѕид, макар тоа било и некој плагијат. Шарањето на телото нема да ти даде некоја дополнителна сатисфакција на долг период. Па и кожата со текот на времето ја губи својата еластичност што е дополнителна причина зошто не би требало ова да го тетовираш. Јас лично немам ништо против тетовирањето, само не ја гледам поентата во истото.

пи.ес. Ова ти е класичен непобедлив нагон.

Зошто да не направам? Зошто да не ја користам кожата како медиум која што е сосема различен од платно? Самата тродимензионалност на рака или нога може да ми овозможи да доловам визуелни intricacies кои што платното не може да ги приушти.
Не можеш да бидеш прагматичар за тетовирање а да ми тврдиш дека можам да го закачам максимализмот на ѕид. Која е функцијата на уметничката слика на ѕид? Која е поентата? Шарање по тело, шарање по ѕид, по хартија, по платно, во фотошоп. Сите се различен медиум за визуелно изразување, секое со свои предности. Не ми кажувај дека и графити немаат поента.
И дали мислиш дека сликањето на "Крик" од Edvard Munch е непобедлив нагон?

 

[Dumbledore]

Зошто да не направам? Зошто да не ја користам кожата како медиум која што е сосема различен од платно? Самата тродимензионалност на рака или нога може да ми овозможи да доловам визуелни intricacies кои што платното не може да ги приушти.
Не можеш да бидеш прагматичар за тетовирање а да ми тврдиш дека можам да го закачам максимализмот на ѕид. Која е функцијата на уметничката слика на ѕид? Која е поентата? Шарање по тело, шарање по ѕид, по хартија, по платно, во фотошоп. Сите се различен медиум за визуелно изразување, секое со свои предности. Не ми кажувај дека и графити немаат поента.
И дали мислиш дека сликањето на "Крик" од Edvard Munch е непобедлив нагон?

Зависи кои графити. Оние ТЕ САКАМ, кои ги уништуваат приватните, па и јавните имоти, немаат никакво значење. Барем не уметничко. Може да се најде и по некое уметничко дело помеѓу шкртаниците, но графитите треба да се прават на местата направени за графити, а не да се распространети низ целиот град. Така само се уништува уметноста и се грди самиот град.

Добро, но што ако таа желба ти умре? Или што ако кожата со текот на времето ти се збрчка, што со таа тетоважа? Барем сликата на ѕидот ќе ти остане, па и ако добиеш нова желба, просторот можеш да го приспособиш кон новата, а старата слика да ја продадеш. И полека со овие уметниците. Кажав дека постојат 2 причини за ставање на тетоважа, а не за експресионирање на идеите на уметничкото платно. 2 различки теми со многу различни намени. Јас зборував за тетоважите, а не за уметноста општо.

Ако одиме по таа тенка линија, и очите може да ти бидат медиум, многумина си ја имаат обоено белката, и косата, па така имаш и кловнови кои си ја шараат косата со разно-разни бои, секој со својата причина....прашањето е колку тој медиум има практичка примена и дали тоа е сосем оправдано од самиот поединец.

 

[Љубовен Каскадер]

Зависи кои графити. Оние ТЕ САКАМ, кои ги уништуваат приватните, па и јавните имоти, немаат никакво значење. Барем не уметничко. Може да се најде и по некое уметничко дело помеѓу шкртаниците, но графитите треба да се прават на местата направени за графити, а не да се распространети низ целиот град. Така само се уништува уметноста и се грди самиот град.

Мех, која е поентата ондак? Со тоа што пробуваш да опнеш било какви рестрикции на контра-култура единствено ја обезвреднуваш. Крикот на урбаната субкултура е многу повеќе од цртеж на ѕид. Битно е каде, кога, како, од кого и кон кого е упатен тој извик.

Добро, но што ако таа желба ти умре? Или што ако кожата со текот на времето ти се збрчка, што со таа тетоважа? Барем сликата на ѕидот ќе ти остане, па и ако добиеш нова желба, просторот можеш да го приспособиш кон новата, а старата слика да ја продадеш. И полека со овие уметниците. Кажав дека постојат 2 причини за ставање на тетоважа, а не за експресионирање на идеите на уметничкото платно. 2 различки теми со многу различни намени. Јас зборував за тетоважите, а не за уметноста општо.

Али тоа сакам да ти го доловам. Различна е уметноста изразена преку платно и таа преку кожа. Исто ко што има разлика помеѓу платно и вајарство. Како разликата меѓу филм и книга. Не можеш да речеш зашо ова не го нацрташ на платно наместо на кожа. Не е исто. Подлогата не е иста, методологијата не е иста, начинот на прикажување не е ист. Тоа дека постојат само две причини за ставање на тетоважа е твое верување. Никаде не е зацртано во камен. Тоа е исто ко ја да речам дека низ историјата се цртале и вајале голи човечки тела бидејќи немало порно.

Ако одиме по таа тенка линија, и очите може да ти бидат медиум, многумина си ја имаат обоено белката, и косата, па така имаш и кловнови кои си ја шараат косата со разно-разни бои, секој со својата причина....прашањето е колку тој медиум има практичка примена и дали тоа е сосем оправдано од самиот поединец.

Која е практичната примена на слика, песна или биста? Све може да биде медиум за експресија. Нема граници тука. Тоа е убавината. Клизав терен е општо барање практичност, а не па барање практичност во нешто волку free form. Која би била практичната примена на True Love Waits од Radiohead? Дали длабоката меланхолија во која те бутка песнава е практична? Што ако сакам да се осеќам меланхолично? Дали песната ја исполнила својата цел?
И пак, која е разликата меѓу тој и било кој друг вид на експресија?

 

[Dumbledore]

Мех, која е поентата ондак? Со тоа што пробуваш да опнеш било какви рестрикции на контра-култура единствено ја обезвреднуваш. Крикот на урбаната субкултура е многу повеќе од цртеж на ѕид. Битно е каде, кога, како, од кого и кон кого е упатен тој извик.

А дали со тоа се обезвреднува и уништува мојот имот!? Уметноста мора да ги познава тие граници затоа не смее да навлегува во судир со законот. Границите се добро зацртани со нашиот Устав, па тоа не значи дека ако јас ја запуштам викендицата некоја година, кога ќе се вратам треба внатре да биде исшарана со графити и тоа стриктно да се смета за уметност. Тие аргументи не ти се баш на место.....И тие зборови немаат уметничка содржина, ниту се уметничко дело. Затоа и реков дека не секоја шкртаница е уметност.

Али тоа сакам да ти го доловам. Различна е уметноста изразена преку платно и таа преку кожа. Исто ко што има разлика помеѓу платно и вајарство. Како разликата меѓу филм и книга. Не можеш да речеш зашо ова не го нацрташ на платно наместо на кожа. Не е исто. Подлогата не е иста, методологијата не е иста, начинот на прикажување не е ист. Тоа дека постојат само две причини за ставање на тетоважа е твое верување. Никаде не е зацртано во камен. Тоа е исто ко ја да речам дека низ историјата се цртале и вајале голи човечки тела бидејќи немало порно.

Разликата меѓу нас е тоа што јас убавината ја гледам во едноставноста (а уметноста во деталите). Не гледам никаква точка поврзана со уметноста во ова или во ова. Вака и јас, кој сум ликовен антиталент, можам да нацртам некое дело и да се нарекувам уметник! Ако секој шлака што сака и сето тоа го величиме, уметноста ќе ја изгуби својата функција. Затоа ова не е никакво уметничко дело, а да беше, секој од нас ќе беше уметник. Тоа е како да ги споредуваш По и Војводата, по тежината на своите издадени збирки! Едното е мегадело, а другото жива смешка.

Која е практичната примена на слика, песна или биста? Све може да биде медиум за експресија. Нема граници тука. Тоа е убавината. Клизав терен е општо барање практичност, а не па барање практичност во нешто волку free form. Која би била практичната примена на True Love Waits од Radiohead? Дали длабоката меланхолија во која те бутка песнава е практична? Што ако сакам да се осеќам меланхолично? Дали песната ја исполнила својата цел?
И пак, која е разликата меѓу тој и било кој друг вид на експресија?

Не ги слушам Рејдиохед, многу ми се лигави за мој вкус. Па така немам претстава за песнава каква е и какво е нејзиното значење. Затоа не можам да ја критикувам на празно.

И не, ние чувствуваме експресија преку уметничкото дело, во кое директно уметникот внел дел од својот талект, време, енергија, знаење, вештина и идеја. А чувствата се променливи. Членот рече дека “ако сакал и знае дека засекогаш тоа нешто ќе го сака, ќе го истетовира“. Ние не можеме да знаеме што ќе сакаме, знаеме што сакаме и што сме сакале. Па и тоа е процентуално изразено вака. Во истражувањето во 2006 год., научници од еден универзитет анкетирале 500 лица, со старост од 18-50 и откриле дека 25% зажалиле што ставиле тетоважа и 17% размислуваат да ја отстранат тетоважата (во 2017 год. процентот се 23%, значи малку е паднат). Секако процесот на отстранување е напорен и болен, па затоа многумина ја оставаат тетоважата. Дали тое 25% не знаеле што сакаат? или еуфоријата им поминала, па така желбата им стивнала, што да било на некое платно до сега ќе беше променета.

 

[LordDragonII]

но графитите треба да се прават на местата направени за графити, а не да се распространети низ целиот град. Така само се уништува уметноста и се грди самиот град.

Баш оние графити коишто имаат некоја политичка или општествено/социјална содржина/порака (информација) треба да се на сред град, видиливи за колку што може повеќе очи, фреквентни места каде што секој може да ги види/прочита. Некои може да се на самите згради (институции) како полиција да кажеме фак да пољис итн. нели како порака до самите.

http://www.motika.com.mk/kreativni-i-provokativni-grafiti-od-makedonskite-ulici/

Некако му доаѓа како билборд на контра или суб културата.

Јас лично немам ништо против тетовирањето, само не ја гледам поентата во истото.

Денеска повеќе е декорација (на телото, како шминка, геџет меџет, накит, тренди парчиња облека) мада слично е и во минатото но, тогаш има некоја симболична (преносна смисла) која е претежно религиозна.

Еве еден пример од соседството:
https://www.croatiaweek.com/traditional-croatian-tattoos/

 

[Psyside]

Поентата на тетовирање кај машките (повеќето) е fake masculinity.

 

[Љубовен Каскадер]

А дали со тоа се обезвреднува и уништува мојот имот!? Уметноста мора да ги познава тие граници затоа не смее да навлегува во судир со законот. Границите се добро зацртани со нашиот Устав, па тоа не значи дека ако јас ја запуштам викендицата некоја година, кога ќе се вратам треба внатре да биде исшарана со графити и тоа стриктно да се смета за уметност. Тие аргументи не ти се баш на место.....И тие зборови немаат уметничка содржина, ниту се уметничко дело. Затоа и реков дека не секоја шкртаница е уметност.

Изразувањето не смее да се поклонува пред никакви граници, инаку би немало поента. Каде е револуцијата ако сите твориме во дозволениот safe-space кој законот и општеството ни го наложиле? Ниеден правец во уметноста не се зародил од ѓутуре. Максимализмот е одговор на минимализмот. Експресионизмот настанува како одговор импресионизмот, академизирањето/институционализирањето на уметноста, во придружба на човечката дисхармонична конекција со општеството. Интимата и интроверзијата ја заменуваат екстроверзијата.

Разликата меѓу нас е тоа што јас убавината ја гледам во едноставноста (а уметноста во деталите). Не гледам никаква точка поврзана со уметноста во ова или во ова. Вака и јас, кој сум ликовен антиталент, можам да нацртам некое дело и да се нарекувам уметник! Ако секој шлака што сака и сето тоа го величиме, уметноста ќе ја изгуби својата функција. Затоа ова не е никакво уметничко дело, а да беше, секој од нас ќе беше уметник. Тоа е како да ги споредуваш По и Војводата, по тежината на своите издадени збирки! Едното е мегадело, а другото жива смешка.

Нема гледање уметност. Уметност не постои. Не може да се дефинира, а убавината е во очите на набљудувачот. Дали столче е уметничко дело? Дали пар чевли се уметничко дело? Како столче се разликува од Мона Лиза? Ако ти не гледаш никаква поента во делата кои ги линкна не значи дека истите немаат поента. Многу од овие "шлапнат квадрат на платно" имаат намена да ја наградат истрајноста на набљудувачот. Во нив се кријат патерни и нијанси на бои кои не можеш да ги забележиш на прв поглед. Имаш тука теорија на бои, теорија на патерни, користење на математика за исцртување на патерни и фрактали, изнудување апофении и што ли уште не. Твојот квадрат и квадратот на некој што прошол години студирајќи ги сите овие ствари нема да бидат ни приближно исти. И не секој ќе биде способен да примети дека не се исти.

И не, ние чувствуваме експресија преку уметничкото дело, во кое директно уметникот внел дел од својот талект, време, енергија, знаење, вештина и идеја. А чувствата се променливи. Членот рече дека “ако сакал и знае дека засекогаш тоа нешто ќе го сака, ќе го истетовира“. Ние не можеме да знаеме што ќе сакаме, знаеме што сакаме и што сме сакале. Па и тоа е процентуално изразено вака. Во истражувањето во 2006 год., научници од еден универзитет анкетирале 500 лица, со старост од 18-50 и откриле дека 25% зажалиле што ставиле тетоважа и 17% размислуваат да ја отстранат тетоважата (во 2017 год. процентот се 23%, значи малку е паднат). Секако процесот на отстранување е напорен и болен, па затоа многумина ја оставаат тетоважата. Дали тое 25% не знаеле што сакаат? или еуфоријата им поминала, па така желбата им стивнала, што да било на некое платно до сега ќе беше променета.

Пак ќе те прашам, која е разликата меѓу столче и слика од столче? За да направиш столче ти требаат време, енергија, знаење, вештина и идеја. За да нацрташ столче ти требаат време, енергија, знаење, вештина и идеја. Дали столче може да биде експресија? Дали слика од истото столче може да биде експресија?
Дали ако ја зеам оригиналната слика од Мона Лиза и ја користам за да си го потпирам бирото Мона Лиза е сеуште уметничко дело?

 

[LordDragonII]

Изразувањето не смее да се поклонува пред никакви граници, инаку би немало поента. Каде е револуцијата ако сите твориме во дозволениот safe-space кој законот и општеството ни го наложиле? Ниеден правец во уметноста не се зародил од ѓутуре. Максимализмот е одговор на минимализмот. Експресионизмот настанува како одговор импресионизмот, академизирањето/институционализирањето на уметноста, во придружба на човечката дисхармонична конекција со општеството. Интимата и интроверзијата ја заменуваат екстроверзијата.



Нема гледање уметност. Уметност не постои. Не може да се дефинира, а убавината е во очите на набљудувачот. Дали столче е уметничко дело? Дали пар чевли се уметничко дело? Како столче се разликува од Мона Лиза? Ако ти не гледаш никаква поента во делата кои ги линкна не значи дека истите немаат поента. Многу од овие "шлапнат квадрат на платно" имаат намена да ја наградат истрајноста на набљудувачот. Во нив се кријат патерни и нијанси на бои кои не можеш да ги забележиш на прв поглед. Имаш тука теорија на бои, теорија на патерни, користење на математика за исцртување на патерни и фрактали, изнудување апофении и што ли уште не. Твојот квадрат и квадратот на некој што прошол години студирајќи ги сите овие ствари нема да бидат ни приближно исти. И не секој ќе биде способен да примети дека не се исти.



Пак ќе те прашам, која е разликата меѓу столче и слика од столче? За да направиш столче ти требаат време, енергија, знаење, вештина и идеја. За да нацрташ столче ти требаат време, енергија, знаење, вештина и идеја. Дали столче може да биде експресија? Дали слика од истото столче може да биде експресија?
Дали ако ја зеам оригиналната слика од Мона Лиза и ја користам за да си го потпирам бирото Мона Лиза е сеуште уметничко дело?

Хехе

 

[Љубовен Каскадер]

Хехе

ABSOLUTELY SCATOLOGICAL

 

[LordDragonII]

ABSOLUTELY SCATOLOGICAL

Ахаха

Мислиш дека може фотографии на некои запустени, никакви WCња во Македонија да се уметност ?
Јас мислам дека може.