Замислен изглед на смртта

  • Креатор на темата Креатор на темата RapToR
  • Време на започнување Време на започнување
Имам размислувано .... и?!
Не се плашам,од кога ќе се соочиш и бидеш на работ,не се плашиш повеќе.Совладај го стравот,ќе ја совладаш и смртта.Ако немаш повод за размисување подобро и не размислувај,деструктивно ќе ти влијае,а одговор нема да добиеш.Додека размислуваш можеш да живееш,а меѓувремено си го скратуваш и квалитетниот живот,живееш во константен страв и одеднаш гледаш дошол судниот ден.
Не ја замислувам никако,освен фактот дека ќе бидам 2 м под земја како и сите останати,до тогаш супер би било да го направам она што треба за да не ми биде жал што морам да *заминам*,да се изнаживеам и да им покажам на тие околу мене дека навистина ми значат или се ѓубриња,зависи.Не верувам во инкарнација,а не сум до толку забегана по религијата(иако ја почитувам и верувам)за да верувам дека ќе завршам во пеколот или рајот.Се спушта завесата,завршен чин...тоа е тоа.
 
RapToR напиша:
па да таа информација од каде ја доби дека 10 часа дур спијаш исто ко 1 сек.

Абе тоа само за пример го зедов дека 10 сати кога спиеш ( кога можокот ти одмара ) поминуваат за миг не е дури ни секинда , не сваќај буквално
Кога спиеш тие сати што спиеш поминуваат веднаш а кога умираш не се будиш од сонот .... get the point ?
 
Имам размислувано .... и?!
Не се плашам,од кога ќе се соочиш и бидеш на работ,не се плашиш повеќе.Совладај го стравот,ќе ја совладаш и смртта.Ако немаш повод за размисување подобро и не размислувај,деструктивно ќе ти влијае,а одговор нема да добиеш.Додека размислуваш можеш да живееш,а меѓувремено си го скратуваш и квалитетниот живот,живееш во константен страв и одеднаш гледаш дошол судниот ден.
Не ја замислувам никако,освен фактот дека ќе бидам 2 м под земја како и сите останати,до тогаш супер би било да го направам она што треба за да не ми биде жал што морам да *заминам*,да се изнаживеам и да им покажам на тие околу мене дека навистина ми значат или се ѓубриња,зависи.Не верувам во инкарнација,а не сум до толку забегана по религијата(иако ја почитувам и верувам)за да верувам дека ќе завршам во пеколот или рајот.Се спушта завесата,завршен чин...тоа е тоа.

на оваа тема сакав само да знам како другите размислуваат и дали воопшто имаат размислувано иначе и јас не сум мн забеган по религијата иако ја почитувам и верувам.

Абе тоа само за пример го зедов дека 10 сати кога спиеш ( кога можокот ти одмара ) поминуваат за миг не е дури ни секинда , не сваќај буквално
Кога спиеш тие сати што спиеш поминуваат веднаш а кога умираш не се будиш од сонот .... get the point ?

YES :) ....Ок е
 
Абе ок,немора да реплицираш на секој пост,културно од твоја страна,ама ако немаш што да кажеш не реплицирај.
 
Првото болдирано ај ок е ама не сум на македонски т.е. исто ко нејзе да ја слушам и не сум тука за граматика :) иначе тоа второто болдирано јас не го измислив па да знам дали има логика или нема и плус не реков дека тоа опстојува таму 100 год туку пример по 100год ти си како друг човек само тоа не го сејќаваш (така барем читав).А и кога сме тука дали ти се има случено на пример да направиш нешто или да поминиш негде и да си речеш..еј чекај бе ова мене еднаш истово ко да ми се случило....тоа како ќе го објасниш?

Тоа за 100те год не кажав дека ти си го измислил,туку дека нема логика и ако некој-било кој го разбира ова на поинаков,пологичен начин да ми објасни,не се обратив на тебе пошто ти веќе си кажа што си прочитал.
А за ова прашањево,да ми се случува многу често да се наоѓам во ситуација која ми е веќе позната,како да ми се случува по втор пат....тоа се нарекува дежа ву и има посебна теорија за ова,има и посебна тема за ова-еве ако сакаш прочитај
А ме интересира каква поврзаност гледаш ти на дежа ву и твоево прашање како ја имаме замислено смртта или поточно животот после смртта?
 
А ме интересира каква поврзаност гледаш ти на дежа ву и твоево прашање како ја имаме замислено смртта или поточно животот после смртта?

Па ..според тоа што го читав дека по 100 год. таму од кај знам пак си во друга душа, тоа ме привлече да го поврзам тоа со ова али пак кога ке ми текни како можи истото да го има пред 100 год. е то уште не ми е јасно :) сепак никој неможи да ни кажи за точно оти никој не се вратив од мртвите :) Иначе оваа тема општо ја отворив да видам како размислуваат другите.
 
Првото болдирано ај ок е ама не сум на македонски т.е. исто ко нејзе да ја слушам и не сум тука за граматика :) иначе тоа второто болдирано јас не го измислив па да знам дали има логика или нема и плус не реков дека тоа опстојува таму 100 год туку пример по 100год ти си како друг човек само тоа не го сејќаваш (така барем читав).А и кога сме тука дали ти се има случено на пример да направиш нешто или да поминиш негде и да си речеш..еј чекај бе ова мене еднаш истово ко да ми се случило....тоа како ќе го објасниш?

Ми се има случено и мене. Тоа ти се вика ДЕЖАВУ мислам така некако беше. Е сега како да ти го објаснам и јас појма немам, само знам дека ми се случувале вакви работи да ги доживеам, кои мислам дека сум ги доживеал.:helou:
 
Хаха да така беше ДЕЖАВУ...и ми се има случувано мн. пати и мене само друго беше темава али се си иди по ред :D
 
Како во сон, само свесен. Нематеријално тело, независно од ништо а сепак ќе може да вкуси и осети било што. Ќе си отидам (летнам) на планината којашто ја сонував повеќе пати, во рајското гратче што е сместено во неа и таму ќе се дружам со сите добри луѓе (од сонот ). Може да посакам да отидам на Месечината, но далеку е иако можам и да летам... ма не, доволно е само да помислам дека сум таму и тука сум. Ама убаво изгледа Земјата од тука! Да се вратам на неа - тука сум. Одам малку во океан да видам што се има... се приклучувам на едно јато морски коњчиња и пливам со нив заедно, како Том од Том и Џери во еден цртан :) А да се вратам едно триста години назад па да ги видам пиратите... Еве ги, ух, ама се антипатични, благе везе немаат со Џек Спероу и цо... Да се вратам дома, на планината. Што конкретно ќе се прави цела вечност? Не е важно, битно е дека уживам во секој момент од своето постоење. :icon_cool
 
Vo vrska so temava i diskusijata sto se razvi okolu nea, stravot od smrtta ..... samo ke citiram nesto od pametniat cicko Albert:

"The fear of death is the most unjustified of all fears, for there's no risk of accident for someone who's dead"
 
Абе што се лажете? Сите се плашите од смртта како и од крајот на светот, па се тешите меѓу себе дека и после смртта ќе живеете, ова она...
После смртта, не постоиш, не живееш, не можеш да дишиш, да гледаш, да одиш... Едноставно, не постоиш! Не се чувствуваш, не чувствуваш како е околу тебе.
 
Абе што се лажете? Сите се плашите од смртта како и од крајот на светот, па се тешите меѓу себе дека и после смртта ќе живеете, ова она...
После смртта, не постоиш, не живееш, не можеш да дишиш, да гледаш, да одиш... Едноставно, не постоиш! Не се чувствуваш, не чувствуваш како е околу тебе.

А брат ти од кај знаеш ? Не се тешиме само си даваме свои претпоставки. Никој не знае што има после смртта, бидејки никој не се вратил да каже.

Но само едно е сигурно - Дека сите ќе дознаеме.:smir:
 
Не знам, ама нема шанса друго да биде и нема да дознаеме, затоа што кога ќе умреме, нема да можеме да мислиме, да гледаме, да чувствуваме. Едноставно, нема да постоиме.
Не сме бессмртни.
 
Ја се замислувам..

Ме копаат, и после 12 сата се будам у ковчегот немозам да излезам, и пак умирам од досада.. истото се поновува додека не почнам да ритам со нозете.. лупам со главата, така 9 месеци.. после се раѓам како бебе, и се заборавам =)
 
  • Ми се допаѓа
Reactions: Ece
И јас често пати имам размислувано за смртта пред спиење, ама никогаш не сум размислувала како таа изгледа. Само еднаш кога се замислив, ама тоа не беше пред спиење. Се прашував дали е како кога спијам, само не можам да се разбудам, дали после смртта некое време потсвеста уште ми е активна и можам да мислам само не можам да го мрдам телото...уфф, морничаво.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom