Заборав

[Скулгрл]

Зарем не се смета за заборав моментот кога неговиот/нејзиниот глас и лик избледуваат, емоциите веќе не ни се емоции, не се сеќавате ни како изгледало тоа.
Се е во некоја рамка, затоа што така сте го зацртале тоа во умот, но реално, ништо од тоа не е сеќавање.
Нешто како магла врз спомените?

Зарем тоа не е заборав?

Да не се сеќаваш како изгледало времето поминато со некоја личност е неможно.

Да, ќе ти биде сеедно за неа/него, љубовта одамна ќе биде исчезната, но тоа нема да го промени фактот дека токму таа личност во токму тој одреден период од твојот живот била присутна.
Спомените бледнеат, не исчезнуваат.

 

[кики]

Да не се сеќаваш како изгледало времето поминато со некоја личност е неможно.

Да, ќе ти биде сеедно за неа/него, љубовта одамна ќе биде исчезната, но тоа нема да го промени фактот дека токму таа личност во токму тој одреден период од твојот живот била присутна.
Спомените бледнеат, не исчезнуваат.

Баш така. Невозможно е да не се сеќаваш на времето кое си го поминал со некоја личност. Сепак тој период е дел од твојот живот, без разлика на тоа како ти се чувствуваш кога ќе се спомене. Можеш неизмерно да го обожаваш и со задоволство да се присетуваш. Можеш и да не сакаш ниту да помислиш на тоа време... Но сепак тоа се случило во одреден период во кој ти си уживал и за мене е невозможно да го заборавиш тоа.

 

[Pretty bItCh]

more i toa kako se zaborava i se preboluva i se...samo treba da sakas da zaboravis nekoj..ako si psihicki spremen..inaku niso ne prajs..posebno ako bila losa vrskata sfakas deka ti bila eden vid na droga od koja ti si bil zavisen..ama po nekoe vreme se namalva dejstvoto...e togas treba da najdes nekoj podobar od prethodniot i se ke bide cakum pakum!

 

[Ivy_K]

тешко за заборав но малце полесно за преболување....

 

[Dzish]

Зависи што сакаш да заборавиш... Тешко, особено ако се работи за долга врска. Тоа е дел од твоето време во кое тогаш гарант си се чувствувал добро, и едноставно како и да гледаш покасно неможеш да го заборавиш.

 

[Saladin]

Prosto e nevozmozno da zaboravam nekoja licnost koja mi bila mnogu draga i koja mi go napravila zivotot mnogu poubav pa podocna bolno me napustila. Sekogas koga ke imam nekoj ubav moment, ke mi prosisa vremeto niz mozokot koga bev so taa licnost. Mislam deka e necovecki celosno da se zaboravat tie licnosti. Ok moze da ne se gledam so licnosta nekoe vreme (radi nekoja teska kavga koja padnala) no sepak na kraj ne ja zapamtuvam kako negativna licnost (isklucok na psihopatite)

 

[Дивајн]

Што мислите, колку е потребно за заборав?
Колку е потребно за просто да се заборави ... не само да се продолжи понатаму, туку да се заборави.

Знам дека тоа е потполно индивидуално, но вашите лични искуства се и тие кои ме интересираат ... заборав?
Зарем тоа не е најубавата и најлошата работа на светот?

Зависи.
Некој што не ми значел ништо посебно, брзо сум го преболувала, а со тек на време и сум го заборавила ... буквално заборавила.
Но, неможе да заборавам некој кој сум го сакала на некој начин, со кого сум поминала многу работи, со кого сум се чувствувала убаво, кој ми оставил впечаток и ми бил на свој начин посебен.

Заборавот е најубава работа за тој кој сака и може да заборави, а најлоша за тој кој сака и не може да заборави, како и за тој кој не сака да биде заборавен, а е.

 

[Демијан]

da ti moze ke prestanes da ja sakas i takvi raboti!!ama Ako so nea ti bilo ubavo i si pominal dobri momenti ti sekogas ke ja pamtis!!ne deka ke patis po taa licnost samo nema da ja zaboravis!!!barem kaj mene taka e!

 

[Сатори]

*

Иако никаде во темата не спомнав за тоа колку биле силни емоциите, сите некако претпоставите дека станува збор за некоја голема, романтична љубов.
Одговорот на Дивајн, конкретно точно опиша се што ме интересираше.:smir:

Кога станува збор за мене лично, јас сум од тие кои забораваат, газат, преминуваат, ги складираат спомените во кутија со сериски број и ги погледнуваат само кога моментот ќе ме фати неспремна или ми останало по некоја случајност денот време да прелистам низ меморијата.

Додека, љубовта, сама по себе е само таа што се памти, таа е битна, не само објектот на нејзино извршување.
Тоа е тоа што е тешко да се заборави ... колку и да е потребата од заборав голема.
Се се може, ако се сака, не?

 

[mUv@ ThE DoGg]

Лично искуство немам со заборав, а и не сакам да имам, моментално се наоѓам во врска во која можам да речам дека понежниот пол ми е СОВРШЕНСТВО, целосно ми се допаѓа, и сигурен сум дека тоа нешто не би можел да го заборавам, колку и да сум силен, едноставно не се заборава, од проста причина што се било супер. И мислам дека ако е вистинска љубов, никогаш ама баш никогаш нема да избледи

 

[Крстителот]

Што мислите, колку е потребно за заборав?
Колку е потребно за просто да се заборави ... не само да се продолжи понатаму, туку да се заборави.

Знам дека тоа е потполно индивидуално, но вашите лични искуства се и тие кои ме интересираат ... заборав?
Зарем тоа не е најубавата и најлошата работа на светот?

Не се заборава !
Да се напушти врска, значи да се било пред тоа во врска.
А за да се било во врска сигурно сум имал причини. Ми се допаѓала, ми била неодолива, ме шармирала, ме освојувала, била искрена, била верна, била лојална, била посветена на врската (не сум бил само јас иницијатор на случувањата во нашата врска) ...
Е ај заборави !

Сме пукнале некаде и сме се разделиле, не е важно кој погрешил, ама како да заборавам... ?
Имало убави периоди, моменти, настани, случувања, имало интимна поврзаност, а тоа кој може да го искорени? Само површните, кои никогаш не биле задлабочени во Личноста на партнерката.

Доволно ќе ми биде да поминам покрај неа, не морам ни да ја гледам... и се’ ќе ми се освежи во умот... ако сум бил вистински вљубен

 

[jass]

Зарем не се смета за заборав моментот кога неговиот/нејзиниот глас и лик избледуваат, емоциите веќе не ни се емоции, не се сеќавате ни како изгледало тоа.
Се е во некоја рамка, затоа што така сте го зацртале тоа во умот, но реално, ништо од тоа не е сеќавање.
Нешто како магла врз спомените?

Зарем тоа не е заборав?

Apsolutno ne e zaborav toa e samo pominato vreme znam deka nekogas ne mozes da se setis na nekoj lik ili se trudis tolku silno da mu ja zamislis nasmevata no ne mozes. Toa ne e zaborav toa e samo nasiot um a koga ke go vidis toj covek ke ti tekne deka ej toj covek nekogas go sakav i imavme vakvi ili onakvi spomeni a zaborav e da prepustis se na minatoto da "odlucis" da ne se sekavas na nisto, da ne go prepoznaes na uica ne samo zaradi toa sto ti taka sakas tuku zaradi toa sto navistina ne se sekavas. A zaborav vo vistinska smisla na zborot po moe mislenje ne postoi znam deka bi sakale da postoi zatoa sto taka bi gi zatvorile milionite mali ranicki no sekogas postoi nesto malo sto ke gi otvori bilo da e lik, zvuk ili ednostaven dopir!

 

[Сатори]

*

Apsolutno ne e zaborav toa e samo pominato vreme znam deka nekogas ne mozes da se setis na nekoj lik ili se trudis tolku silno da mu ja zamislis nasmevata no ne mozes. Toa ne e zaborav toa e samo nasiot um a koga ke go vidis toj covek ke ti tekne deka ej toj covek nekogas go sakav i imavme vakvi ili onakvi spomeni a zaborav e da prepustis se na minatoto da "odlucis" da ne se sekavas na nisto, da ne go prepoznaes na uica ne samo zaradi toa sto ti taka sakas tuku zaradi toa sto navistina ne se sekavas. A zaborav vo vistinska smisla na zborot po moe mislenje ne postoi znam deka bi sakale da postoi zatoa sto taka bi gi zatvorile milionite mali ranicki no sekogas postoi nesto malo sto ke gi otvori bilo da e lik, zvuk ili ednostaven dopir!

Ако! го видиш, ако не го видиш можеби и никогаш нема да се сетиш.

 

[jass]

Ако! го видиш, ако не го видиш можеби и никогаш нема да се сетиш.

Ne tuku mozebi nekoj drug ke te dopre na nacin na koj te dopiral toj, mozebi eden den ke se svrtis na nesto sto ti se pricinilo kako poznat glas i ke se setis, mozebi vo pogledot na nekoj ke najdes nesto zaednicko so negoviot pogled i ke se setis.

 

[**MEMORY**]

Ако нешто си чувствувала за некој, тогаш никогаш нема да го заборавиш..... со текот на времето се` она што сте го имале ќе премине во фаза која се вика СПОМЕН, а сите знаеме дека спомените го носиме со себе засекогаш. Можеш да преболиш, но никогаш нема да заборавиш.