Заборав

[Сатори]

*

Ne tuku mozebi nekoj drug ke te dopre na nacin na koj te dopiral toj, mozebi eden den ke se svrtis na nesto sto ti se pricinilo kako poznat glas i ke se setis, mozebi vo pogledot na nekoj ke najdes nesto zaednicko so negoviot pogled i ke se setis.

Треба некој премногу да ти значел за да те посетува нечиј поглед на неговиот, нечиј глас, нечиј гест ...
Не сите во животот толку многу ни значат.

 

[Маwечко]

Со тек на времето избледуваат работите зашто едноставно сме ги преживеале и сме ги надминале,сме ги замениле со нови приоритети и со тоа сме ги избуткале од почетните места од нашата листа,но не сме ги заборавиле...она што некогаш си го преживеал-никогаш нема да го заборавиш,а посебно не ако додека си го имал ти причинувал задоволство.
Нема да ти биде мил и да го сакаш како порано,нема воопшто да го сакаш,туку напротив или едноставно,се` ти е рамно во тој поглед,но нема ни да го избришеш од меморијата,човечкиот ум не е нешто на кое што можеш да му направиш формат и се` од почеток...се учиме од искуството,а што сме научиле ако го заборавиме?
Не заборавам,но не се навраќам на минатото зашто сакам да ја живеам сегашноста...само учам од него за да не ги пофторам истите грешки.

 

[Ashley]

Со самото продолжување понатаму, веќе сме го направиле најголемиот чекор до заборав. Се натака ќе си реши нашата воља за решавање и времето, во зависност од големината на блискоста и љубовта (а кај некои и опседнатоста) кон оној што сакаме да го заборавиме. Некогаш тоа веднаш се заборава, друг пат треба малку време и во крајни случаи и по неколку години

 

[jass]

Треба некој премногу да ти значел за да те посетува нечиј поглед на неговиот, нечиј глас, нечиј гест ...
Не сите во животот толку многу ни значат.

Dobro ne ti se slucilo nikogas da vidis nekogo oddaleku i da te potseka na nekoj koj go nemas videno mnogu vreme i na koj ne si ni pomislila? Tocno e deka ne site ni znacat mnogu no faktot ostanuva deka ako poznavas nekoj bilo drugar, drugarka, pa duri i prijatel tesko e da go zaboravis zatoa sto sekogas nekoj ima napraveno nesto dobro pa i loso za tebe i iako vremeto odminuva sepak nesto malk ostanuva sto ne potseka na nego/nea.

 

[зунза]

Ах, можи и плитко да е, ама да боли пак.
Емоции се то, не можи умот да ги надвладее толку.

Мене лично ми треба повеќе време доколку се разбудиле сериозни емоции во мене. Можда нема да ме боли толку со текот на времето, али ќе мислам на тоа, ќе се мачам ко идиот, само таму ќе ми бега умот.

 

[Sasence]

Јас мислам дека се е индивидуално....јас на пример не знам која ми е прва љубов...некако чувствувам дека не била само една,но нема веза сепак според мене многу фактори се битни но човек кој вечно ке го памтиш е истиот со којшто ке го поминеш животот зошто се друго е минливо а тоа е вистинската вредност...

 

[Сатори]

&

Dobro ne ti se slucilo nikogas da vidis nekogo oddaleku i da te potseka na nekoj koj go nemas videno mnogu vreme i na koj ne si ni pomislila? Tocno e deka ne site ni znacat mnogu no faktot ostanuva deka ako poznavas nekoj bilo drugar, drugarka, pa duri i prijatel tesko e da go zaboravis zatoa sto sekogas nekoj ima napraveno nesto dobro pa i loso za tebe i iako vremeto odminuva sepak nesto malk ostanuva sto ne potseka na nego/nea.

Ако говорам лично од сопствен аспект, јас сум личност која редуцира и рационализира, претежно емоциите, сеќавањата, спомените.
Лесно ги заборавам работите кои не ме прават среќна.Со што сакам да ти потенцирам дека ако си завршил добра работа во потиснувањето, заборавањето, преминувањето на некоја личност, тогаш нема ниту еден туѓ гест да те потсетува на неа.

Освен тоа, веројатноста да бидеш со друга личност во која ќе бидеш заљубен е голема, така да пресметај колку многу нечии гестови ќе ти бидат битни.
Колку сеќавањата ќе земаат место во твојата психа додека правиш нови?

Заборавот не е лесен, но е возможен!:smir:

 

[mr.wicket]

Што мислите, колку е потребно за заборав?
Колку е потребно за просто да се заборави ... не само да се продолжи понатаму, туку да се заборави.

Знам дека тоа е потполно индивидуално, но вашите лични искуства се и тие кои ме интересираат ... заборав?
Зарем тоа не е најубавата и најлошата работа на светот?

Некои работи не се забораваат, едноставно идат под сенка на новите..

 

[Fabullous_178]

Некои работи не се забораваат, едноставно идат под сенка на новите..

Најубаво напишано.Некои работи неможат да се заборават.Ма што и да е,остануваат тука во нас и само чекаат можност одново да излезат на површина.
Единствено што можеме ние да направиме, е да не им ја дадеме таа можност,доколку сакаме да останат закопани во минатото.

 

[jass]

Ако говорам лично од сопствен аспект, јас сум личност која редуцира и рационализира, претежно емоциите, сеќавањата, спомените.
Лесно ги заборавам работите кои не ме прават среќна.Со што сакам да ти потенцирам дека ако си завршил добра работа во потиснувањето, заборавањето, преминувањето на некоја личност, тогаш нема ниту еден туѓ гест да те потсетува на неа.

Освен тоа, веројатноста да бидеш со друга личност во која ќе бидеш заљубен е голема, така да пресметај колку многу нечии гестови ќе ти бидат битни.
Колку сеќавањата ќе земаат место во твојата психа додека правиш нови?

Заборавот не е лесен, но е возможен!:smir:

OK ne vikam ne mozebi na nekoi luge im e polesno da zaboravat od drugi. A jas ne zboruvam za bitni i nebitni gestovi ne mozes da si naredis samata na sebe jas ke go zaboravam ova ili ona ednostavno ne odi toa taka.

Sekavanjata te pravat ona sto si i sekavanjata te drzat ponastrana od negativni raboti vo zivotot oti znaes kako vikaat onoj sto se izgorel od zesko kafe duva i vo casa voda.:salut:

 

[Сатори]

&

OK ne vikam ne mozebi na nekoi luge im e polesno da zaboravat od drugi. A jas ne zboruvam za bitni i nebitni gestovi ne mozes da si naredis samata na sebe jas ke go zaboravam ova ili ona ednostavno ne odi toa taka.

Sekavanjata te pravat ona sto si i sekavanjata te drzat ponastrana od negativni raboti vo zivotot oti znaes kako vikaat onoj sto se izgorel od zesko kafe duva i vo casa voda.:salut:

Искуството е изградено од сеќавањата, на некој начин, да, но и те како можеш да си наредиш на сам себе некои работи.
Тоа се нарекува самоконтрола.

Прост пример:
Не сакам да одам на проби секој ден, заморно ми е постојано да го кажувам истиот текст, но ете си наредувам на сама себе, битно ти е да биде убава преставата и морам да одам.
Слично е и со љубовта, важно ми е да продолжам понатаму, го земам заклучокот како свесна информација во себе и си наредувам да заборавам.

 

[Скулгрл]

Искуството е изградено од сеќавањата, на некој начин, да, но и те како можеш да си наредиш на сам себе некои работи.
Тоа се нарекува самоконтрола.

Прост пример:
Не сакам да одам на проби секој ден, заморно ми е постојано да го кажувам истиот текст, но ете си наредувам на сама себе, битно ти е да биде убава преставата и морам да одам.
Слично е и со љубовта, важно ми е да продолжам понатаму, го земам заклучокот како свесна информација во себе и си наредувам да заборавам.

Ова нас не лажеш, или себеси?
Важно е да се продолжи, да се преболи и да се почне одново, не викам не. Да заборавиш-не е твој избор.

Да можевме едноставно да „си речеме“ дека некого ќе заборавиме и демек ќе го направиме тоа, знаеш колку тажни во животот би можеле да избришеме? Ама реалноста е дека не може.

 

[jass]

Искуството е изградено од сеќавањата, на некој начин, да, но и те како можеш да си наредиш на сам себе некои работи.
Тоа се нарекува самоконтрола.

Прост пример:
Не сакам да одам на проби секој ден, заморно ми е постојано да го кажувам истиот текст, но ете си наредувам на сама себе, битно ти е да биде убава преставата и морам да одам.
Слично е и со љубовта, важно ми е да продолжам понатаму, го земам заклучокот како свесна информација во себе и си наредувам да заборавам.

E tuka e konfliktot mozes da si naredis da odis nekade, da pravis nesto, da ucis poveke i slicni raboti, odluki koi gi donesuvame so umot. No ne mozes da mu naredis na srceto da ne saka i definitivno ne mozes da si naredis da zaboravis nekoj samo zatoa sto tebe taka ti se saka zatoa sto kolku poveke se trudis da zaboravis nekoj ili nesto tolku poveke sekavanjata se navrakaat.:smir:

 

[Buterfly]

Уф тешко е да се заборави нешто или некој што ти значел. Али само со силна желба и истрајност се постигнува и тоа. Дали имам заборавено? Ваљда да, барем ја така мислам или сакам да мислам. Заборавив за сигурно некои личности кои не ми оставиле впечаток на фини луѓе, чувствата кон нив кои само моментно постоеле и толку. Емоциите не се забораваат тие се тука во мене, само ги поттиснувам за да можам мирно да спијам, само затоа. Многу полесно е да простиш него ли да заборавиш... заборавот е долга патека која треба да се изоди, за некого е кратка зависно од тоа каков од има...

 

[CafeDelMar]

Физичкото отсуство е секогаш најприсутно.Заборавот е категорија која неможе да се категоризира,не е проблем на индивидуа туку е проблем на теретот на психата,да се натераш себе да продолжиш ...и пак да продолжиш...заборав не постои,постои само папка во умот која складира и чека само момент да ти го подаде тоа што го имаш оставено,за да пак и пак ...се од почеток.