goodman_91
Бубалица
- Член од
- 2 јануари 2008
- Мислења
- 1.341
- Поени од реакции
- 30
Сигурно слушате последниве две-три недели во врска со албанците од медицинското кои бараат албански паралелки, па јас како екс-ученик на тоа школо сакам да ги појаснам малку работиве, што све се случуваше таму додека учев четири години и што тоа бараат албанците во тоа школо. Ова од ниеден новинар нема да го дознаете, тоест некои од нив знаат за ова, но никој досега не се осмелил да го напише.
Првата година кога се запишував, немаше многу интерес за запишување во тоа школо од македонските паралелки , поточно во мојот отсек каде се примаа 140 ученика. Но, кога ја дадоа листата на сите кандидати кои се запишувале, беа примени 130. Зошто? На местото на тие 10 души, македонци, кои требаше да ги примат во тоа школо со само две три четворки во основно, беа примени 10 роми претежно од Шутка, со поминати многу добри и добри во текот на нивното основно школување. И така, се случи да тие што давале све од себе да се запишат на медицинско со иако поминати две-три четворки, да бидат одбиени, а ромите да бидат примени само поради тоа што се Роми. Друга дискриминација на македонците во тоа школо е тоа што на ромите за да учат со секоја помината година со минимален просек 4.00 , добиваа стипендија со вредност од 600 евра, а ние не добивме ништо каде со сет труд се боревме да поминеме 5.00. Јас не велам дека сите роми беа тапа по учење во текот на тие четири години, но за жал, тие беа само 10 %, а другите не даваа све од себе и само учеа за пари. Толку за нив, сега би сакал да кажам нешто за албанците.
Првин да кажам дека албанците се запишуваат во ова школо, пред се за да еден ден завладеат со медицинските установи во скопскиот и во другите клинички центри и еден ден македонците да бидат зависни од нив, затоа што знаат дека медицинската професија е многу ценета не само тука, туку и во целиот свет.
Кога учев во тоа школо, тие секоја година добиваа по две паралелки, иако за такво нешто во тоа школо немаше никакви услови. Постојано го притискаа директорот на школото, како од министерството, кое беше притиснато од албанскиот блок. Како што они добиваа паралелки, така македонците постепено се потиснуваа и албанците добија на сила, при што кога бевме во иста смена имаше постојано тепачки и провокации од нивна страна. Со цел да добијат повеќе паралелки и тоа да нема влијание врз македонските, направија да македонците учат во една смена, албанците во друга , нешто слично како во Нико Нестор - Струга. Поради тоа, имавме предавање на места каде што немаше никакви услови за тоа. Инаку, знаете дека во секоја паралелка мора да има по 34 ученика за оптимално предавање по училниците, но они беа во просек по 40 ученика во секоја паралелка, не знам искрено како они се трпеа меѓу себе толку многу во такви училници.
Немојте да мислете дека јас не сакам албанците да учат во тоа школо, но тие треба да УЧАТ. Јас се сретнав со многу работи кои ги правеа албанците за кои ми кажувале и самите албанци. Како на пример: јас кога идев на пракса, моравме да остануваме на местото каде работиме до точно 12 и 30 и да работиме, бидејки после требаше да кажеме што сме виделе, односно правеле. Ако избегавме, веднаш ќе ни ставеа неоправдани и тоа ќе ни влијаеше на оцената. Тоа е всушност дисциплина на медицината каква што треба да биде. За споредба, албанците не само што доаѓаа покасно, туку и кога седеа таму, ретко кој од нив нешто гледаше или пак работеше (а постојат и такви што стварно си го фатиле школото озбилно, но како што кажав, ретки се тие). Повеќето од нив ќе си шетаат натаму-наваму и ќе си отидат два часа порано од нас. Тоа што они учат за петка, ние истото го учиме за тројка. Ние имавме страв и трепет од некои професори поради нивната строгост како во дисциплина, така и во оценување, а албанците со професорите се однесуваат како да се другари.
Сега гледам, дека од 150 слободни места за албанците, се пријавиле околу 400 и нешто и не сакаат да идат на приемни, туку бараат да ги примат сите. Па тоа е апсурд бе луѓе! Како прво нема воопшто место за нови паралелки. Каде ќе учат, во подрум, во двор? Знаете кои бараат од кај нив такво нешто? Оние чии деца не ни фатиле книга во текот на нивното основно школување и сега сакаат со никакво предзнаење, со ниедна фатена книга да се запишат во школо кое на времето до пред 15-20 години беше едно од најаките школи во државава, школо каде што не можеше секој да се запише и требаше да биде доста добар ученик за да се запише таму. Друга работа ме насмеа е тоа што не сакаат да идат во другите школи каде има медицински струки, туку сакаат исклучително тука и сега се жалат на министерството. Мојата сестра исто така се стремеше за медицинското во Скопје. За разлика од мене, она беше послаба ученичка со само неколку четворки во основно. Поради големата конкуренција тогаш, неа ја одбија поради две-три места. Отидовме да се жалиме во министерството и они ни рекоа: “Па она може ако сака да се запише во Тетово, ќе го одбиеме вашето барање, бидејќи има доволно места за да се запише во Тетово.“ (во таа смисла) Па јас сега се прашувам, кога можеше мојата сестра да помине 4 години во Тетово, зашто не можат и албанците да поминат 4 години во другите школи надвор од медицинсково? И они малце да осетат да видат како е кога стануваш во ниедно време секој ден да одиш во школо, влечкајќи се по скапаните и загушливи автобуси и враќајки се дома во вечерни часови.
Знам дека нема да постигнам ништо со ова што го напишав, но ете, сакам, барем вие што сте тука, да знаете какви работи се случуваат по медицинското и да не ви биде сеедно (посебно ова важи до “големите“ македонци) ако дадат во медицинското уште барем една паралелка на албански јазик, бидејќи тоа претставува почеток на крајот за учење во средното медицинско за македонците. Ова сакав да го напишам долго време, но често го одложував, но откако видов дека упорно бараат нешто што е невозможно, решив да си ја олеснам душава и да го напишам она што го мислам.
Првата година кога се запишував, немаше многу интерес за запишување во тоа школо од македонските паралелки , поточно во мојот отсек каде се примаа 140 ученика. Но, кога ја дадоа листата на сите кандидати кои се запишувале, беа примени 130. Зошто? На местото на тие 10 души, македонци, кои требаше да ги примат во тоа школо со само две три четворки во основно, беа примени 10 роми претежно од Шутка, со поминати многу добри и добри во текот на нивното основно школување. И така, се случи да тие што давале све од себе да се запишат на медицинско со иако поминати две-три четворки, да бидат одбиени, а ромите да бидат примени само поради тоа што се Роми. Друга дискриминација на македонците во тоа школо е тоа што на ромите за да учат со секоја помината година со минимален просек 4.00 , добиваа стипендија со вредност од 600 евра, а ние не добивме ништо каде со сет труд се боревме да поминеме 5.00. Јас не велам дека сите роми беа тапа по учење во текот на тие четири години, но за жал, тие беа само 10 %, а другите не даваа све од себе и само учеа за пари. Толку за нив, сега би сакал да кажам нешто за албанците.
Првин да кажам дека албанците се запишуваат во ова школо, пред се за да еден ден завладеат со медицинските установи во скопскиот и во другите клинички центри и еден ден македонците да бидат зависни од нив, затоа што знаат дека медицинската професија е многу ценета не само тука, туку и во целиот свет.
Кога учев во тоа школо, тие секоја година добиваа по две паралелки, иако за такво нешто во тоа школо немаше никакви услови. Постојано го притискаа директорот на школото, како од министерството, кое беше притиснато од албанскиот блок. Како што они добиваа паралелки, така македонците постепено се потиснуваа и албанците добија на сила, при што кога бевме во иста смена имаше постојано тепачки и провокации од нивна страна. Со цел да добијат повеќе паралелки и тоа да нема влијание врз македонските, направија да македонците учат во една смена, албанците во друга , нешто слично како во Нико Нестор - Струга. Поради тоа, имавме предавање на места каде што немаше никакви услови за тоа. Инаку, знаете дека во секоја паралелка мора да има по 34 ученика за оптимално предавање по училниците, но они беа во просек по 40 ученика во секоја паралелка, не знам искрено како они се трпеа меѓу себе толку многу во такви училници.
Немојте да мислете дека јас не сакам албанците да учат во тоа школо, но тие треба да УЧАТ. Јас се сретнав со многу работи кои ги правеа албанците за кои ми кажувале и самите албанци. Како на пример: јас кога идев на пракса, моравме да остануваме на местото каде работиме до точно 12 и 30 и да работиме, бидејки после требаше да кажеме што сме виделе, односно правеле. Ако избегавме, веднаш ќе ни ставеа неоправдани и тоа ќе ни влијаеше на оцената. Тоа е всушност дисциплина на медицината каква што треба да биде. За споредба, албанците не само што доаѓаа покасно, туку и кога седеа таму, ретко кој од нив нешто гледаше или пак работеше (а постојат и такви што стварно си го фатиле школото озбилно, но како што кажав, ретки се тие). Повеќето од нив ќе си шетаат натаму-наваму и ќе си отидат два часа порано од нас. Тоа што они учат за петка, ние истото го учиме за тројка. Ние имавме страв и трепет од некои професори поради нивната строгост како во дисциплина, така и во оценување, а албанците со професорите се однесуваат како да се другари.
Сега гледам, дека од 150 слободни места за албанците, се пријавиле околу 400 и нешто и не сакаат да идат на приемни, туку бараат да ги примат сите. Па тоа е апсурд бе луѓе! Како прво нема воопшто место за нови паралелки. Каде ќе учат, во подрум, во двор? Знаете кои бараат од кај нив такво нешто? Оние чии деца не ни фатиле книга во текот на нивното основно школување и сега сакаат со никакво предзнаење, со ниедна фатена книга да се запишат во школо кое на времето до пред 15-20 години беше едно од најаките школи во државава, школо каде што не можеше секој да се запише и требаше да биде доста добар ученик за да се запише таму. Друга работа ме насмеа е тоа што не сакаат да идат во другите школи каде има медицински струки, туку сакаат исклучително тука и сега се жалат на министерството. Мојата сестра исто така се стремеше за медицинското во Скопје. За разлика од мене, она беше послаба ученичка со само неколку четворки во основно. Поради големата конкуренција тогаш, неа ја одбија поради две-три места. Отидовме да се жалиме во министерството и они ни рекоа: “Па она може ако сака да се запише во Тетово, ќе го одбиеме вашето барање, бидејќи има доволно места за да се запише во Тетово.“ (во таа смисла) Па јас сега се прашувам, кога можеше мојата сестра да помине 4 години во Тетово, зашто не можат и албанците да поминат 4 години во другите школи надвор од медицинсково? И они малце да осетат да видат како е кога стануваш во ниедно време секој ден да одиш во школо, влечкајќи се по скапаните и загушливи автобуси и враќајки се дома во вечерни часови.
Знам дека нема да постигнам ништо со ова што го напишав, но ете, сакам, барем вие што сте тука, да знаете какви работи се случуваат по медицинското и да не ви биде сеедно (посебно ова важи до “големите“ македонци) ако дадат во медицинското уште барем една паралелка на албански јазик, бидејќи тоа претставува почеток на крајот за учење во средното медицинско за македонците. Ова сакав да го напишам долго време, но често го одложував, но откако видов дека упорно бараат нешто што е невозможно, решив да си ја олеснам душава и да го напишам она што го мислам.
i da imam mnogu protiv albancite