Нешто што најмногу ме нервира е синхронизација. Колку сака нека е добро, веднаш менувам канал. Па онаа Шехерезадната кога ја емитуваа.. тоа беше лудило, групи на фејбук и не знам ти што, жив чоек нема надвор на улица.. јаката серија вообичаени лигавења -.-
Се затворав во соба со музика до даска за да не ги слушам дури и телевизорите од соседиве како ечат.
Не знам како се излажав, по онаа една епизода од Шехерезад и тотално разочарување да ѕирнам што се дешава со оваа серија.
Еден ден, друг потоа, почнав да се навикнувам, малку покасно ја загледав, па и почнав да се нервирам што ја емитуваа покасно поради шабанската Фарма

Многу поуки, емоции произлегуваат гледајќи ја самата содржина. А и самиот удел на актерите.. секоја чест, Али Риза одлично си ја одигрува улогата. А што ќе доживее.. јас стварно не знам како ќе ги издржи сите глупости на своите ќерки.
Сега одвај чекам да дојде наредниот ден и да ја гледам. Ако не се позанимавам со нешто, ќе забегам на интернет и ќе ја барам следната епизода. Видов на кратко до некаде 160тата, (воопшто не се жалам што ќе трае многу, ми одговара

напротив, би се налутила ако ја прекинат овие од А1) интересни работи ќе се исподешаваат. Нема епизода за која би рекле : Е, оваа е досадна. Постојано нешто се случува, во секоја минута од нејзиното времетраење. И многу ми се допаѓа тоа што не е предвидлива.
Неџла остана со Огуз, а ќе биде вдовица на Џем, Лејла пак ќе биде со Огуз.. како ќе заборават се што се случило не ми е јасно, ниту имам идеја, ама одвај чекам да видам.
А да, и пак сум против синхронизацијата. Можеби зборуваат на литературен македонски јазик, но еве на пример мене повеќе ми лежи да го слушам турскиот. Убав ми е за слушање, а и да се научи по некој нов збор.