Глеав само хорори едно деценија и пол. У кино, на касети, на dvd-a.
У кино сум глеал хорори што никад после ни на VHS, ни на DVD, ни на торенти не сум ги видел.Повеќето ужасно лоши филмови и е добро што више ги нема нигде. Исто и на VHS осумдести имаше некои наслови што денес тешко се наоѓаат.
Еден период во Скопје бев зачленет во речиси сите видеотеки и им ги имав изгледано сите хорори. Нормално, при таков проект се дешава да гледам и по два, три пати некои филмови.
Си давам за право да си воспоставам свои правила за тоа што е, а што не е хорор.
Генерално и ваљда според сите, ако те плашат PowerPuffGirls, тоа е хорор за тебе. Начелно, така си е. Секако, ставање у фиоки на делата во уметноста, е залудна работа, беспотребна. И све е тоа ОК. Али ја, ко што реков си имам свои правила:
- Jа лично, хорор не глеам ако нема фантастични елементи. Колку сака нека е психопат некој убица, тоа за мене е криминалистички филм.
- Ако филмот има првенствена функција или генерален впечаток на гледачот е, дека е згрозен, му се згадило и слично, а не е (генерално) исплашен, онда не е хорор (за мене).
Торчр порнот како жанр, небитно дали е хорор или не, од уметнички аспект е хендикепиран, заради тоа што gore-от е raison d'etre.
