Впечатоци од старата и очекувања од новата година

  • Креатор на темата Креатор на темата MARCELLO
  • Време на започнување Време на започнување
Не беше лоша година стварно. Досадна можеби.
Битно ми е дека бев најздрава досега во мојот живот, со една полоша настинка во март само. И моите живи, здрави и прави, без болници ко што знаеше порано да се случува. Тоа ми е желба и за новата година, зашто ако имаме здравје, среќни сме, бар јас така мислам.
Запознав неколку нови личности со кои зачудувачки одржуваме каков таков контакт. Ми дадоа и мене возачка. Ја открив одново љубовта кон миленичињата поради папагалчето. А љубовта стандард, едина работа за која не се жалам и не ме боли глава.
Во 2016 сакам здравјето и љубовта да си тераат во најдобар ред, да заврши брат ми средно и да го убедам да се запише на некој асален факултет, да истерам еден долг одмор летото, нови места и нови работи, да ги истерам плановите од оваа година што нема да ги завршам и да најдам стабилна работа кајшто нема да си го ебавам животот стално со обуки и пракси.
 
Минатава година колку добри толку и лоши моменти имаше.
Во главно сум задоволна од годинава затоа што многу работи научив за себе, а и за луѓето во глобала. :D
Следна година се надевам дека ќе успеам да избегам до Америка летово, па да имам шанси понатака и да останам, зошто тука леб нема. Е тоа ми е главната цел следна година. Се друго сакам да биде во најдобар ред, се надевам на поубави и искрени моменти :))
 
Ако гледам според ланските желби ова време ќе морам да ја оценам одлично, но, иако ми се исполнија сватив дека некои работи не се решаваат со пари, како што мислев.
Џабе ми беше све, се заебав, погрешен пристап имав кон тие некои проблеми што сакав да ги решам, и то е.
Се надевам дека следнава година ќе ми биде подобра на меѓучовечките и емоционалните полиња, работа веќе си осигурав.
 
За разлика од минатата година, оваа година нема да пишувам реферат за тоа колку добро сум ја поминал, затоа што работите кои биле добри и ми се случиле биле премалку во однос на сите оние лоши работи кои ми се случија. Што значи дека оваа година и неќам нешто посебно да ја памтам.

Интересно влегов во новата година (читај во 2015), затоа што многу интересни случки ми се случија таа вечер, од што мислам дека за секогаш ќе ги памтам. Иако на рацете имав по малку алергија/уртикарија, сепак добро влегов во новата година.

Само што поминаа тие неколку добри дена од новата година (читај Божиќните празници), за мене почна лошотијата. Алергијата која беше како неколку точки по рацете продолжи од ден на ден да се шири по целото тело. Таа уртикарија ми овозможи со месеци да се мафтам по болници, да минувам низ еден куп боцкања и испитувања, да се расправам со доктори/медицински персонал и да дознавам уште еден куп лоши работи за моето здравје.

За време на таа уртикарија испитувањата ми покажаа еден куп лоши работи во моето здравје, од кои мислам дека најлошата е тоа што дознав дека имам некои проблеми со работата на срцето. А сите оние резултати со чудни вредности во крвта за кои ни докторите неможат да откријат што значат, се друга приказна.

И баш кога мислев дека уртикаријата ми е единствениот проблем во тој момент, баба ми доби мозочен удар, а подоцна и почина. Смртта на баба ми ми направи една празнина во мојот живот и во мојата душа. За сите оние работи и места за кои велев дека се преубави додека ги правев и посетував со баба ми, одеднаш ја изгубив таа мисла. Тогаш сфатив и дека една работа или едно место за да го чувствуваме убаво не треба тоа да изгледа убаво, тука треба тоа место да биде исполнето со пријатни моменти со нашите најблиски кои ни значат, за да може да се нарече убаво. Сега ладно и неинтересно го правам сето тоа што сум го правел и порано на тие места, но не со исполнето срце и душа.

Тој стрес мислам дека многу влијаеше и на моето здравје. Но некако се обидов да ги избегнам сите тие здравствени проблеми и да се смирам бар психички.

Летотo може да се каже дека ми помина убаво. Најдраго од се ми е што го проширив кругот на пријатели. Велам пријатели, но не и другари. Со пријателите можеш да поминеш едно пријатно време надвор, но со другарите можеш да поминеш онака како што неможеш со пријателите, а тоа е дружба како со брат или сестра.

И баш кога си помислив дека се тргна на подобро, дојде време да се направат контролите на сите тие испитувања. Контролите ги разјаснија проблемите со срцето, а тоа е она најлошото од се. Дознав дека имам вродена срцева аномалија која во иднина може да ми направи проблем, а другите неразјаснети резултати останаа и како такви. Контролите ме оставија онака чисто да подразмислам за тоа што вреди, а што не вреди во животот.

И ете така дојде време да се спремам за новата 2016 година. Но верувај дека ни чувствувам дека иде Нова Година, ни нешто посебно се спремам, ни нешто ми значи, а најлошото од се е што не се ни радувам на новата година како што некогаш се радував.

Па затоа во новата 2016 година посакувам само да бидеме живи, здрави и среќни. Ако го имаме тоа, се друго можеме да постигнеме.
 
Последно уредено:
Чудна 2015 година...За разлика од 2014,кај што беше една права линија и едноставно не вредна по ништо да се спомне во 2015 имаше огромни тектонски поместувања...Почнувајќи од ситуации во општеството кој што директно или индиректно ги осетив на некој начин(политички бомби ,маршови,спиење на факултет,бојкотирање настава..протести и контра-протести),преку случувања на моите блиски(доста смртни случаи имаше не поврзани со мене директно,туку на мои блиски луѓе за кои секогаш сум тука) па се до кај мене.
Првиот дел од сезоната беше,да не претерам,прекрасен. По подолго време конечно најдов нешто што барав,бев исполнет на секое можно поле,едноставно беше идилично...По идиличната полусезона летниот распуст се очекуваше да биде прекрасно на секое можно поле,но тука веќе настанаа проблемите. Прво со смртен случај кај најблизок другар,потоа прекинување на врска од која што си очекувал многу и периодот што следи по прекинување на врска што ти значела итн итн. Сепак се продолжи натаму. По летниот период,оваа полусезона беше променлива-периоди кај шо се чувствував топ,повремено паѓање во депресија,уште еден тежок смртен случај кај близок другар кој што претешко го сфати сето тоа,моменти каде што бев "букиран" по цел ден,обновени контакти со многу луѓе,а имаше и моменти каде бев во кревет по цел ден и немав воља за ништо. Чудна година би рекол,мислам дека почнав веќе финално да се оформува мојот карактер. Многу работи што ги имав преќутувано претходните години почнав да ги плескам у лице без разлика кој/шо/како ќе мисли за мене. Организираноста ми е огромен проблем,ќе МОРАМ да поработам на тоа поле. Исто така ќе треба да поработам на самодовербата. Морам исто така да одредам кои се приоритетни работи во животот. Годинава бев у состојба баш пред колоквиумска/испитна да седнувам да гледам по 100 филмови или да почнувам да гледам нови серии и секој ден да гледам по 10-тина епизоди.Сеуште се си земам при срце,така да се надевам дека и тоа ќе успеам да го надминам...Мислам дека сум на добар пат,ќе видиме до каде ќе стигнеме :) Се надевам дека добрите работи од 2015 година ќе се повторат,а ќе се редуцираат барем дел од лошите работи. Се надевам дека ќе патувам повише. Се надевам дека Арсенал конечно ќе освои БПЛ,редно е веќе :D
 
Не можам ни самиот да се одлучам на каде да тежи мојот став за тоа каква година ми беше. Се случија многу работи, најверојатно крајот т.е овај период пресудува за тоа да не се чуствувам многу исполнето.
Ќе почнам со испаѓањето на Пелистер, во 2015 најмалку клубот го чуствував како свој и пропуштив повеќе утакмици од колку заедно досега од ко на 4 години почнав да се ложам на фудбал.
Се свртија неколку клапи на друштва за излегување, во глобала само неколку луѓе останаа баш најблиски, а оние со кои можам да споделам се останаа двајца или тројца.
Жените ми се болна точка, малата ми замина на половина од годината, после неколку така можности за кои сеуште не знам дали не сакав или не можев да ги искористам.
Дипломирав, се вработив и иако сите на тоа гледаат како вау ситуација не можам да кажам дека тоа е тоа и дека животот си го комплетирал, напротив за сите оние што читаат тек кога ќе дипломираш вистинската борба почнува, имаше напишано некој некогаш во драга кајгана дека најдобро е додека книгата ти е уште во рака.
Најблиските роднини здрави, живи, најмило ми е тоа што најчесто ги гледам насмеани, се подзближив со сите на некој различен начин.
Најцрна точка, повредата на рамото на црниот 14 Мај, кој претставува последен ден кога сум изиграл фудбал, дел од мене како од тогаш да не постои, ќе си го носам за цел живот...иако мислев дека полошо ќе биде, се среди колку толку..
И уште она што моментално најмногу ме засега е тоа колку брзо течи времето, секогаш ко ќе пијам кафе на истото место во истио кафиќ се потстував како ја славевме новата, годината си помина, луѓето се менуваат, животот си течи, се постари и постари сме.
За новата секогаш имам очекувања јас сум оптимист по дефиниција, пред се на професионален план, можи да ме биди инженер ако ми се вклопат коцките, сакам само поќе забава, попаметни раобти да се случуваат во околината и оние што ме радуваат кога се весели секогаш така да ги гледам.
 
Златна година од мојот живот. Можам да кажам најдобра до сега, најрадосна, среќна. Јас сум среќен во оваа година лично, наредив многу успеси во спортот, се испромовирав насекаде, прошетав секаде, имав прекрасни моменти многу научени лекции на убав пат, запознав многу луѓе.Се чувствувам како победник на секоја траума од минатото, се будам позитивен, заспивам позитивен, во секој момент имам прекрасни луѓе, семејство, знам да го ценам тоа. Па оваа година и на форум дојдов, почнав собата да си ја средувам повеќе, да уживам во хармонични места, шеткам со женски, другаркички, симпатии, со другари заебанции. После многу тешки проблеми конечно се осеќам како дел од сите и социјализирано и снажно, не барам ништо повеќе во наредната 2016 само нека продолжи како што е, кога ќе е најлошо, вака да ни биде.
 
2015 нешто слично на предходните две години, ми беше една од најдинамичните години во животов, буквално со 300 на саат ја проживеав и ми помина за миг, сеуште дури не сум свесен дека дојде 2016. На професионално поле е ок, станав подобар од тоа што бев, научив доста нови работи и во глобала работам она што учев. Со здравјето поминав добро, а и најблиските беа добри. Лично јас сум бил и доста подобар, но стресот си го прави своето, подостарев малку побргу од тоа што требаше, али тоа е што е, во иднина помалку нервози. Во врска со љубовта може само да се фалам, покрај себе имам прекрасна личност, паметна, убава и пред се личност што ме разбира и прифаќа онаков каков што сум.
За следната година имам уште поголеми очекувања, очекувам да имам уште помалку слободно време од оваа, очекувам да завршам уште етапа на академско поле, теза која ми одзеде премногу енергија, време, но која ја работам со љубов. Имам и доста други амбиции околу овој дел, посебно желбата да излезам од тука и да заработам за некоја од организациите и институтите кои се бават со наука од моја област, но би било преамбициозно, за толку кратко време, но не и невозможно.
Како и да е, посакувам само здравје, среќни лица и љубов и во следнава година, материјалниот дел и успесите полека ќе си дојдат со времето.
 
Уба беше. На 31-ви јануари го вдомив кучено со кое секој ден шетам и се полнам со позитивна енергија. Морам да кажам дека после 2 години се сторив пак со пес и таа празнина на немање миленик, а со тоа издувен вентил на негативната енергија заврши.

Друга работа, ги положив испитите од 5-та со 9.9, само на последниот испит тој мајчиниот ми пиша 9-ка, оти не било убо сите оцени исти да ми бидат (и ми рече да извлечам животна лекција дека не мора да добиеме се што сме заслужиле) да се мочам во лекцијата да се мочам :D

На љубовно поле стандард, мирна вода, за месец дена 5 години че ги фркниме. Уште да ја натерам женската, здравје боже ко че ми биди жена, да го чуваме горе песот в соба, таман. :icon_lol:

В година шо очекувам? Да магистрирам, пошто тезава планирам да ја шитнам официјално за некој ден, па ако биде се во ред, по некој месец ќе дојди и датумот на таа формална одбрана. Пред една година започнав со пишување на втора книга посветена на починатиот ми дедо и децата бегалци од Егејска Македонија. Имам напишано некои 120-тина страни, ама мислам дека не сум ни до половина. Воедно почнав со пишување на некои кратки твајлајт зоун приказни, така да пошто претерано тешко оди издавањето на книга во Македонијава, ќе пробам на едно мавање двете да ги извадам во печатена форма за личен кеф. Нема да вадам илијадници примероци за продажби и заработки, него некои стотина пример, колку да поделам по најблискиве роднини и пријатели и по некој заинтересиран за читање глупоштињи од умот на еден Ерих.
Исто очекувам конечно да си купам некој јак гејмерски компјутер и да почнам со отпревртување на игрите чиј walkthrough сум гледал по јутуб, дури ми течеле лиги. Очекувам да се начитам конечно литература каква што сакам јас за личен мерак и очекувам најновиот албум од Radiohead да искини.

За политички очекувања нема да спомнам, да не ја разлутам некоја багра шо ја почитувам тука :cenzura:

п.с имам само една желба. Најблискиве да останат сите здрави, прави и на број, па макар и ништо да не се оствари од гореочекуваново.

А така.
 
Не знам дали да ја сместам годинава во најдобра година од мојот живот или најлоша.

Се некако ми помина на трчање, многу обврски, не знам, ме исцрпи годинава.
Имав многу обврски околу факултетот, па заради тоа немав време да се посветам на ништо друго. Ги запоставив моите дома, го запоставив дечко ми, си ги запоставив емоциите за сметка на други работи. Секој ден ми беше испланиран до секунда со проекти, учење, полагање, и се тоа за да со мирна глава заминам за Америка. Буквално од полагање се качив на авион и заминав.
И таму се на трчање, работев ко луда по 14 саати дневно,куча посо. Али затоа добив 3 недели во кои пропатував и видов се што досега немав шанса да посетам и тоа ми е единствениот хајлајт годинава.
Помина Америка, се вратив овде како изгубена....и еве уште сум изгубена. :) Пробувам да се најдам самата и да си го вратам тоа што го изгубив годинава. Луѓето.
И покрај сите срања, годинава ми се чини најмногу научив од онаа улична школа и дознав што сакам, а што не. Научив да омекнам кога треба и да не сум толку тврдоглава, да си го барам она што сметам дека е мое и да си ја голтнам гордоста некогаш. Али научив и да губам, т.е не научив, уште се справувам со тоа.

Следнава година сакам да завршам факултет и да почнам со работа по струка. Доста ми беше зезање секое лето со сезонски работи. Другото се нека си дојде само по себе.
 
Лоша година, исплонета со постојани обврски, притисоци, рокови, очајнички моменти.

Имав толку голема надеж и мотивација за работа што во еден момент ми се сруши пред мене, вложив толку многу во себе што осетив како парче од здравјето да ми се откина.
Го сведов на минимум приватниот живот за да вложам во себе, што едноставно се осетив изгорен од преголемата желба.
Со моите дома сум немал можност да се видиме и да поразговараме, и во таа мала можност од премногу обврски како да сум заборавил да направам нормален разговор со нив. Се осетив како вистинска geek фаца која е отсутна и живее во свој свет исполнет со трчање и кратки рокови во кои мораат да се завршат зададените обврски.
На другарски план, исто - разочарување. Ги држиш за раче во текот на целите студии и во првата можна прилика нож во грб ти ставаат.
И покрај се, надежта не умира. Толку мали моменти одлучиле за досегашниот мој правец на живот, што верувам дека тие моменти ќе се свртат во позитивна насока.
Се надевам дека следнава година ќе завршам со студиите, ќе се вработам и ќе почнам да живеам.
#NoPainNoGain
 
Не постигнав многу ама и немав зацртано некои цели, ама затоа во новата имам доволно работи испланирано што ќе се потрудам да ги остварам, бизнисот се надевам ќе тргне, во љубовта не сум имал среќа па нема ни да ја барам во 2016та, сметам дека не ми треба и ќе си дојде сама по себе :D
 
После многу години поминати во Америка, ќе ја пречекам оваа нова година во Македонија. Баш ми е мило да сум со роднините и да ги поминам предновогодишните и посленовогодишните празници заедно со нив. Потоа назад на работа. 2015 беше многу добра на деловен план и доста прошетав, но беше доста лошо на љубовен план.

Се надевам 2016 ќе продолжи како 2015 само со повеќе љубов. Се останато веќе имам. :)
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom