A be peercinja скапани, куде сте ми брееееј.
Лудо и незаборавно. Нема да спомињам кого упознав, оти сите што ојоа ми се упознаените па да не забораам некој.
Важно, покрај се, ја разваќав за колено Бибика, оно, на почетокот, ја разушкав Наталија, ја разврќав по подиум љубовта ми Дабиче, и у име на матените јајца се заклав.
Крв падна бе за кајгана.
Еве, сеа пишуем со обезпрстена рака. До коска сум го сјебал прстот а никој нејќеше крвно братствување да праи со мене.
јебига, после 19 ракии (домаќи) на ЛУ, водки и пива наоколу, редно беше крв да падне.
Арно шо Тончи ми се најде со завоите инаку, ќе крварев како онаа од Ацо Шопов...секоја капка о твојата рана, ко вжештена жар ни паѓаше в омлет...
Лудо, лудо, зато пишуем дури денес, да средам впечатоци, од убавите моми, заебаните фраери, од сите.
Неарно, болно, ама без глаобол.
Дабиче, мене не ме викаш на биљардо, а, само онака...дојди сама сум, а?...
Бибика, мора кафе да напрајме пред да заминам, да допрајме муабетот и да те допотфаќам за коленце. А ако треба и Ацева ќе ја викнеме, шо да не не, да те држи ако мрдаш.
Значи, лепо, убо, јас најјуначки од постарата генерација, оние над 30 мање 40, останав до крај и ја оправдав честа тешко здобиена во соц. и постсоц. периодот на етаблирање мајмунлаана за забава.
П.С.
Нинџа, достојно те заменив во рипање по зидој.
Остали охриѓанки, нема простуење, никако.
Освен ако не дојдат у вруќа панталоница и нешо онака, секси, па ни денсаат побоље од Наталија, која е ѕвер. лепота невиѓена, тело гром (не ко коњот Гром, ами побоље од оња на Фешн ТиВи), денс за мерак. Затоа едно две идев у ќењеф да се олеснам, рачно.
Мора опет, у август, а дотогаш вежбајте, срамота ја вака, последен да испаѓам на журки, чоек у годиње ебаго. Муахахахахаха.
Мамата.
П.П.С. Ај да изменам мислење да не плаче Тиф, снемало паломи во Тетооно. И со него на кафе.