Во врска со љубовта: Сакам да ти кажам дека...

  • Креатор на темата Креатор на темата Crazy in Love
  • Време на започнување Време на започнување
...ти си единствената личност која ме расположува,кога мојот лигав тим губи.Стварно браво!
 
The Feeling when every day becomes more clear, that I slowly lose the things that I most want it to keep :(
Ther are moments when I wish I can change the things but they do not depend on me ....they depend on you !


 
Од секс Маро мори, абер да се немало...:):)
I love you pumpkin...
 
Љубави моја знам дека тешко ке ми биде ,а можеби и нема баш толку многу тешко.Знам дека мора да ја направиме и таа жртва за да разбиеме монотонија ,вечер нема да се видиме ,ке те гузам само од позади.......
 
Znam deka poleka me zaboravas,poleka cekoris kon drugi avanturi...Vecerva mi e mnogu tesko,sama sum i tazna,a custvata mi naviraat dlaboko od srceto kako nepresusen izvor...Te nema, neznam na kogo da mu kazam za mojata bolka...samo tisinata e so mene...Te sakam milo moe, i kopneam za tvojot dopir,za tvojot baknez...Kade li si sega?....Snosti pomisliv deka si do mene,deka ti me dopiras, ama ne.....toa bila samo temninata...Sakam da te miluvam,da ja naslonam glavata na tvoite gradi...tivko da ti sepotama , za toa kolku te ljubam...Kga bi bila vecerva temnina...togas beskrajno bi go miluvala tvoeto telo,bi gi baknuvala tvoite usni i eden baknez bi ti pidarila na tvojata dlanka...Bi go slusala cukanjeto na tvoeto srce,ramnomernoto disenje......i nezno bi se vgnezdila vo tvojata pregratka.....Bi ti gi sepotela moite najubavi pesni sto ti gi posvetiv tebe, bi sakala da pominam so rakata niz tvojata kosa...i nezno da te baknam...Ako veterot go nosi srceto,jas bi ti go pratila, ako temninata ja nosi ljubovta...togas so tebe e ...I vecerva koga ce zaspivas bi sakala da bidam solza vo tvoeto oko koja nezno ce ja zatvoris kaj tebe...Mnogu te saka i te baknuva edna beznadezna ljubov...
 
Ми требаше вечерва, ми требаше муабетот, а посебно ми требаше гушката долга 10мин и твојот здив на мојот врат!
Се ближат најубавите празници, се ближи крцкањето на снегот додека одиме по него фатени за рака.. Повеќе од се сакам да сум само со тебе тие денови, да избегаме некаде и да бидеме само јас и ти, верувај нема да ни фали ништо:).Те љубам!

 
На камен седам, мастика џвакам, у пи*ку матер колку те сакам :back:
 
Нашата љубов е комедии живи.
Ти наводно ме сакаш.
Јас наводно не можам без тебе.
Само не знам дали сум во право кога мислам
дека во даден момент си поверувавме во лагите шо си ги кажувавме.
Ти ме гледаше со ранети очи,
а јас те љубев нежно.
И самата не можам да си верувам како е тоа можно.
да го сакам него и никој друг,
да го сакам него кога не смеам,
да го сакам кога ме лажи,
да го сакам кога мисли дека му верувам
само да го сакам
ех, интелигенцијата си ја доведов до знак прашање
а јас мразам кога истата е потценета
и сето не е битно
кога преминувам преку тоа
и покрај сите тешки глупости
кои ја креираат нашата приказна
лудо да го сакам...
поезијата е крива...
Ах, требаше помалку да ја читам Медеа :)
а повеќе да ги гледам вестите на а1
и нивната новинарка која не верува во љубов.
 
Баш сум будала што ти се јавив, а пред два дена реков дека ќе те заборавам колку да не се нервирам. Повеќе од очигледно е дека не сакаш да решиш ништо и немам зашто веќе да се замарам со тебе. If you want me in your life, let me know. Ќе размислам дали да ти дадам втора шанса, или пак трета беше???
Сеедно, имај убав живот. Те сакам!
 
Според теорија на атачмент луѓето кои се осамени всушност чувствуваат константно недостигање на фигурата на поврзување. Јас тотално се согласувам. Само не ми е јасно зошто не можам да се поврзам со мечето што го имам дома.
Не ми е јасно, како може другите луѓе кои воопшто не се заљубени да не чуствуваат ништо барем кога слушаат љубовна песна, зарем не се навраќаат на нешто минато само за да се почувствуваат живи во моментот.
Инаку, да прашаш некој заљубен нешто за љубовта е исто како да прашував за секс некој што бил цел живот со еден човек. Стално муабетот завршува на тоа како типот кој го сакаат е ваков онаков.. Што ми е гајле мене за него? Луѓето на темава се ептен офтопик. Да се свртиш кон себе си место да се проектираш во личноста која ја сакаш (поради што секогаш се заебува работата), да се фокусираш на чувството и да си му благодарен на тој што ти го дава е the real thing. Патетиките започнуваат кога те гледаат со самосожалување луѓе кои отупеле од заслепеност.
Јас сеуште го барам мојот егзистенционалист на кој јас ќе му бидам едиствениот идеализам и обратно, али филозофијава ми е очигледно погрешна.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom