Бев оваа година, по втор пат, на најголемиот саем за вино - ProWein во Дизелдорф.
Претходно (во ноември) бев на најголемиот саем за друштвени игри - Spiele во Есен.
Оваа година ProWein беше најслабо посетениот ProWein, според многумина, а Essen беше најдобро посетениот Spiele, у историја.
Што значи тоа - не знам, али ми се чини дека по тарифнава војна, ќе се изедначат ваљда, у наредниве години. Пошто друштвените игри најчесто се произведуваат во Кина, а најчесто се испорачуваат во САД. (во тој контекст е и
ова).
Anyway, на ProWein, оваа година за мене беа откровение вината на Сансер (
Sancere). Боље нешто за со морска храна, не сум пробал. Французите се најизвикани за вина и најуобрзени. Има добри вина и од разни други места (од јужна полутопка, да речеме). Но, вака како лаик, според све до сега, лично пресудувам дека Французите (кои ги мразам), праат најбољи вина и дигнатите носови им се оправдани по ова прашање.
Ја отидов, меѓу другото, да си купам добар коњак (иако продавање не е дозволено таму). Им идам задњи ден, кога знам дека си ги собираат парталите и ќе бидат по волни да ми шитнат шише (за да не го м'кнат назад, пошто и тоа кошта).
А коњак, таму на саемот, не е исто како другите ствари.
Идеш по штандови и пробуваш вино (во главно), ама и други ствари. Кинески ракии, крафт ликери, пива и тн. Идеш на штанд, ти нудат од све што имаат по малку, пробуваш, им ја слушаш причата (пошто според модерните маркетиншки закони причата е све и е најбитна), па си одиш после на друг штанд и така дур не се напраиш гз, а и после тоа продужуеш, све дур не заврши денот. И така секој ден.
У ствари, ти пробуваш и памтиш само на почеток на денот, после више ти е салата све у главата.
Така е со сите видови пијалоци, освен со коњак. Коњаците, генерално никој не ти нуди да ги пробаш. Можеш да им отидеш на штанд, али само ако сакаш да се договараш за бизнис. Не ти дава скоро никој онака да пробуеш коњак.
На крајот од саемот винарите си мењаат флаши и нашиве обично се враќаат со по неколку флаши интересни вина, пошто не можеш у авион кујзне колку да пренесеш. И секој со тоа што има се мења, али никој не ти дава флаша коњак за флаша вино.
И така задњи ден идам на првиот штанд за коњак (или армањак) и ги лажам, им викам - Ја многу одамна го имам пробано вашиот коњак, многу ми се свиѓаше и дали може некако да се договориме да купам едно шише од овие тука? Он ми вика, жалам, не е дозволено овде да се продава, али ако сакаш седни ќе ти дам да пробаш од све што имаме. Ја викм ОК, дај шта даш и праам тура, морам да ислушам некоја прича при тоа, али нема везе. После идам со истиот план до следниот штанд за коњак и веровали или не, потпуно истото ми се дешава и така неколку штандови, при што се напраив кичма, али на петиот не знам, или беше четвртиот штанд (кој би знаел после толку коњаци, а рачунајте дека тоа беше при крајот на денот, што значи више сум сипал огромни количини вино) тој што беше таму, погледнува лево десно и ми вика - Дојди за саат време.
Идам за саат време и глеам некои Украинци (или Руси), пред мене купуваат некој коњак у ковчег, со слама и со две чаши нетијазнам какви, со постоље, пошто коњаков е елипса и не може сам да стои. Дали уопште имаше пола литро коњак у тоа епруветата. Го глеам Русов (или Украинецов) брои стотки. Брои...
Си земаа, си отидоа и ја го купив најскупото од нормалните шишиња, што се без приколица и стог сено, за да можам у авион да го носам. Бедни 85 евра (после видов на интернет дека се продава од 110 до 160 евра). Нема да кажам која фирма е.
Мислам дека муабетите за коњак се океј у тема за вино и се надевам дека ваљда секој кој го читал постов знае дека не е секое бренди коњак, него само брендијата од грозје што се произведуваат во областа Коњак, од тамошно грозје.
