Ваша поезија!

[Thief]

Ќе каснат ли и од жолтана фелка лубеница?
Ќе ја свлечат ли и неа?
Ќе падне ли и наземи?
Ќе стане ли жртва на превртениот кантар,
кој одопаку мери?

Наспрем величието високо,
тој нурна...
Не за да стаса најдлабоко,
ами за миг да биде на врвот –
- најдолу од сите!

 

[Divider]

Bull.

 

[kojoti]

a be da pisam i ja eden text ama mnogu e lud

 

[Thief]

Bull.

Бик? Што бик?

 

[Divider]

The bull rode on
a lonely mare stood silent
watching as the cow jumped over
as the chiken was playing dead.
Still the shit still stank

Why, o lord why
for what have we done
I listen to all those lies
he silently wiped his arse
while the bull rode on!


Shyte=shite=bez e!

 

[Thief]

Ах, мрзлив мачору, понекогаш си премногу комплициран.

Сакаш да кажеш дека не ти се допадна? Дај на прост македонски, те молам.

 

[Divider]

Hehehehe, jebiga, moj stil

 

[cyberlady]

Blagoroden si, a?

 

[Divider]

Sajberka, pa you're alive??

SHE LIVES PEOPLE, SHE IS ALIVEEEEEEE!!

Wicked are the games you play
twisted are the words you say,
deep as mountain lakes
Witch, burn at the stake!

Dedicated wordplay to the lovely Cyberlady!

 

[Thief]

Stormangel, кај си да дадеш коментар, мор`, на мојава поезија, а?!

Еве нешто што не е само поезија, туку, заправо, песна во проза:



Гласот на младиот оџа ја сечеше тишината на глувото доба. Глуво како што обично бива во градов на убавини и тешки бремиња од блиското вчера, тешкото денес и извeсното утре.
Беше ли тоа навистина некој со скромен број години којшто го параше мракот или недооформеноста на гласот на возрасниот даваше привид на машки алт.
Престана. Стаса времето кога ноќта бега пред налетот на виделото.

 

[Forest Gamp]

Devojka mi orospija, a ja kreten
moite me teraat da koristam lepten,
alatot mi e mal, kolku na djudje sal,
nozniot prst, me boli ko nikad,
ne go postuem ovoj reci go ... dzihad !

TADADA !

 

[MrRoboto]

„ШТО МОЖЕ ЉУБОВТА„

Штом ѕвезда на небо ќе светне
Таа е тука во воздухот што го вдишуваш
Од ненадеж мисла ќе ти летне
Меѓу солзи име да и пишуваш.
Од возбуда слатка до болка ти ветува
Животот полетува, венее и расцветува.
Еден поглед, срцето ти кине,
Љубовта е непребол, што нема да мине.
Утрото го претвора во мрак!
Болката ја носи сончевиот зрак!
Од срцето сето зло го чисти,
Во душата пребарува и бистри.
Тогаш кога мислиш е КРАЈ,
А таа е тука, повторно во полн сјај.

 

[betogrozdanov45]

Bolni ste be vie.

 

[Acid]

Bolni ste be vie.

Бето, уште еден ваков коментар со кој се погани трудот на авторите и ќе се „ладиш“ недела дена од форумов.

Другите, продолжете. Не коментирајте на напишаново.

 

[Петар-МКД]

samo edno imam... GGreaTT... keep up the g00d work