Вампири, Гроф Дракула, Носферату...
- Креатор на темата BliND
- Време на започнување
D
Dilan
Гостин
Мислам дека зборот вампир или некоја негова верзија влече корени од Балканот, поточно јужна Србија. Во раниот 19. век англиските мисионери за прв пат се сретнале со тој збор како поим за немртов, додека шетале по тие подрачја, им се допаднал и го пренеле на запад. Можеби така добрел до Брем Стокер, многу години подоцна додека го пишувал Дракула.
luge tuka stvarno moze da postoi neshto shto nalikuvalo na toj vid na oblik na zivot.
Kako prvo za vampir kako zbor nemam slushnato deka poteknuva od juzna srbija pa i makedoni ja balkanot.No sega ke se navratam na kazuvanjata na dedo mi koj mi kazuvase prikaski za jperi(neshto kako izgubeni dusi posle smrta) imase nekolku prikazni shto nemu mu gi kazam tatko mu i dedomu (pradedovci te moi) shto stvarno ostava nekoj beleg.Kako prvo da recam predcite moi ziveele vo selo oddaleceno od gradot pa vo takvi okolnosti i opstestva mozno e da se slucuvaat vakvi raboti.No sepak da nadopolnam spored tie kazuvanja tie ~jperi~ se kako duhovi no sepak mozat da se vidat kako senki.Pa spored prikaznata imalo i pozitivec kako shto bile narekuvani ~vmpirgii~ luge so posebna sposobnost ili eden vid na treto oko ili beleg na celoto koi mozele da gi vidat ovie ~jperi~.Najvazno od se e shto tie ne bile neshto kako pravi vampiri kako shto gi znaeme site tuku pravele nered vo kucite na lugeto a i se hranele so domasnite milenicinja.Aj sega videte podobro e sega shto si zivime hehe
Aj ako znae nekoj za znacenjeto na ovie zborovi i od kade doagaat neka pise !!
Kako prvo za vampir kako zbor nemam slushnato deka poteknuva od juzna srbija pa i makedoni ja balkanot.No sega ke se navratam na kazuvanjata na dedo mi koj mi kazuvase prikaski za jperi(neshto kako izgubeni dusi posle smrta) imase nekolku prikazni shto nemu mu gi kazam tatko mu i dedomu (pradedovci te moi) shto stvarno ostava nekoj beleg.Kako prvo da recam predcite moi ziveele vo selo oddaleceno od gradot pa vo takvi okolnosti i opstestva mozno e da se slucuvaat vakvi raboti.No sepak da nadopolnam spored tie kazuvanja tie ~jperi~ se kako duhovi no sepak mozat da se vidat kako senki.Pa spored prikaznata imalo i pozitivec kako shto bile narekuvani ~vmpirgii~ luge so posebna sposobnost ili eden vid na treto oko ili beleg na celoto koi mozele da gi vidat ovie ~jperi~.Najvazno od se e shto tie ne bile neshto kako pravi vampiri kako shto gi znaeme site tuku pravele nered vo kucite na lugeto a i se hranele so domasnite milenicinja.Aj sega videte podobro e sega shto si zivime hehe
Aj ako znae nekoj za znacenjeto na ovie zborovi i od kade doagaat neka pise !!
- Член од
- 29 јуни 2008
- Мислења
- 460
- Поени од реакции
- 27
- Возраст
- 38
Најприфатена теорија за потеклото на зборот вампир е дека е земен од некој од словенските јазици. Баш како шо рече ти, од зборот јпери.
Е сега друга теорија вика дека тој збор е земен во словенскиот од турскиот збор uber шо значи вештер.
- Член од
- 15 април 2009
- Мислења
- 130
- Поени од реакции
- 37
1985. godine, biohemicar Dejvid Dolfin je izneo hipotezu da su mitski vampiri zapravo bili ljudi oboleli od porfirije. Naveo je 5 glavnih “dokaza” za to:
1. Zrtve porfirije su osetljive na suncevu svetlost i vrlo mala izlaganja su dovoljna da izazovu velika ostecenja. U nekim slucajevima misici oko usta se zatezu i isticu ocnjake.
2. Ovakve osobe su verovatno izbegavale izlaske danju i napustale zatvorene prostorije tek posle zalaska sunca (bas kao Drakula
)
3. Osobe obolele od porfirije su usled crvene boje telesnih izlucevina pokusavale da se izlece nadoknadjujuci “krv”. Prirodan nacin za ovo u proslosti bilo je ispijanje zivotinjske (i ljudske?) krvi
4. Porfirija pocinje da se manifestuje u pubertetu usled vecih trauma i stresova. Situacija: Predak “vampir” ujeda svoje dete da bi zadovoljio svoju zedj za krvlju (trauma) i to “okida” pritajenu porfiriju kod deteta.
5. Beli luk pogorsava zdravstveno stanje osoba obolelih od porfirije. /* onda ide opovrgavanje koje sam nasao negde na netu, pisao ga je neki naucnik iako ga ne mogu uzeti kao apsolutno istinito i kao takvo, ne cini neki stabilan argument... */
1. ostoji vise vrsta porfirija i vecina njih izaziva dermatoloske probleme. Samo 200 slucajeva porfirije u kojima su se desavala teza ostecenja koze je zabelezeno, sto je premalo da bismo pripisali mit o vampirima ovoj bolesti. Pored toga sva vampiri koji su po predanju iskopani iz grobova izgledali su kao za zivota (samo su bili mrtvi )
2. Osetljivost na suncevu svetlost kod vampira su izmislili pisci fantastike. U 18. i 19. veku, u Evropi su zabelezeni slucajevi vampira koji su setali danju. Pored toga, u balkanskim zemljama, predanje kaze da su vampiri bili rumeni, a ne bledi, zbog konzumiranja krvi.
3. Oboleli od porfirije nemaju potrebu za ispijanjem krvi. Ovakvi postupci ne olaksavaju bolest niti se ikada mislilo da olaksavaju.
4. U svetlu prethodne tvrdnje scenario iz dokaza br. 4 je nemoguc
5. Nikada nije dokazano da beli luk pogorsava porfiriju
1. Zrtve porfirije su osetljive na suncevu svetlost i vrlo mala izlaganja su dovoljna da izazovu velika ostecenja. U nekim slucajevima misici oko usta se zatezu i isticu ocnjake.
2. Ovakve osobe su verovatno izbegavale izlaske danju i napustale zatvorene prostorije tek posle zalaska sunca (bas kao Drakula
) 3. Osobe obolele od porfirije su usled crvene boje telesnih izlucevina pokusavale da se izlece nadoknadjujuci “krv”. Prirodan nacin za ovo u proslosti bilo je ispijanje zivotinjske (i ljudske?) krvi
4. Porfirija pocinje da se manifestuje u pubertetu usled vecih trauma i stresova. Situacija: Predak “vampir” ujeda svoje dete da bi zadovoljio svoju zedj za krvlju (trauma) i to “okida” pritajenu porfiriju kod deteta.
5. Beli luk pogorsava zdravstveno stanje osoba obolelih od porfirije. /* onda ide opovrgavanje koje sam nasao negde na netu, pisao ga je neki naucnik iako ga ne mogu uzeti kao apsolutno istinito i kao takvo, ne cini neki stabilan argument... */
1. ostoji vise vrsta porfirija i vecina njih izaziva dermatoloske probleme. Samo 200 slucajeva porfirije u kojima su se desavala teza ostecenja koze je zabelezeno, sto je premalo da bismo pripisali mit o vampirima ovoj bolesti. Pored toga sva vampiri koji su po predanju iskopani iz grobova izgledali su kao za zivota (samo su bili mrtvi )
2. Osetljivost na suncevu svetlost kod vampira su izmislili pisci fantastike. U 18. i 19. veku, u Evropi su zabelezeni slucajevi vampira koji su setali danju. Pored toga, u balkanskim zemljama, predanje kaze da su vampiri bili rumeni, a ne bledi, zbog konzumiranja krvi.
3. Oboleli od porfirije nemaju potrebu za ispijanjem krvi. Ovakvi postupci ne olaksavaju bolest niti se ikada mislilo da olaksavaju.
4. U svetlu prethodne tvrdnje scenario iz dokaza br. 4 je nemoguc
5. Nikada nije dokazano da beli luk pogorsava porfiriju
- Член од
- 4 јуни 2008
- Мислења
- 36
- Поени од реакции
- 3
patologijata na vampirite...
http://en.wikipedia.org/wiki/Porphyria#Culture_and_history
mislam deka veke bese objaveno...
Da, no sepak vo 15 vek, medicinata e na samot pocetok, taka da ne mozes da ocekuvas vo toj period lugeto na najdat zaklucok deka se raboti za mutacija na hemot... ili pak da objasnat zosto se krijat od soncevata svetlina, zosto imaat ostri zabi... i sl...
A sepak porfirijata e mnogu retka bolest, koja se karakterizira i so mentalni problemi... pa lugeto gi opisale kako vampirite...
Normalno, podocna e sosema smeneta slikata za vampirite.
http://en.wikipedia.org/wiki/Porphyria#Culture_and_history
mislam deka veke bese objaveno...
1985. godine, biohemicar Dejvid Dolfin je izneo hipotezu da su mitski vampiri zapravo bili ljudi oboleli od porfirije. Naveo je 5 glavnih “dokaza” za to:
1. Zrtve porfirije su osetljive na suncevu svetlost i vrlo mala izlaganja su dovoljna da izazovu velika ostecenja. U nekim slucajevima misici oko usta se zatezu i isticu ocnjake.
2. Ovakve osobe su verovatno izbegavale izlaske danju i napustale zatvorene prostorije tek posle zalaska sunca (bas kao Drakula
3. Osobe obolele od porfirije su usled crvene boje telesnih izlucevina pokusavale da se izlece nadoknadjujuci “krv”. Prirodan nacin za ovo u proslosti bilo je ispijanje zivotinjske (i ljudske?) krvi
4. Porfirija pocinje da se manifestuje u pubertetu usled vecih trauma i stresova. Situacija: Predak “vampir” ujeda svoje dete da bi zadovoljio svoju zedj za krvlju (trauma) i to “okida” pritajenu porfiriju kod deteta.5. Beli luk pogorsava zdravstveno stanje osoba obolelih od porfirije. /* onda ide opovrgavanje koje sam nasao negde na netu, pisao ga je neki naucnik iako ga ne mogu uzeti kao apsolutno istinito i kao takvo, ne cini neki stabilan argument... */
1. ostoji vise vrsta porfirija i vecina njih izaziva dermatoloske probleme. Samo 200 slucajeva porfirije u kojima su se desavala teza ostecenja koze je zabelezeno, sto je premalo da bismo pripisali mit o vampirima ovoj bolesti. Pored toga sva vampiri koji su po predanju iskopani iz grobova izgledali su kao za zivota (samo su bili mrtvi )
2. Osetljivost na suncevu svetlost kod vampira su izmislili pisci fantastike. U 18. i 19. veku, u Evropi su zabelezeni slucajevi vampira koji su setali danju. Pored toga, u balkanskim zemljama, predanje kaze da su vampiri bili rumeni, a ne bledi, zbog konzumiranja krvi.
3. Oboleli od porfirije nemaju potrebu za ispijanjem krvi. Ovakvi postupci ne olaksavaju bolest niti se ikada mislilo da olaksavaju.
4. U svetlu prethodne tvrdnje scenario iz dokaza br. 4 je nemoguc
5. Nikada nije dokazano da beli luk pogorsava porfiriju
Da, no sepak vo 15 vek, medicinata e na samot pocetok, taka da ne mozes da ocekuvas vo toj period lugeto na najdat zaklucok deka se raboti za mutacija na hemot... ili pak da objasnat zosto se krijat od soncevata svetlina, zosto imaat ostri zabi... i sl...
A sepak porfirijata e mnogu retka bolest, koja se karakterizira i so mentalni problemi... pa lugeto gi opisale kako vampirite...
Normalno, podocna e sosema smeneta slikata za vampirite.
- Член од
- 6 август 2006
- Мислења
- 201
- Поени од реакции
- 29
Вампиризмот и традицијата
Митот за вампирите е еден од најмладите во европската традиција. Паралели на тој мит се наоѓаат и во Кина, Халдеја, Асирија, Вавилон, Египет. Сепак, првиот документ кој го забележува вампирот на европско тло е записот на Франсоа Ришар, од 1657 година, кој се однесува на еден остров на Егејско море. За состојбата на островот Ришар пишува: „Јас не сум видел ништо пожално од состојбата во која беше тој остров.Сите имаа искривоколчена фантазија. Луѓето со најздрав дух изгледаа вџашени како и другите. Тоа беше една вистинска болест на умот, исто толку опасна како лудилото или беснилото.“ Тука тој вампирите ги забележува како вруколаци.
После ова, документирани настани поврзани со стравот од „мртовецот што не скапува“ се јавуваат и на Балканот, особено во Македонија и во другите словенски земји. Во 1732г. во Медвеѓа, Србија, австриска екипа на лекари ќе направи записник во врска со зачудувачки настани, кои е случувале во последно време. Тука зборуваме за искривоколчени трупови, грозоморни убиства, чудни активности на локалните гробишта. Овој записник потоа се издава во форма на мали книшки и ја обиколува Европа, со што започнува и еидемијата на вампиризмот.
Се смета дека вампирот на Балканот е комбинација на вруколакот како неизгниен мртовец и познатиот митолошки концепт на човек-волк (ликантроп), кој е познат низ словенската митологија. Етимолошки, пак, зборот има повеќе потекла, од кои за нас најблиско е старословенското в’лкодлак. Е сега, разликата е во тоа што во моментот кога се прави оваа синтеза на Балканот, под влијание на овдешните митолошки претстави, кутриот вруколак од Егејот станува агресивен демон кој излегува од гробот за да убива. Па според тоа корените на модерниот вампиризам од 17 - 19 век ќе ги бараме на ова тло.
Кај нас највпечатливи се народните приказни за вампири собрани од Марко Цепенков. Сега, иако се пишувани по кажувања, сепак Цепенков всушност ги прераскажувал и модифицирал. Арно ама, со тоа тој всушност создава еден вид авторски фантастични приказни, кои се доста полнокрвни. И најкарактеристично за него е тоа што тој во ниту еден момент не се сомнева во вистинитоста на вампирите, па ги става во своето секојдневие, на пр: „Во 1862 г. Ристе Цинција , од селото Варош, Прилепцко, беше овчар и со двајца другари си паселеовци, од патот Коњарцки...“ вака почнува една од неговите приказни за вампири.
Во однос на ликот на вампирот кај нас, постојат повеќе претстави, кои се различни меѓусебе. На пример, во едно предание се вели: „очите црвени, ноктите црвени, алски, лицето угу крв, с’то црвено, мршата цела црвена...“ Постоеле на времето и луѓе кои ги викале вампирџии, и кои се сметало дека имаат дарба да ги познаат вампирите и да ги убијат. Така, ако имало вампир во некоја куќа, ќе викнеле вампирџија да дојде, а тој обично им велел да луѓето да викнат музика и да играат, оти вампирот најчесто по музиката одел. И кога ќе дојдел вампирот, тие го убивале. А потоа се одело на гробот на вампирот, се откопувал и телото (кое секако било нераспаднато) се попарувало со топла вода, за да од телото остане само крв, ништо друго.
Побарајте ги книгите на Танас Вражинкоски, во него има многу народни кажувања собрани од цела Македонија за вампирите, има и доста добри приказни меѓу нив.
Митот за вампирите е еден од најмладите во европската традиција. Паралели на тој мит се наоѓаат и во Кина, Халдеја, Асирија, Вавилон, Египет. Сепак, првиот документ кој го забележува вампирот на европско тло е записот на Франсоа Ришар, од 1657 година, кој се однесува на еден остров на Егејско море. За состојбата на островот Ришар пишува: „Јас не сум видел ништо пожално од состојбата во која беше тој остров.Сите имаа искривоколчена фантазија. Луѓето со најздрав дух изгледаа вџашени како и другите. Тоа беше една вистинска болест на умот, исто толку опасна како лудилото или беснилото.“ Тука тој вампирите ги забележува како вруколаци.
После ова, документирани настани поврзани со стравот од „мртовецот што не скапува“ се јавуваат и на Балканот, особено во Македонија и во другите словенски земји. Во 1732г. во Медвеѓа, Србија, австриска екипа на лекари ќе направи записник во врска со зачудувачки настани, кои е случувале во последно време. Тука зборуваме за искривоколчени трупови, грозоморни убиства, чудни активности на локалните гробишта. Овој записник потоа се издава во форма на мали книшки и ја обиколува Европа, со што започнува и еидемијата на вампиризмот.
Се смета дека вампирот на Балканот е комбинација на вруколакот како неизгниен мртовец и познатиот митолошки концепт на човек-волк (ликантроп), кој е познат низ словенската митологија. Етимолошки, пак, зборот има повеќе потекла, од кои за нас најблиско е старословенското в’лкодлак. Е сега, разликата е во тоа што во моментот кога се прави оваа синтеза на Балканот, под влијание на овдешните митолошки претстави, кутриот вруколак од Егејот станува агресивен демон кој излегува од гробот за да убива. Па според тоа корените на модерниот вампиризам од 17 - 19 век ќе ги бараме на ова тло.
Кај нас највпечатливи се народните приказни за вампири собрани од Марко Цепенков. Сега, иако се пишувани по кажувања, сепак Цепенков всушност ги прераскажувал и модифицирал. Арно ама, со тоа тој всушност создава еден вид авторски фантастични приказни, кои се доста полнокрвни. И најкарактеристично за него е тоа што тој во ниту еден момент не се сомнева во вистинитоста на вампирите, па ги става во своето секојдневие, на пр: „Во 1862 г. Ристе Цинција , од селото Варош, Прилепцко, беше овчар и со двајца другари си паселеовци, од патот Коњарцки...“ вака почнува една од неговите приказни за вампири.
Во однос на ликот на вампирот кај нас, постојат повеќе претстави, кои се различни меѓусебе. На пример, во едно предание се вели: „очите црвени, ноктите црвени, алски, лицето угу крв, с’то црвено, мршата цела црвена...“ Постоеле на времето и луѓе кои ги викале вампирџии, и кои се сметало дека имаат дарба да ги познаат вампирите и да ги убијат. Така, ако имало вампир во некоја куќа, ќе викнеле вампирџија да дојде, а тој обично им велел да луѓето да викнат музика и да играат, оти вампирот најчесто по музиката одел. И кога ќе дојдел вампирот, тие го убивале. А потоа се одело на гробот на вампирот, се откопувал и телото (кое секако било нераспаднато) се попарувало со топла вода, за да од телото остане само крв, ништо друго.
Побарајте ги книгите на Танас Вражинкоски, во него има многу народни кажувања собрани од цела Македонија за вампирите, има и доста добри приказни меѓу нив.
grofot drakula
ovoj grof e ustvari i nekoja vistinska prikazna za ritualite ne masonite.
napisana e prikaznata od mason.ova e visrina no malku e preuveli4ano vo filmot...
masonite imaat riituali daa pijat krv, da pravat orgii,se so cel da go privle4at demonot vo niv i da go kontroliraat svetot.
ovoj grof e ustvari i nekoja vistinska prikazna za ritualite ne masonite.
napisana e prikaznata od mason.ova e visrina no malku e preuveli4ano vo filmot...
masonite imaat riituali daa pijat krv, da pravat orgii,se so cel da go privle4at demonot vo niv i da go kontroliraat svetot.
Drakula bil Romanski aristokrat,podocna poznat kako car.. posle ubivanjeto na turcite, toj gi staval na Kopje da visat vo negoviot dvor, i zatoa site mislele deka e cudoviste,inace bil mnogu nizok, i koga ja posetiv transilvanija,vratata bese pola odkolku denesnata.
- Член од
- 22 мај 2009
- Мислења
- 1
- Поени од реакции
- 0
moze da postoel ama toa e mit,znaete kakvi se lugeto mora da napravat nekoja prikazna po koja ke se razlikuvaat od drugite narodi.na primer nie so krali marko toj vistina postoel ali da imal tolkavi brkovi kojznae