Порано се бавев професионално со фудбал, со моите тренинзи започнав од мојата 5 годишна возрст како голем талент во фудбалскиот клуб во драчево ССК, каде тренирав добри 5 години, од таму отидов во Вардар каде тренирав 5 години и не заиграв ни една утакмица за жал, поради големите врски и дебилните дечиња на познатите "фудбалерчишта", од Вардар се преврлиф во Металург каде играв добри 5 години, играв лево крило први састав
Инаку лошо завршив таму. Ја памтам мојата последна утакмица кога игравме Металург со Скопје дерби, а јас седев на клупа незнам од кој причини, место мене влезе еден дебил што појма немаше, и сите во клубот се бунеа зашто јас седам на клупа!!Сите тогашни мои соиграчи ми беа и школски другари кога учев осмолетка. Утакмицата заврши 2-1 за Скопје Орка, јас во мегувреме додека судијата го свирна крајот на натпреварот, ја соблеков едната копачка и со сета сила замавнав по мојот тренер така што му направив скршеница на носот со која до ден денес си има проблеми. Од тој ден јас се откажав од фудбалот , наеднаш престанав да играм! До ден денешен јас топка немам шутнато , ниту во маало ниту негде на друго место! едностанво од тогаш буквално престанав да играм фудбал, и вака кога ке прочитам нешто за фудбалот ми доага некоја возбуда , емоции и желба да отидам во некој клуб и да почнам со тренинзи! Но, мислам дека ми е касно веке, дека сум закржлавен , а и имам веке 17 години. мислам дека е е касно веке, али еве оставам на вас да ми кажете вие што да правам ?
