The Smiths

[Срцуфка]

Омилена после "Please Please Pleasе..." и "There's a light..."

 

[zmej gorjanin]

 

[wot]

I know it's over ми е прва асоцијација. Инаку, ќе ме испадeте ако ви направам ваков муабет?:


Well, you should. Пошо Viva hate!

 

[Erich Zann]

Како помал песнава си ја сакав најмногу едно време. The Smiths се бенд кој постариве повеќе го преферираат, помаливе што ги гледам во последно некако многу ја тупат со некои нашминкани визуелно ретардолски бендчиња Порано се правело музика, музика за душа, музика за фанови, музика за лично задоволство и листо задоволство на фановите. Кога пуштав музика во еден кафич, лесто пати се случуваше некој од постарите присутни да побара нешто и од Smiths, со ќеф ги пуштав.

 

[Lyn]

There is another world​

There is a better world​

Well, there must be
​

 

[Dave]

Не би рекол дека само Морисеј е тој единствениот главниот лик. Според мене подеднакво важен е и Џони Мар, една неверојатна појава од човек, музички талент и фраериште. Морисеј од друга страна слободно може да се каже дека е чудак, психо и социопат. Брат ми ме зарази да ги слушам, пошо беа, т.е уште се како некој holy grail на тие генерации од почеток и средина на 70-ти.

Најмногу ми е криво што на некои ликови (па и блиски другари) не можам да им докажам од кого „прецртуваат“ Oasis, Blur, Radiohead, Coldplay и еден куп други англиски групи што по светов станаа многу пополуарни од самите Smiths - не верувам дека воопшто имаат турнеја надвор од Англија (може грешам). Најчесто ќе ми кажат „абе знам, имаа една ептен јака“ (How soon is now или Bigmouth strikes again) и толку.....а какви ли песништа имаат, гледајте ги Ноел Галагер или Крис Мартин од Колдплеј како поткакнуваат кога ги свират нивните песни - изгледа неверојатно...

Бев еден период во животов толку посветен на англискиот јазик и толку самобендисан колку зборови знам, кога сфатив дека постои човек како Морисеј, веројатно само Шекспир има повеќе англиска муниција во фонд на зборови.
Деновиве се породи војвотката и ми текна на конфликтот на Морисеј со кралското семејство. Би ги стаил сите песни од нив....Meat is murder, Hatful of hollow (брат ми го има винилот англиски)....Shoplifters of the world, Ask, Panic, Some girls....
Ама ај во чест на новиот принц - The queen is dead.....ќе го стаам цел текст и спотот....неверојатно е омразата кон кралицата каква инспирација е за Морисеј, чудо....

Oh ! Take me back to dear old Blighty,
Put me on the train for London Town,
Take me anywhere,
Drop me anywhere,
Liverpool, Leeds or Birmingham
But I don't care,
I should like to see my ...

I don't bless them
Farewell to this land's cheerless marshes
Hemmed in like a boar between archers
Her very Lowness with a head in a sling
I'm truly sorry - but it sounds like a wonderful thing

I said Charles, don't you ever crave
To appear on the front of the Daily Mail
Dressed in your Mother's bridal veil ?
Oh ...
And so, I checked all the registered historical facts
And I was shocked into shame to discover
How I'm the 18th pale descendant
Of some old queen or other

Oh, has the world changed, or have I changed ?
Oh has the world changed, or have I changed ?

Some 9-year old tough who peddles drugs
I swear to God
I swear : I never even knew what drugs were
Oh ...
So, I broke into the palace
With a sponge and a rusty spanner
She said : "Eh, I know you, and you cannot sing"
I said : "That's nothing - you should hear me play piano"

We can go for a walk where it's quiet and dry
And talk about precious things
But when you're tied to your Mother's apron
No-one talks about castration
Oh ...

We can go for a walk where it's quiet and dry
And talk about precious things
Like love and law and poverty
Oh, these are the things that kill me

We can go for a walk where it's quiet and dry
And talk about precious things
But the rain that flattens my hair ...
Oh, these are the things that kill me

All their lies about make-up and long hair, are still there

Past the Pub who saps your body
And the church who'll snatch your money
The Queen is dead, boys
And it's so lonely on a limb
Past the Pub that wrecks your body
And the church - all they want is your money
The Queen is dead, boys
And it's so lonely on a limb

Life is very long, when you're lonely
Life is very long, when you're lonely
Life is very long, when you're lonely
Life is very long, when you're lonely

 

[Andrew]

Ногу малце постоеле, а сигурно ќе биле легенди. Не дека сеа не се де..

 

[GougeAway]

I decree today that life
Is simply taking and not giving
England is mine - it owes me a living


Morrissey е генијален текстописец.

 

[Josef K]

Here her head, she lay
Until she'd rise and say,
"I'm starved of mirth,
Let's go and trip a dwarf"

Oh, what to be done with her?
Oh, what to be done with her?

Ice water for blood
With neither heart or spine
And then just
To pass time; let us go and rob the blind

What to be done with her?
I ask myself,
What to be said of her?

But when she calls me, I do not walk, I run
Oh, when she calls, I do not walk, I run

 

[Andrew]

 

[Erich Zann]

Ова ми е најјака од сите најмногу. Уште од мал по касети ја откостував и ми буди некои слатки пичлеменски спомени

 

[AniMagus]

You shut your mouth
How can you say
I go about things the wrong way ?
I am Human and I need to be loved
Just like everybody else does...

 

[Erich Zann]

http://www.standard.co.uk/showbiz/c...er-after-18-months-of-ill-health-9780037.html

Неубо

 

[Kangchenjunga]

Овие ми се најлоши пост панкери. Не знам зошто повеќето ги сметаат за пост панкери, немаат ниту трошка од она класичното на Дивизијата или Клеш-от, целата фама околу нив ми е со сила надувана. Никогаш немам седнато да ја преслушам дискографијата и рееетко некогаш да пуштам некоја нивна песна.

 

[Erich Zann]

Овие ми се најлоши пост панкери. Не знам зошто повеќето ги сметаат за пост панкери, немаат ниту трошка од она класичното на Дивизијата или Клеш-от, целата фама околу нив ми е со сила надувана. Никогаш немам седнато да ја преслушам дискографијата и рееетко некогаш да пуштам некоја нивна песна.

Зато шо кај нив е изразена и понагласена една друга жичка која се поврзува со инди музиката, њу вејвот па тек пост панкот.
Обично навикнати сме да во пост панкот преовладува директно оцртана мрачност, или некои темни мисли преку текстовите и слично. Навидум Смитс излегаат по бојата на вокалот како попозитивен бенд, кој понесува со себе позитивно расположение, но и не стои баш така работата Си имаат и тие на свој сопствен начин изградено патче на кое допираат во мрачноста. Јас мислам дека без ограничувања и очекувања треба да симниш и преслушаш дискографија. Ако поставиш исти очекувања како да треба да се израмнат во сличноста со Дивижн ич не преслушувај. Онака, без ништо да очекуваш и размислуваш пробај да ги ислушаш. По мое се еден од поквалитетните бендови од тие правци, па и башка кариерата како Морисеј. Еве една од мене, со пост панк рифче шо вези.