The Doors

[Koljo_Cornholio]

Тешко некако дека ќе оди работава без Морисон.Убаво е тоа што се обидуваат да се вратат, ама не верувам дека ниеден пејач би можел да го долови тој стил и таа страшна харизма што ја имал Морисон.Музиката им е феноменална,за тоа нема збор,ама факт е дека нема да биде тоа што сите би сакале да го видат и слушнат.

 

[The Goddess]

Ох ги обожавам THE DOORS, го обожавам ЏИМ...
Ништо нема да биде исто без Морисон, всушност Џим е Doors ... тој е брилијантно незаменлив и кога веќе го нема...ништо

 

[Maryah.C]

Тешко дека некој ке го замени Морисон..Нешто неповторливо..
Како што рекоа Џим е Дорс ..

 

[StormRage]

нема замена за Џим... а инаку би сакал да го испее ремиксот од Riders on the storm со Snoop Dogg.. ама то ти е...

 

[mRnO]

Ова би требало да ви се допадне
http://youtube.com/watch?v=JPqslJsZxeY&feature=related

 

[NIght_Elf]

Jim MOrisson
nikoj nemoze da gi zameni nego
toj e legenda i zasekogas ke ostane legenda
najdobar vo istorijata na muzikata zaedno so Bob MArley hehe

 

[MorrisonKA]

Ова би требало да ви се допадне
http://youtube.com/watch?v=JPqslJsZxeY&feature=related

Искрено, баш напротив. Грдо е.

 

[Mephala]

Kolku i da se kompletiraat povtorno bez JIM nema da bide toa sto bea zasto bez nego ne mi se veruva deka ke opstojat pa ni na starata slava

 

[Hank Moody]

The Doоrs Американски рок бенд формиран 1956 год. во Лос Анџелес. Мешавина од блуз, рок, и поп прави еден фантастичен и препознатлив стил, изразен преку неповторливиот вокал и поетска лирика на Jim Morrison, клавијатури Ray Manzarek, гитара Robby Krieger и тапанарот John Densmore. Текстовите се под влијание на делата на Aldousa Huxleya, Williama Blakea од кога е превземена идејата, “The road of excess leads to the palace of wisdom" Името на бендот “ The Doors “ претставува врата која го отвара непознатото, превземено од книгата наAldous Huxley (The Doors of Perception)"If the doors of perception were cleansed every thing would appear to man as it is, infinite."

Основањето на групата започнува со средбата помеѓу Jim Morrison и Ray Manzarek во 1965 год. во филмската школа UCLA.Morrison му рекол на Manzarek дека напишал песна ( Забележав фантастичен рок концерт кој се случува во мојата глава ) и на Manzarek му ја испеал "Moonlight Drive". Имресиониран од од тесктовите на Morrison,Manzarek му предлага да формираат група. Групата ги регрутира Robby KriegerиJohn Densmore. Во 1966 година групата го има својот прв настап во клубот London Fog во LA. На една од своите преполни сврки во фантастична атмосфера ги забележува влијателниот Jac Holzam CEO of Elektra Records.

Во 1967 год. групата го извада својот прв албум “ The Doors”.Карактеристичен блуз-рок во психоделичен стил. Како продуцент на првиот сингл "Break On Through (To the Other Side)" стои името на Mark Abramson. Промоцијата и првото Тв деби го имаат вошоуто(Boss City). Иако првиот сингл не поминува успешно на радио станиците, групата верува во себе и го издава вториот сингл "Light My Fire". Проблемот во оваа песна е што траела неворајтни 7минути (во тоа време таква долга песна првпат била презентирана). Продуцентот Paul Rothchildја крати песната нa 3 минути, одземајќи го долгото соло на клавијатурите и на гитарата. Ова е првата песна на Elektra Records која влегува во култниот Billboard Hot 100, ова воедно e и првата песна која го лансира анонимниот бенд кој успехот и славата.
Неколку недели затворени во LosAngelesSunset Studiosзапочнуваат со работа на вториот албум “Strange Days”експериментирајќи со новата технологија. Албумот го забележува третото место на топ листите. Ова е првиот албум во кој Manzarekупотребува бас во свирењето на своите клавијатури. Синглот од албумот"People Are Strange" многу години подоцна претставува инспирација за култниот документарен филм за The Doors When You're Strange.
Инцидентите во New Haven

9 Декември 1967 год. The Doors имаат настап во New Haven Arena (Connecticut), каде Morrison е уапсен од локалната полиција, воедно тој станува и првиот рок артист кој е уапсен за време на концерт. Не знаејќи дека тој е фронтменот на групата која треба да настапи полицаецот заедно со девојката со која е најден под туш во носи во локалниот затвор. “The officer told Morrison and the girl to leave, to which Morrison said, "Eat it." The policeman took out a can of mace and warned Morrison, "Last chance", to which Morrison replied, "Last chance to eat it”
Април 1968 год. излегува третиот албум на групата“Waiting for the Sun”. Ова е период во кој Morrison е под големо влијание на алкохолот и дрогата, овде се појавува и првиот култен проект на Morrison "Celebration of the Lizard"Албумот се искачува на првите места на топ листите а синглот "Hello, I Love You"забележува посебно внимание. Групата го има првиот настап надвор од Америка. Во UK добиваат статус на култна група, каде по одржувањето на прес во ICA Gallery (London) имаат концерт воThe Roundhouse Theatre. Заедно со Jefferson Airplane, тргнуваат на турнеја низ Европа каде Morrison во Амстердам колабира на сцена како последица од премногу дрога. По враќањето од Европа, групата ја завршува успешната година со нов сингл "Touch Me".

Во јули 1969 го издаваат четвртиот албум “The Soft Parade” кој е повеќе ориентиран кон поп аранжмани на кој гостува и Curtis Amy. Групата добива критика поради неавтентичниот и звук кој го нарушува интегритетот на The Doors. John Densmore во биографијатаRiders On The Storm, истакнува дека ова е период во кој Morrison епод влијание на алкохолот а тоа допринесува потешкотии во снимањето на албумот кој траел со месеци. Трошоците за изнајмување на студиото за првпат ја разнишуваат групата. И покрај овие проблеми сепак албумот е успешен.

Инцидентите во Мајами.

На 1 март 1969 The Doors го имаат својот најконтроверзен перформанс од основањето на бендот. Свирката во преполниот хангр без клима уред и опивањето на Morrison и доцнењето од еден час на концертот пред фанатичните 12000 фанови ги подгрева страстите. Manzarek во својата биографија го истакнува следното:

“Morrison taunted the crowd with messages of both love and hate, saying, "Love me. I can't take it no more without no good love. I want some lovin'. Ain't nobody gonna love my ass?" and alternately, "You're all a bunch of fuckin' idiots!" and screaming "What are you gonna do about it?" over and over again. At one point, Morrison removed and threw the hat of a police officer who was onstage into the crowd and the officer removed Jim's hat and threw it. Manager Bill Siddons recalled, "The gig was a bizarre, circus-like thing, there was this guy carrying a sheep and the wildest people that I'd ever seen". Equipment chief Vince Treanor said, "Somebody jumped up and poured champagne on Jim so he took his shirt off, he was soaking wet. 'Let's see a little skin, let's get naked,' he said, and the audience started taking their clothes off." Having removed his shirt, Morrison held it in front of his groin area and started to make hand movements behind it. Manzarek later described the incident as a mass "religious hallucination"

Во 1970 год. излегува петтиот албум “Morrison Hotel”со специфичен хард рок звук. Комплетно авторско дело на Morrison. Еден од најпознатите и култни синглови "Roadhouse Blues"се искачува на топ листите.Конечно пристигнуваат долгоочекуваните музички критики;

Dave Marsh од Creem magazineво една своја критика за албумот истакнува; "the most horrifying rock and roll I have ever heard. When they're good, they're simply unbeatable. I know this is the best record I've listened to ... so far"

Rock Magazine: "without any doubt their ballsiest (and best) album to date"

Circus magazine:"possibly the best album yet from the Doors" and "Good hard, evil rock, and one of the best albums released this decade".

Јули 1970 год. го издаваат својот прв албум во живо насловен како “Absolutely Live ”Групата продлжува со концерти во текот на летото. Иако Morrison се соочува со судење во Мајами сепак стигнуваат да присуствуваат на Isle of Wight Festival. Заедно имаа настапи со култните имиња на рок музката Jimi Hendrix, The Who, Joni Mitchell, Leonard Cohen, Miles Davis, Emerson, Lake & Palmer and Sly and the Family Stone. Две песни од овој настап се вметнати во документароцот Message to Love. (1995)

Последниот јавен настап.
На 8-ми Декември 1970 год. за време на својот 27-ми родеден Morrison снима уште една поезија. Дел од неа се вметнува во албумот An American Prayer. Започнува турнеја за промоција на албумот L.A. Woman. Првата е одржана во Далас(Тексас) на 11 Декември. На настапот на втората промоција во Тhe Warehouse in New Orleans, Louisiana,Morrison губи свест и паѓа на подот од сцената, во својата биографија (Riders On the Storm) тапанарот John Densmore вели дека заедно со Manzarek иKrieger одлучуваат да ги завршат живите настапи.
Заедно со својата девојка Pamela Courson, Morrison патува во Париз каде го посетил градот неколку пати и планирал да се пресели за да може да пишува. Во Париз продолжува со конзумирање на алкохолот и дрогата. Последната снимена песна ена 16-ти Јуникаде на покана од двајца улични музичари во некој од баровите гостува во нивното студио. Песната е издадена во 1994 во цд-то со наслов The Lost Paris Tapes.

Morrison's death

Morrison умира на 3 Јули 1971. Според официјалните извештаи за смртта, најден е во бањата во апартман во Париз, од страна на неговата девојка Courson. Според правото на Франција не била извршена аутпосија бидејќи не биле пронајдени знаци на насилство. Според Danny Sugerman (вториот менаџер на The Doors) ги истакнува контрадикторните изјави на неговата девојка Pamela Courson, која еднаш тврдела дека смртта настанала како последица од предозирање со хероин, а во друга изјава истакнала дека тоа било кокаин, таа исто така истакнала дека таа е причина за убиството на Morrison и дека тоа енејзина вина. Три години подоцна, Pamela Courson умира од предозираност со хероин, на 27 години исто како и Morrison.

Сепак оваа смрт на големиот поет останува и во денешен ден мистерија, и е разработувана како тематика во голем број документарци. Некои одат и до тој степен што веруваат дека Џим е убиен, некои пак веруваат дека тој сеуште е жив.

Неговото вечно почивалиште се наоѓа во "Poets Corner" of Père Lachaiseво Париз, место каде фановите од целиот свет се собираат и му одаваат почит. На гробната плоча е испишан натписот "ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ"што во превод значи "According to his own daimōn" and usually interpreted as "True to his own spirit".

По неговата смрт групата ги издава албумите Other Voices, Full Circle, An American Prayer.

Discography

• The Doors (1967)
• Strange Days (1967)
• Waiting for the Sun (1968)
• The Soft Parade (1969)
• Morrison Hotel (1970)
• L.A. Woman (1971)
• Other Voices (1971)
• Full Circle (1972)
• An American Prayer (1978)

​

​

​

 

[Darklady]

Совршен спој на блуз, рок и поп, еден безвременски бенд кој и ден денес живее преку своите песни,
Тие го охрабрија светот да го запознае она што се наоѓа зад вратата. А тоа е најголемото наследство што Џим му го остави на светот.

П.С. ‘‘The road of excess leads to the palace of wisdom‘‘

 

[Hank Moody]

 

[dystopian]

Омилена

 

[RocknRolaa]

Песна која никогаш не може да ми здосади. Бунтовна ем заразна. Ме крева на нозе, ми иде да се изнаиграм


Оваа вторава исто ја обожавам. Во последно време нема ден да не си ја пуштам.


Инаку Морисон е еден од ретките култни личности кои нема никогаш да се повторат, што ради талент, што ради харизма. Он е сублимат на вистинска рокенрол ѕвезда. Чуден, а истовремено прекрасен.

 

[Hank Moody]

Бидејќи воведниот пост ми беше ограничен не напишав дека во 1993 год. The Doors влегуваат во Rock and Roll Hall of Fame, на манифестацијата се изведуваат култните "Roadhouse Blues", "Break On Through" и "Light My Fire" изведени од фантастичниот Eddie Veeder.

 

[Кики.]

Веќе се ставени Blue Sunday, Break On Through и The End, па на 4-то место за мене е следнава: