Страв од одбивање

У глобала сум рамнодушен човек и не му ја мислам многу! Но има ситуации во кој стварно се појавува и тој страв и се чуствувам напнато и глупо. Во секој случај, секоаш сум насмеан и позитивен и секојпат гледам од позитивната страна на работите, па колку и да се црни, а да има малце бело, ја у белото ќе се заглеам :) И имам самодоверба и настојувам да не мислам на неуспех воопшто, но мора некат да мислиме на тоа и мора некад да го доживееме истотака...
 
Честопати ми се појавувал овој страв... И подоцна ми било многу криво зошто поради стравот не сум ги потегнал првите чекори. Но искуството си го прави своето. Така сега сум забележал дека помалку е застапен овој вид на страв (освен во љубовта) и и многу повеќе се држам кон изреката „Никогаш нема да дознам ако не пробам“.
 
Saladin напиша:
Честопати ми се појавувал овој страв... И подоцна ми било многу криво зошто поради стравот не сум ги потегнал првите чекори. Но искуството си го прави своето. Така сега сум забележал дека помалку е застапен овој вид на страв (освен во љубовта) и и многу повеќе се држам кон изреката „Никогаш нема да дознам ако не пробам“.
Кликни за повеќе...


хех, епа тоа е најголемата улога на стравот, те прави да осеќаш двоумие околу некоја одлука...
а иначе за да пробаш некои ствари не ти треба ништо друго туку одлучност...
поговорката што ја напиша, може и доста негативно да се сфати...
 
Да, сметам дека премн. зависи од самодовербата. Зашто човек кој има голема верба во себеси, нема зашто да се плаши да аплицира за нешто да кажеме. Кога се работи за такви работи, никогаш сум немала страв, а се надевам дека нема ни да имам... Зашто доколку аплицирам да кажеме за некоја работа, или аудиција за нешто, или конкурс... нема што да изгубам...се што може да се случи е само да добијам нешто. Ако изгубам, можеби ќе ми биде криво, ама брзо ќе пројде. Но ако добијам сигурна сум дека ќе бидам пресреќна. И никој што не се обидел, не успеал... така да мора да се обидеме, ако сакаме да успееме во нешто...не паѓа ништо од небото.
Но, кога се работи за страв од одбивање во врска со љубовта...е тука и јас имам проблем... Од тоа имам страв, не знам ни сама зашто, но морам да поработам тој страв да го снема:) Најмн. се плашам, доколку ми се засвиѓа некој другар...и ако му го кажам тоа...големи се шансите работите да се сменат меѓу нас...изгледа премн. пати се имам изгорено, за да не се плашам... Затоа тогаш е попаметно да преќутам и не се обидам...иако ретко се воздржувам:)
 
Јас имам ужасен страв од одбивање, затоа и најчесто не ни пробувам да аплицирам некаде. Баш сега имав можност, слушнав за волонтерска работа, која стварно би ми било мерак да ја извршувам, но од страв да не бидам одбиена ни CV не испратив. На факултет лани имаше еден есеј со истражување да се пишува, јас не го напишав затоа што мислев дека ќе ми каже асистентот дека е одвратен есеј и ќе добијам 0 поени...
Да не продолжувам натаму, особено да не почнам да зборам на љубовно поле вакви работи милион ми се десиле и место да соберам некоја храброст, место да научам да се справувам со овој мој страв, јас се повеќе и повеќе го продлабочувам. Пациент.
Не знам со што е поврзан, но ужасно се плашам од помислата на одбивање, иако знам дека и тоа е составен дел од животот и дека кад тад ќе морам да го победам стравот. Море тоа не е страв, моево веќе преоѓа во фобија. Иначе арно не ми се пишува.
 
Во секоја работа во која што влегувам се трудам да го дадам максимумот и не влегувам со песимистички мисли...напротив верувам во себе и во своите квалитети,едноставно не се преценувам ама не се ни потценувам :toe: реален сум :smir:
 
Колку повеќе ризикуваш толку повеќе добиваш.. ако не ризикуваш неможеш да очекуваш премногу.

јас на пример, сакам повеќе :)
 
Уф голем песимист сум и дури кога идам во ВС се плашам да не ме одбие и повикот на природата. Мислам дека никогаш нема да искоренам тоа.
 
Zemzela напиша:
Во секоја работа во која што влегувам се трудам да го дадам максимумот и не влегувам со песимистички мисли...напротив верувам во себе и во своите квалитети,едноставно не се преценувам ама не се ни потценувам :toe: реален сум :smir:
Кликни за повеќе...


Отприлика вака, со тоа што би додал што сум попретпазлив поради таа доза страв од одбивање, шо само во ситуациајта ми овозможува да ја растресам убаво и било каков да биде резултатот ќе се снајдам бидејќи више , во теорија, јас сум решил шо би било и вака и така. Ова секако е за поважните работи, фала богу ова е само за исклучително битни работи и постапката би повлекла некои последици.
За женски сум прав штребер. Онака стално на сигурно. Ни најсигурното не е сигурно, рекол Ајнштајн, ама ја интуицијата ја вбројувам во доблести па така ако нешто ми кажува да не се откажувам од таа работа или за девојка ако стануе збор, тогаш не се откажувам.
 
уф и то каков страв имам од одбивање , не знам самио зашо. можда неам голема самодоверба. мноогу работи досега не сум ни пробал само заради то шо сум имал страв дека ќе бидам одбиен. сакам ептен да го сменам ова , значи да го нема кај мене овај страв, ама некако не ми оди баш :toe:. ај мој ќе биди ....
 
Премногу сум уверен во себе имам самодоверба особено кога станува збор факултет или работа не сумљам во мои способности :pipi: а за љубов до сеа не сум претрпел корпа :vozbud: не дај боже тешко е претпоставувам :nesvest:
 
Optimistika sum nevidena teram pravo sto bude neka bude ne se zamaram...ne mozeme sekogas da dobivame mora i da gubime vistinata e taaa :pipi:
 
Исто ми се фака...ако ме одбијат здравје, животот продолжува понатаму...ке се најдат и други шанси:toe:
 
Го иам стравот, некад..
Али добро е шо сум разумен, па си ги калкулирам стварите у глава пред тоа, дали вреди, дали вреди да пробам по секоја цена..
Така да, најчесто тој страв, повеќе ми е во корист одколку што ми штети..
 
Crazy in Love напиша:
Јас имам ужасен страв од одбивање, затоа и најчесто не ни пробувам да аплицирам некаде. Баш сега имав можност, слушнав за волонтерска работа, која стварно би ми било мерак да ја извршувам, но од страв да не бидам одбиена ни CV не испратив. На факултет лани имаше еден есеј со истражување да се пишува, јас не го напишав затоа што мислев дека ќе ми каже асистентот дека е одвратен есеј и ќе добијам 0 поени...
Да не продолжувам натаму, особено да не почнам да зборам на љубовно поле вакви работи милион ми се десиле и место да соберам некоја храброст, место да научам да се справувам со овој мој страв, јас се повеќе и повеќе го продлабочувам. Пациент.
Не знам со што е поврзан, но ужасно се плашам од помислата на одбивање, иако знам дека и тоа е составен дел од животот и дека кад тад ќе морам да го победам стравот. Море тоа не е страв, моево веќе преоѓа во фобија. Иначе арно не ми се пишува.
Кликни за повеќе...

Ти имаш проблем!
Не ми е страв воопшто.Секад кога имам прилика да направам нешто го правам тоа и не размислувам што како.
Боље да направам нешто, да се обидам, него да не се обидам па да се јадам потоа што би можело да искочи ако сум се обидела....
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom