Соочување

[Crazy in Love]

Дали ви претставува тешкотија кога треба со некој да се соочите и да разрешите некој проблем директно очи во очи?

Дали ве фаќа нервоза кога во 4 очи се гледате со некој и објаснувате и се докажувате?

Дали најчесто нервоза ги фаќа тие што имаат нешто што кријат или не мора да значи?

 

[Гладиус]

Уууу никако. Каква нервоза. Обожавам кога треба да се соочам со некој и да си се искажам. Секогаш сум бил за муабет очи во очи за средување на некој проблем. Најлесно е да се искажеш а и најлесно е да го разбереш другиот што има да каже.

Тие што кријат или што не знаат како да се извадат од ситуација, најчесто не знаат што да кажат, бегаат лево-десно со погледот и вртат една иста реченица кажана на повеќе начини
Е сега, има и такви кои дури и да кријат, кога треба да се соочат со некој во 4 очи си остануваат прибрани и се бранат максимално, за на крај да успеат.

 

[SanIker]

Да, ми претставува, и тоа многу. Вака кога седам дома, си викам, "леле само кога ќе го сретнам, ова ќе му направам, она ќе му направам". Меѓутоа, кога ќе дојде време да го разрешиме проблемот, не можам да му го кажам тоа што сум го мислел претходно, едноставно срцево не ми дава тоа да го правам, не сум таква личност за да се нервирам за некои проблеми.

 

[Красулка]

Порано имав сериозен проблем додека зборувам да ги гледам луѓето во очи и постојано наидував на критики, пошто навистина изгледа незаинтересирано од моја страна.Но со тек на времето се подопуштив и сфатив дека eye контактот е многу битен.Затоа сега практикувам и настојувам сите соговрници да ги гледам во очи.
Плус многу работи можат да се откријат од очите, токму оние што соговорникот нема да ги каже
А за соочувањето секогаш сум сакала работите да ми бидат на чисто и сум прифаќала соочување во 16 очи.Не сакам кога ми се таложат проблемите

 

[Rick Wright]

јас сум тип на чоек шо стално ме тепат нервози дури да се соочам со нештото, и стално некако како да сакам да го избегнам соочувањето. А знам дека секогаш ко ќе се соочам работите излегват супер баш како шо треба да бидат ... ама ете иам некое скептичко мислење пред секое соочување шо не можам да преминам преку него

 

[Marjan-MiKi]

Мене ко мал ме учеа да избегавам вербални расправии и затоа се тргам на страна.:salut:

 

[Paranoik]

Првите петнаесет минути од тој „муабет“ немам никаков контакт со очи со личноста со која дебатирам.
А инаку, уживам да докажувам нешто на некого, и многу сум тврдоглава.
Ако сметам дека сум во право, не постои жива сила која би ме убедила во спротивното.
Нормално, постои некоја нервоза и неизвесност додека не се случи тоа соочување, односно, додека не расчистам што имам со дадената личност.
Најтешко ми е, сепак, да се соочам со себеси. Многу е тешко кога треба да се разреши некој сопствен, внатрешен проблем.

 

[Crazy in Love]

Мене ко мал ме учеа да избегавам вербални расправии и затоа се тргам на страна.:salut:

Не мора да значи дека ако се расправаш со некој дека мора да има вербална расправија. Може да биде и смирен разговорот.:wink:

 

[kIRe9]

идам и шо ке биде ке биде....ке му ја мислам тогаш....

 

[Marjan-MiKi]

Не мора да значи дека ако се расправаш со некој дека мора да има вербална расправија. Може да биде и смирен разговорот.:wink:

Епа ок се извинувам не сум знаел.:back:

 

[bubi4ko]

Ептен ми лежи тоа со 4 очиСупер ми е и баш го сакам..А нервоза немам никогаш кога треба нешто да разрешиме...Си терамАко победи другиот тогаш си се извинувам

 

[UniqueGirl]

Не се умарам да објаснуем нервоза ме фаќа понекат, али коа особата е тврдоглава и не може да сконта некои ствари,.. си тера по свое!

 

[Yugo]

Добра тема... Прво доколку мн еазмислуваш за тоа пред да се случи разговорот и соочувањето секој нормален човек ќе го фати барем мала нервоза или трема за тоа што ќе се случи.
За мене тоа е мн нормално соочувањето заради тоа што веќе имам стекнато мн искуство во врска со тоа, и доколку не се седне на маса да се реши тој/тие прблем/и само може да дојде до поголеми проблеми. На почетокот мн ме фаќаше трема и нервоза но сега сето тоа го надминав....

 

[Сатори]

Дали ви претставува тешкотија кога треба со некој да се соочите и да разрешите некој проблем директно очи во очи?

Никогаш не сум имала потешкотии кога требало да ги решам работите директно и без многу панделки, верувам во црно-бело дури и кога се е сиво, само затоа што се водам по девизата дека е подобро да ми биде тешко со реалноста, отколку да се лажам себеси дека се е во ред и дека проблеми не постојат.
Она што е во моја моќ на решавање ќе биде секогаш решено, не сакам да чекам или да размислувам за вистинско и погодно време зошто она што ми е тешко сега нема да стане полесно со текот на времето ако не се соочам со истото.Силата на еден човек лежи во тоа како се носи со своите проблеми.

Дали ве фаќа нервоза кога во 4 очи се гледате со некој и објаснувате и се докажувате?

Многу ретко, само кога некој намерно не ме разбира што сакам да му кажам.До коренот на проблемот и до неговото решение секогаш се доаѓа преку конфронтација, прилагодување мора да има за воопшто да се разговара или објаснува нешто на некому.
Луѓето се способни секогаш да разбираат кога сакаат.

Дали најчесто нервоза ги фаќа тие што имаат нешто што кријат или не мора да значи?

Значи сите треба да бидеме нервозни.
Сите нешто кријат во принцип, затоа што е невозможно се да се каже, но не верувам дека нервозата е поврзана само со тој феномен, напротив, гневот и лутината се секогаш проследени со неа, а не е ретко во проблематична ситуација да бидеме лути на некој.

 

[Sally]

Не, воопшто. Немам никаков проблем со то. Ама често се нервирам прибидејќи во денешно време луѓето се’ повеќе настојуваат да ги решаваат проблемите преку телефон, интернет итд. Највероватно од страв за да се соочат со вистината. Или едноставно некои луѓе во живо не се ни’ пола од то што се во виртуелниот свет.
Нервоза ме фаќат од прилика кога ситуацијата е „погуста“. Не знам што ме очекува, ама како и да е секогаш настојувам да бидам искрена и се’ она што сметам дека е потребно да го кажам, ќе го кажам. :tz: