Што ви недостига од детството?

  • Креатор на темата Креатор на темата Buci
  • Време на започнување Време на започнување
Зоре Темелковски - Маги од К. Вода. Иноспектар. Ебате одличниот ученик, све си забраил.
Тој е! Алал да ти е стрико, сите најјаки фраери ги знјш! Све ми се чинит су го заборајл од ногу фарби што тураше во таја благата водичка, ми ги имат неуроните потепано на лице место.
 
Тој е! Алал да ти е стрико, сите најјаки фраери ги знјш! Све ми се чинит су го заборајл од ногу фарби што тураше во таја благата водичка, ми ги имат неуроните потепано на лице место.
Ваков фраер не смејт да се заборајт! То шо тој имат редено во сокојне никој не мојт да го одгатнит! Од Кока Кола компани го имет прашвено (а и му имет нудено миљони, проверено) али Зоре не им ја кажа тајната формула. То се велит интегритет и фраерлак, синкоу!
 
Ми недостига безгрижноста која ја имав.
Ми недостига тоа што мислев дека светот во кој што живеам е розов и совршен.
Ми недостига тоа што мислев дека се е едноставно.
Ми недостига тоа што не познавав тогаш злобни луѓе.
Ми недостига вербата која ја имав, дека можам да постигнам и направам се, што и да посакам.
Ми недостига цел ден поминат гледајќи само цртани филмови.
А најмногу од се ми недостига верувањето во бајките кои ги читав, мислејќи дека се остваруваат.
 
Играњето надвор преку ден иако сонцето силно печеше
Играњето жмурка до доцна навечер
Гледањето во небото и чекајќи некоја sвезда да падне
Правењето куќички на дрвата или до самото стебло
Купувањето чипсови, не од што ни се јаде, туку среќата за тоа кој жетон ќе ни се падне
Седењето во темница и раскажувањето страшни приказни
Скарувањето со другарите, а за 5 минути повторно смирување
Гледањето Покемон и омилената песна од него........... и уште многу други работи, кој би сакал повторно да се вратат :)
 
Детството е најдобар период од животот.Емоциите што сум ги доживувал во детството никогаш повторно не сум ги доживеал. Крижи мижи,комај комај,долга магарица,одење на рид,правење бељи на комшиите...незаменливо. Ја губиме смислата на животот станувајќи зависни од некои работи.
 
Супата од врапчињата што ги ловевме со сестра ми !
 
Наивноста.
 
Паметот шо го имав тогаш ( а уствари немав )
 
Седењето пред печка, на печка, кога бев попладне на чколија, онака стануваш утрински, надвор ладничко, ја пушташ да дува, наоѓаш некое фино местенце дури те ака топлината, и од шо ти е убо не ти се станува, па ни помрднува.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom