Што со „пријателите“ кои се со вас само кога имаат некаква корист ?

Како што старееш и созреваш сфаќаш дека не ти се потребни 20 пријатели од кои 18 се како што ги кажа, туку доволни ти се еден, двајца, тројца вистински пријатели во вистинска смисла кои биле со тебе низ сито и решето, кои се покажале во моментите кога ти било тешко. Кога си расположен и среќен, многу лесно е да привлечиш човек и тој да биде до тебе и да ти изиграва другар, но при тешките моменти се филтрираат оние вистинските. Ништо страшно, се дешава, луѓе поминуваат низ целиот живот без еден ебан вистински другар, според мене ако најдиш еден си топ. Јас лично имам 10 другари онака, но не се замарам многу, повеќе ми се како друштво за пијање, зезање и слично, доколку почнам да размислувам и разглобувам што би сториле тие за мене, ќе западнам во депресија. :D
 
Јас од едно такво друштво се одделив, од шест другари само со еден останав добар пријател со кој до ден денес се гледам и пиеме кафе понекогаш, но не сме другари како што бевме. Најжалното е што во тоа друштво имав братучед кој прв се сврте против мене и ги наведе и останатите на тоа.[DOUBLEPOST=1417860585][/DOUBLEPOST]
Божино напиша:
Како што старееш и созреваш сфаќаш дека не ти се потребни 20 пријатели од кои 18 се како што ги кажа, туку доволни ти се еден, двајца, тројца вистински пријатели во вистинска смисла кои биле со тебе низ сито и решето, кои се покажале во моментите кога ти било тешко. Кога си расположен и среќен, многу лесно е да привлечиш човек и тој да биде до тебе и да ти изиграва другар, но при тешките моменти се филтрираат оние вистинските. Ништо страшно, се дешава, луѓе поминуваат низ целиот живот без еден ебан вистински другар, според мене ако најдиш еден си топ. Јас лично имам 10 другари онака, но не се замарам многу, повеќе ми се како друштво за пијање, зезање и слично, доколку почнам да размислувам и разглобувам што би сториле тие за мене, ќе западнам во депресија. :D
Кликни за повеќе...

Кажано на место. Подобро еден вистински другар отколку 10 само на муабет и од корист.
 
Доколку немате некоја взаемна корист не можеш со никој да бидеш пријател. Доколку нема надоградување еден со друг, учите еден од друг, се наоѓате на приближно ниво би се нашле на различна фрекфенција.
Се е од корист тоа не треба да се гледа во негативна конотација се додека се почитуваат основните принципи на лојалност, доверба и почит.
 
Во суштина денеска не постојат вистински пријатели. Се е лицемерие, дволичност и се е од корист.
Кај оние каде што ќе приметам дека се со мене само од корист, лицемерни се, тоа в лице им го кажувам и културно си заминувам, такви луѓе не ми требаат.
:)
 
Многу ми е смешно кога ќе видам тема од овој тип и пост во кој е напишано "Познавам многу такви ама ја не сум од тој тип на луѓе"

Абе ај. Жими гзов.

Ако имаш некој познаник со кој ретко контактираш а знаеш дека за нешто може да и се најде во моментот - јасно е дека ќе го побараш.
Дали да го прашаш нешто, дали да ти заврши работа тебе или на твој близок или шо и да е.
Значи ајде да не глумиме светци сеа.

Имам другарка која ја сметам за сестра. Ја сакам ептен многу и ја сметам за една од најблиските луѓе.
Арно ама живее во Автстралија и многу јасно дека не контактираме и не се дружиме како кога сме живееле во Скопје.
Се најдов во многу лоша ситуација и ми требаше помош, ја прашав нејзе и без 1 секунда размислување ми помогна.
Ако некој кој е на милион километри може да ми помогне кога ми е најтешко - знам дека имам некој на кој можам да сметам во секое време. Многу јасно и она може да смета на мене.
Сум имала другарки кои сум била ко гз и гаќи, секој ден дружење и кога ми било најтешко само ме бутнаа надоле и ми забија нож во грб. Повеќе од сигурна сум дека немало да ми се најдат кога ми било тешко.
 
Magde. напиша:
Многу ми е смешно кога ќе видам тема од овој тип и пост во кој е напишано "Познавам многу такви ама ја не сум од тој тип на луѓе"

Абе ај. Жими гзов.

Ако имаш некој познаник со кој ретко контактираш а знаеш дека за нешто може да и се најде во моментот - јасно е дека ќе го побараш.
Дали да го прашаш нешто, дали да ти заврши работа тебе или на твој близок или шо и да е.
Значи ајде да не глумиме светци сеа.

Имам другарка која ја сметам за сестра. Ја сакам ептен многу и ја сметам за една од најблиските луѓе.
Арно ама живее во Автстралија и многу јасно дека не контактираме и не се дружиме како кога сме живееле во Скопје.
Се најдов во многу лоша ситуација и ми требаше помош, ја прашав нејзе и без 1 секунда размислување ми помогна.
Ако некој кој е на милион километри може да ми помогне кога ми е најтешко - знам дека имам некој на кој можам да сметам во секое време. Многу јасно и она може да смета на мене.
Сум имала другарки кои сум била ко гз и гаќи, секој ден дружење и кога ми било најтешко само ме бутнаа надоле и ми забија нож во грб. Повеќе од сигурна сум дека немало да ми се најдат кога ми било тешко.
Кликни за повеќе...
Сепак има разлика. Не се става во ист кош тоа што сите го правиме и други споредби :))
 
Божино напиша:
Како што старееш и созреваш сфаќаш дека не ти се потребни 20 пријатели од кои 18 се како што ги кажа, туку доволни ти се еден, двајца, тројца вистински пријатели во вистинска смисла кои биле со тебе низ сито и решето, кои се покажале во моментите кога ти било тешко. Кога си расположен и среќен, многу лесно е да привлечиш човек и тој да биде до тебе и да ти изиграва другар, но при тешките моменти се филтрираат оние вистинските. Ништо страшно, се дешава, луѓе поминуваат низ целиот живот без еден ебан вистински другар, според мене ако најдиш еден си топ. Јас лично имам 10 другари онака, но не се замарам многу, повеќе ми се како друштво за пијање, зезање и слично, доколку почнам да размислувам и разглобувам што би сториле тие за мене, ќе западнам во депресија. :D
Кликни за повеќе...
Така е бате имав јас многу другари се дружев све додека не ме оставија(не ме играа You know what I am saying) заради девојка која беше со мене ми збореа зад грб била онаква онаква (љубомореа) сега е таа е во врска со еден од нив WTF ( не дека и она е китка за миришање) а кога ме видат ми се праат браќа од мајка бла бла.
други со кој пораснав кој еден ми е братучед секогаш се тука кога треба да и помогнам да и завршам услуга кога ми треба на мене имат работа ye sure а дома ладат си го.
но само еден остана и секогаш е бил со мене во убави и тешки времиња така да пазите и најблиските може да ве изненадат.
 
Секогаш за било што сум се организирал да немам потреба да барам помош или услуга а за во кафана сите ми биле другари и секогаш само мојот дел сум си го плаќал.
 
Тие кои те бараат само кога им требаш уствари не се пријатели едноставно познаници. Кој ги нарекува овие пријатели тогаш навистина немал вистински пријател... па него знае вистинското значење на зборот пријател. Таквите луѓе кои се јавуваат само кога им треба услуга, секогаш треба да се одбегнваат доколку само од една страна има исполнување на услугата.
 
животот доволно ме научи со блиските да имам резерва. затоа што ништо не е вечно, вечен е интересот. тоа е моето правило и помалку ме боли главата
 
Јас имам еден голем проблем. Значи се случија многу падови во мојот живот од типот на делење на екипи, другари итн. Продолжив со мојот најдобар другар и имав "резерва" многу другари. Мојот најдобар другар беше премногу тврдоглав и едноставно не постоеше начин на кој можев да му признаам дека не е океј како карактер и за жал ни се раскрстија патиштата. Подоцна се обратив на стари пријатели и почнав да дружам со нив..На почетокот се беше океј, имаше луѓе, позитивна енергија но исто така и таа екипа се растури. До пред некој период мислев дека имам барем тројца другари кои се истрајни и вистински, но премногу ме боли што сега знам дека не е така. Едноставно секој почна да си гледа за своите работи, луѓето некако премногу почнаа да се отуѓуваат. Тие окулу мене не се засегнати кои се моите проблеми или што ми треба, а верувајте јас само барам мало внимание кое толку многу ми значи и ме исполнува. Сум седел со месеци сам дома и сум тонел во моите длабоки мисли, телефоните се празнеле без да ги допрам и сум немал ни еден повик. Работата е што луѓето се дволични, користат полунасмевки и ништо апсолутно не ги интересира. Јас имам со кој да испаднам на кафе муабет далеку од тоа дека сум соло, само не се чувствувам убаво со нив. И дополнително премногу сум добар и попуштам и сум премногу самокритичен. Се запрашувам кој е проблемот кај мене и што треба да променам?
 
kemix напиша:
Јас имам еден голем проблем. Значи се случија многу падови во мојот живот од типот на делење на екипи, другари итн. Продолжив со мојот најдобар другар и имав "резерва" многу другари. Мојот најдобар другар беше премногу тврдоглав и едноставно не постоеше начин на кој можев да му признаам дека не е океј како карактер и за жал ни се раскрстија патиштата. Подоцна се обратив на стари пријатели и почнав да дружам со нив..На почетокот се беше океј, имаше луѓе, позитивна енергија но исто така и таа екипа се растури. До пред некој период мислев дека имам барем тројца другари кои се истрајни и вистински, но премногу ме боли што сега знам дека не е така. Едноставно секој почна да си гледа за своите работи, луѓето некако премногу почнаа да се отуѓуваат. Тие окулу мене не се засегнати кои се моите проблеми или што ми треба, а верувајте јас само барам мало внимание кое толку многу ми значи и ме исполнува. Сум седел со месеци сам дома и сум тонел во моите длабоки мисли, телефоните се празнеле без да ги допрам и сум немал ни еден повик. Работата е што луѓето се дволични, користат полунасмевки и ништо апсолутно не ги интересира. Јас имам со кој да испаднам на кафе муабет далеку од тоа дека сум соло, само не се чувствувам убаво со нив. И дополнително премногу сум добар и попуштам и сум премногу самокритичен. Се запрашувам кој е проблемот кај мене и што треба да променам?
Кликни за повеќе...
Ко те читам тебе исто како јас да сум тоа feel trip и делиме исти особини можеби до тоа ке да е
 
freundlich напиша:
Ко те читам тебе исто како јас да сум тоа feel trip и делиме исти особини можеби до тоа ке да е
Кликни за повеќе...
Боли фактот што го изгубив моралот иако бев невина жртва на процесот ;( Некогаш сум бил најпозитивната личност меѓу 20 луѓе, сега сум исто позитивна личност но далеку поранлива и слабодушна...Сакам само да видам искрена насмевка и барем една ноќ да ми помине како што треба: без замерки, без гледање под око, без лицемерие, без граници. И сега се сваќам озбилно и зимам на душа иако се работи за обична заебанција.
 
Во животот е се чколија и со тек на време сами се елиминираат иако јас сум дибек за распознавање пријатељи.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom