Што со луѓето од улица? Можеме ли да им помогнеме?

  • Креатор на темата Креатор на темата city
  • Време на започнување Време на започнување

city

Модератор - технократ!
Член од
1 март 2005
Мислења
2.780
Поени од реакции
277
Возраст
38
Што со луѓето од улица?




Да, што мислите дека треба да се преземе за луѓето од улица, за бездомниците, за луѓето што просат?

Кој е најдобриот начин за решавање на нивниот проблем, но во наши рамки?

Кој е вистинскиот механизам за нивно згрижување?

Пред некое време почна проект за згрижување на оваа категорија луѓе, ама во после одредено време најверојатно поради финансиски средства проектот замре и децата повторно се на улица.

Медимите велат дека Центрите работат:

Шпиц напиша:
Центрите ги згрижуваат премрзнатите деца-бездомници Со вцрвенети уши, со премрзнати раце и стапала и со растечен нос, со валкана облека и седнат на едно парче картон седи осумгодишниот Емин. Надвор температурата е поларна, а тој целиот ден го поминува покрај кејот на Вардар. Како Емин во центарот на Скопје има уште најмалку 50 деца, сите излезени на улица да заработуваат за леб со просење.
Овие деца во текот на денот одат да се прехранат во дневните центри направени како оној што се наоѓа во скопската населба Кисела Вода.
Од невладината организација, првата детска амбасада во светот „Меѓаши“ информираат дека во главниот град работат уште три вакви центри.
Како и овој центар, уште еден е државен, а другите два се дел од невладини организации, објаснуваат од „Меѓаши“. Во центарот на невладината организација што се наоѓа во населбата Аеродром се евидентирани 35 деца, од кои за 20 редовно се згрижуваат.
- Во центарот децата добиваат храна, се капат и добиваат чиста облека. За да се тргнат од улица потребна е согласност од родителите. Тие не ги испраќаат секогаш сите деца, зашто некои ги користат за да им помагаат во работата, бидејќи им се извор на егзистенција - вели Воскре Наумоска од „Меѓаши“.
Таа не се согласува со тоа што го прават родителите и смета дека дневните центри не се решение, но засега на децата им ја овозможува потребната топлина. Во центарот има и едукативни работилници, кои помагаат за образување на децата, за тие да можат понатаму да се вклучат во општеството.
А децата се повторно на улица.

Што треба да се преземе за нив?

Како да се натераат децата повторно да се вратат во училиште?

Како повторно да станат дел од оној воспоставен образовен систем како и од нормалниот систем на едукација и социјализација?

Мислите ли дека тоа е реален проблем или само навидум изгледа како таков?
Мислите ли дека им треба заштита на оваа категорија граѓани?

Што со бездомниците?
Нивниот број е голем, а средства за згрижување очигледно нема. Како да се реши нивниот статус?

Имаме ли реално показатели колкава е бројката на вакви луѓе?
Луѓе кои се оставени буквално сами на себе или па на нас и нашето расположение во одреден момент-во оној момент кога треба да ја ставиме раката на џеб и да фрлиме еден денар.

Државата очигледно кренала раце од нив, можеме ние нешто да направиме?

НВО секторот испра неколку пати пари за нив.

Сега да се запрашаме дали како индивидуи можеме да влијаеме на нивниот живот?

Еве каква е нивната субдина:

Дневник напиша:
Бездомникот Ариф Бајрамовски-Клеј (43) бил пронајден мртов во просториите на напуштениот дом „Мирка Гинова“ на улицата Едвард Кардељ, кај месноста Бела чешма во центарот на Битола. Бездомникот Бајрамовски бил убиен завчера попладнето во напуштениот објект што порано бил женски средношколски интернат. Во саботата околу 15 часот полицијата на првиот кат од објектот го пронашла безживотното тело на бездомникот облеано во крв, а главата му била столчена. Околу телото биле пронајдени неколку тули. Според истрагата, бездомникот бил убиен од се' уште непознат сторител на возраст од околу 30 години. Насилникот со тула од разрушениот ѕид го удрил неколкупати по главата Бајрамовски и го усмртил. Полицијата утврдила дека истиот ден Бајрамовски бил забележан во објектот дека се тепа со уште едно лице.






 
Еве еден интересен текст на ВЕСТ на оваа тема:

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]ДОСИЕ: РОДИТЕЛСКА НЕГРИЖА[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Ги раѓаат за да просат

[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Малиот Северџан не се бањал шест месеци. Има пет години, ама секој ден оди на работа. Ги мие стаклата на автомобилите на раскрсницата кај Соборниот храм во центарот на Скопје. Денес тој е среќен зашто, заедно со сестра си, ќе се бања во фонтаната во парк. Така му кажал татко му.
Додека тој и неговата две години постара сестра стојат на врелото сонце на улицата, нивните родители лежат под сенка во блискиот парк.
"Татко ми и мајка ми работат во контејнер", ни вели петгодишното дете. Ама додека лежат оптегнати во ладовината, не признаваат дека децата на раскрсницата се нивни.
"Не ги знаеме", велат во хор и тој и таа.
Северџан е едно од 2.000-те деца кои го поминуваат детството на улица, живеејќи под ведро небо, без родителска грижа. Бебиња се оставаат сами на земја за да собираат милостина од минувачите. Мајките ги влечат малите деца со себе на крстосниците за да просат, без разлика дали температурата е многу под минус или, пак, над 40. степен.
Во македонското законодавство, занемарувањето на родителските должности е казниво со затвор. Но досега нема регистрирано таков случај.
"Станува збор за една традиција кај ромската популација. Детето да се користи како инструмент за да се добие некаков приход со него", вели Душанка Петрова, социјален работник во Заводот за социјални дејности во Скопје. "Во ваква ситуација многу е битно да се работи на свеста на родителите, зашто ако му го одземеш едното дете, тој ќе роди друго, кое ќе го користи за истата цел", објаснува Петрова.
Злоупотребата на родителското право и грубото занемарување на родителските права и должности се два законски основа по кои државата може да одземе родителско право. Грубото запоставување на детето се огледа ако родителот не го храни доволно и не му дава вода за пиење, не води грижа за неговите живот и здравје и за неговото воспитување, ако го користи како инструмент за просење.
Некои родители во својата негрижа одат дотаму што ги изнајмуваат децата на други луѓе, кои просат со нив. За 500 денари, мајката го дава едномесечното бебе на непознати луѓе, кои просат со него низ градот.
Службите за социјални работници не знаат за вакви случаи. Ним не им беше познато ниту дека деветгодишното девојче во Тетово пред две години шест дена спиело во ист кревет до својата почината мајка. Тој случај на виделина откри дека социјалните работници немаат увид на терен и не знаат што се случува со социјално загрозените деца. Јавноста тогаш беше шокирана, кога беше објавено дека по ненадејната смрт на Киријакула Дамјановска (51), нејзината ќерка цела недела спиела со неа во иста постела. Шест дена таа не се двоела од мртвото тело на мајка си, прекинувајќи да оди на училиште, а дури потоа им кажала на соседите дека нешто чудно се случува. "Мајка ми веќе десет дена ништо не ми зборува", им се пожалило детето на соседите.
"Државата недоволно води грижа за децата", вели доц. д-р Сунчица Димитријоска од Институтот за социјална работа и социјална политика. "Далеку сме од она како би требало да функционира една држава, во смисла на финансиите, услугите во дневните центри, техничката покриеност. Нема доволно служби, нема разработена шема за заштита на децата. Немаме база на податоци на деца кои се под ризик. Законите, кои постојано ги дотеруваме, не се баш докрај дефинирани. Институциите мораат да знаат како да реагираат во одредена ситуација, а не да ја префрлаат одговорноста едни на други. Кај нас, за жал, се интервенира само во најлошите случаи", вели Димитријоска.
Професорката објаснува дека главната причина за лошата социјална заштита на децата е тоа што државата интервенира многу доцна. Интервенцијата кај деца на возраст од 10 до 12 години што просат по улици е задоцнета, зашто со нив треба да се работи уште од најраната возраст.
"Имаше еден случај на десетгодишно дете од улица. Кога му кажале дека ќе биде сместено во дом, тоа прашало што ќе добие таму. 'Па ќе се бањаш', му рекле социјалните работници. А тоа рекло: 'Па што ако не сум бањат шест месеци". Кај него не беа развиени навиките онака како што треба. Од овие деца не можеме да очекуваме да бидат целосно мотивирани за нормален живот", вели Димитријоска.
Исклучиво судот е надлежен за одземање на родителското право. Постапката за одземање може да ја поведе другиот родител, Центарот за социјални работи и јавниот обвинител. Детето може да им биде вратено на родителите само со одлука на судот.
"Постапките за одземање на родителското право се долготрајни. Во моментов, во Скопје се водат две постапки за одземање родителско право", кажува Крсте Мељановски, раководител на Одделението за старателство на деца без родители и родителска грижа во Меѓуопштинскиот центар за социјални работи во Скопје. "Се поведува постапка кога децата се целосно занемарени. Ако гледаме дека децата постојано се напуштани, оставени без храна, дури и физички се малтретирани, тогаш се поведува постапка за одземање на родителското право. Но тоа оди многу тешко, затоа што родителите се служат со најразлични методи во комуникацијата со институциите. Ни велат: 'Дајте ни пари за да ги чуваме децата и нема да има никаков проблем'. Исто така, дел од соседите ги менуваат исказите или, пак, откажуваат да сведочат кога постапката за одземање ќе стигне на суд", вели Мељановски.
За двете бебиња во селото Пеширово, Светиниколско, кои пред две години беа задавени со ортома од својот татко, државата реагираше доцна. Таткото ги убивал своите новородени деца, зашто немале пари да ги чуваат. Случајот го пријавиле соседите, кои забележале дека бебињата ги снемувало веднаш откако мајката ги раѓала во домашни услови.
Социјалните работници тогаш изјавија дека не знаеле за проблемите во семејството. Според директорот на светиниколскиот Центар за социјални работи, Сашо Наумовски, трагедијата ќе била спречена доколку родителите биле малку поконтактибилни. "Тие и во најголемите маки не кажувале, а можеле да добијат еднократна социјална помош", изјави тогаш директорот.
Изјавата на Наумовски се коси со Законот за социјална заштита, каде што стои дека основната задача на социјалните работници е да ги откриваат, следат и да ги проучуваат социјалните појави и проблеми.
Во Заводот за социјални дејности тврдат дека само наизглед се мисли дека државата ништо не прави во делот на социјалната заштита.
"Ние, како држава, даваме пари, им укажуваме, но сите сме свесни дека е најдобро ако децата функционираат во биолошкото семејство. Не е решение само да ги собереме сите деца од улица. Работиме на воведување условени парични трансфери. Значи, ќе му се даде социјална помош на родителот ако редовно го вакцинира своето дете, го носи на училиште, доколку се грижи за него. Ако не може да се влијае на свеста, тогаш - по џебот. 'Ќе ти дадеме пари, ќе ти помогнеме само ако го одведеш детето на училиште'", вели Соња Кипровска од Заводот за социјални дејности.
Ружица Фотиновска
ФОТО: Б. Грданоски

Македонија не знае на колку родители им се одземени децата

Ниту една институција во државата нема точни податоци на колку родители им се одземени децата. Во Заводот за социјална заштита велат дека имаат податок само за 2005 година, кога биле поведени 17 постапки за одземање на родителското право. Четиринаесет од нив завршиле со одземање на правото, едно е одбиено, а два предмета тогаш се уште биле во постапка. За последните две години, како и за пред 2005 година, државата нема податоци за бројот на одземените родителски права.

Центрите немаат пари да ги тужат лошите родители

Во истражувањето и во анализите што минатата година ги изготвил Заводот за социјални дејности стои дека центрите за социјална работа не поведувале постапка за одземање на родителското право, зашто немале пари за покривање на судските трошоци.
Центрите имале проблем и при докажувањето на фактите пред суд. Центрите, исто така, не можат да одредат кога да бараат пред судот одземање на родителското право по основа на надзор, а кога по основа на заштита од семејно насилство.

Нема дежурен телефон за пријавување на напуштените деца

Нема дежурен телефон на кој граѓаните ќе можат да се јават и да пријават напуштено или злоупотребено дете. Во Меѓуопштинскиот центар за социјални работи велат дека граѓаните можат да пријавуваат случаи во центрите за социјална работа, но таму службите работат само во една смена. Попладне или ноќе никој не се јавува на централата. Нема воспоставена дежурна служба на социјални работници кои би и биле на располагање на полицијата за вонредни ситуации.

СОС-телефонот на "Меѓаши" работи од 9 до 17часот

На бесплатниот број СОС-број 0800 1 22 22 на првата детска амбасада "Меѓаши" од 1992 година досега имало над 16.000 повици. Таму работат волонтери од 9 часот до 17 часот. Тие даваат бесплатни совети на телефон, а писмено ги известуваат институциите за насилство врз децата. Соработуваат со народниот правобранител, полицијата, судовите и со центрите за социјална работа.

Н. Над 1.500 деца без родителска грижа

Во Македонија има 1.548 деца кои имаат статус на деца без родителска грижа, а се на возраст до 26 години. Дел од децата останале без родители зашто тие заминале во странство, или, пак, центарот за социјални работи не може да ги најде родителите или, пак родителите формирале нови семејства и ги напуштиле децата што ги родиле. Во 334 случаи децата останале сами зашто родителите им починале.

За занемарување на дете - затвор до три години

Освен Законот за семејство, врз основа на кој на родителите им се одземаат децата, судот ги казнува неодговорните родители и според Кривичниот закон.
Шевшет Адеми, претседател на велешкиот Основен суд и судија за малолетници, вели дека, според Кривичниот законик, родителите можат да бидат казнети со затвор од три месеци до максимум три години за грубо занемарување на дете. Истата казна е предвидена и ако родителите ги тераат децата да просат или да работат тешка физичка работа.
За нанесување тешки телесни повреди, казната за родителите е од три месеци до пет години.

Национална припадност на децата до 18 години без родители и родителска грижа

македонска 553
ромска 277
албанска 205
турска 33
бошњачка 13
српска 8
Египќани 1
бугарска 1
Родители се откажале од 100 деца

89 деца останале без родители затоа што нивната мајка и нивниот татко се откажале од нив, а уште четири деца биле напуштени од родителите. Во податоците на Заводот за социјални дејности стои дека 15 деца останале сами зашто нивните родители биле материјално необезбедени, а 13 живеат на непозната адреса и Центарот не може да ги најде. Едно дете останало само зашто родителите му биле наркомани, осум други зашто родителите им биле болни. Две деца и се оставени на чување на државата зашто родителите се во затвор.

Во Србија одземени 700 деца

Поради сексуална и физичка злоупотреба, како и грубо занемарување на децата, во Србија од 1998 година до 2007 година судот одзел 683 деца од родителите. Само последната година биле одземени 150.
Децата најчесто биле принудени на просење, тешка физичка работа, биле оставани гладни и без вода. Чест е случајот кога децата биле принудени да стојат со часови во ќош на една нога.
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
 
Јас кога ќе видам дете на улица ми е грев..Искрено..И секогаш ако имам пари тогаш оставам на тоа..Но кога ќе видам здрав, прав човек како што проси, од една страна ми е жал, и пак ко ќе поминам му оставам некој денар, ако моментално имам во мене, ама од друга страна, па способен е да работи, ама поубаво му е да проси?Едноставно, не можам да останам рамнодушен кон овие појави, и ми е грев..Иако некој намерно го прават тоа, за да не работат..
 
Нормално дека ми е жал кога ќе видам некој несреќник, ама па колку ќе помогнам јас со тие 10-20 денари шо ќе му ги дадам?...државава спие, институции нигде, тапа!
Неам коментар.
 
Баш денес ја читав статијата во Вест и навистина ми е жал за тие деца. Не се тие криви што го живеат тој живот. А и не се само деца, има и многу возрасни. Е сега пред се треба свеста кај луѓето да се крене на повисоко ниво. Не ми е јасно што раѓаат по 10 деца и после сите ги праќаат на улица да просат. А поголем број деца немаат богатите кои можат да им овозможат добар живот, него токму сиромашните.
Штом родителите не превземаат грижа мислам дека треба да реагираат државните институции. Срамота е во една година да се превземат 17 постапки за одземање на родителското право, кога надвор просат 2000 деца. Глупост за мене е тоа да морало едниот родител да потпише за да се одземе правото. Децата што просат на улица дефинитивно треба да се здрижат и да им се даде храна и дом. Треба да им се одземе родителското право на родителите што ги праќаат децата да просат и ако почне да функционира ова мислам дека повеќе ќе се внимава.
 
Ne sme poveke socijalna drzava i zatoa ne treba samo da im se materijalno pomaga na ovie luge.So eden obrok dnevno vo centrite nisto ne mozeme da napraveme,a isto i so ednokratna paricna pomos.
Potrebno e da se obezbedi rabota kako i samite bi doprinele vo izgradbata na ovaa nasa Makedonija.Taka so svoj trud tie ke dojdat do podobri uslovi za zivot.Prosejki se izlozuvaat na ponizuvanje i mora toa ednas za sekogas da se zapre.

taka e.Nikoj nema da mrdne ni so maliot prst.Kolku pomalku luge doagaat so pruzena raka za nekoj denar,drzavata e pobogata.Pa drzavo napred.Resi se veke ednas sto ke praves so ovie luge izlozeni na ponizuvanje.

A mnogu me maci i problemot so luge koi doagaat i baraat pomos za lekuvanje?Kade se instituciite koi moraat da gi resavaat ovie problemi?Kakov e ovoj nacin ?Drzavni bolnici a ne mozat da lekuvaat luge koi ne se sposobni da platat?Na sekoj mozen nacin se propagira deka sekoj vo ovaa zemja moze da gi ostvari svoite prava,a na krajot ispaga deka nitu mozeme da se lekuvame besplatno a nitu ovde.Kakvi specijalisti imame pa lugeto baraat lekuvanje vo stranstvo?Luta sum i ne mozam da svatam sto se slucuva vo Makedonija.:vozbud:

[Изменето од модератор]: Користи ја опцијата измени
 
Тоа се изгубени души. Не се тие виновни за таа ситуација. Што знае тој родител? Го воспитал него некој? Го гушнал кога бил дете? Одел на училиште? Од каде да знае кои се вредностите во животот кога од бебе бил оставен на милост и немилост на улицата. И сега тој таков да го воспитува своето дете? Секако дека ниту знае, ниту има некакво развиено чувство на било каква свест кај него.

Проблемот треба да се решава од корен. Додека го пишувам ова ми текнува на Јеховините сведоци. Ние ги мразиме зашто се досадни ко стеници, ама за нивната популација прават добро. Оние Роми кои станале нивни следбеници ги гледаме испрани, удомени и освестени. А тоа е доволно за да започне некаков напредок. Државата пред да почне да ги образува, треба да ги поткупи овие луѓе. Не знам со што. Со храна, со облека, со било што, што ќе побараат. Зашто само така ќе ти дојдат да те слушаат. А откако ќе научат тие кои се основните вредности во животот, ќе сфатат дека си ги сакаат децата.

И немојте да ми кажете дека надлежните не ги гледаат оние тригодишни деца што секој ден насред плоштад слободно дуваат лепак од кеси. Си се шетаат со кесичките в рака и одвреме навреме си дувкаат. Јас лично ги фаќамза рака, им го земам лепакот и одвојувам 15 минути за да им направам муабет. И ме слушаат зашто сум мила со нив. Е така, нека дојде некој што му е тоа работа и нека го стори истото. Можеби добриот збор, за почеток ќе им биде доволен.
 
Јас кога ќе видам дете на улица ми е грев..Искрено..И секогаш ако имам пари тогаш оставам на тоа..Но кога ќе видам здрав, прав човек како што проси, од една страна ми е жал, и пак ко ќе поминам му оставам некој денар, ако моментално имам во мене, ама од друга страна, па способен е да работи, ама поубаво му е да проси?Едноставно, не можам да останам рамнодушен кон овие појави, и ми е грев..Иако некој намерно го прават тоа, за да не работат..
Се сложувам со останатите погоре дека децата навистина не се крив за таа состојба.Тие се мали и невини,не знаат за друг начин на заработка.Ама возрасните..навистина знаат да претераат.Како прво не треба толку деца да раѓаат кога гледаат дека немаат средства да ги издржаваат.А некои не се ни трудат да најдат некоја работа,било каква,туку едноставно им е полесно да седат на улица и да питаат.Е тие не ги оправдувам воопшто.
А треба социјалните работници повеќе да се залагаат.Да им ги земат децата,да ги сместат во дом или кај некое семејство кое ќе ги гледа додека да напонат 18 години.А и за возрасните кои едноставно животните околности го принудиле да стани тоа што е,за луѓе кои воопшто немаат каде да спијат,луѓе кои на зима премрзнуваат треба да се направи некое засолниште.Барем да има нешто како хотел,во една соба да има по неколку кревети и едно биро,па да му носат чисти алишта и слично.
Треба да се превземи нешто.Многу се нервирам шо има еден куп боаташи.Ако секој од нив одвоие барем по мал дел од она што го имаат,а и секој нормален човек ако одвои онолку колку што можи, бездомниците ќе можат да добијат свој дома,храна,облека.Наместо парити да ги фрлат по проститутки,кафани,скапи алишта,можат да одвојат и да им помогнат на оние кои немаат ни дел од тоа што тие го имаат.
 
Дури друг да ги згрижи, одделете 30-40 % од буџетот за кутија цигари / макијато / хамбургер / билошто, и оставете ги во раката на некој кој изгледа дека би ги искористил паметно.
 
Дури друг да ги згрижи, одделете 30-40 % од буџетот за кутија цигари / макијато / хамбургер / билошто, и оставете ги во раката на некој кој изгледа дека би ги искористил паметно.

Паметно? Знаеш колку 10 денарки иделе на рацете на тие кои што мислев дека ќе ги користат паметно? Седнати на клупи дури другарите ги терав да соберат пари, на купче 100-150 денари на рака му даваме на Рамче, и ете ти го Рамче после 10 минути доаѓа со Марлборо од грчките, и ми вика баци баци, дај упаљач...

Не фала. Од такво просење, и наша грижа на совест, Шутка има повеќе мерцедеси него центар.

Децата од дом, бидејќи живеам во одредена близина со еден таков дом, знам какви се, и колку тие уствари сакаат да учат, и да имаат просперитет во животот.

Тие што сакаат, се трудат. Тие што се трудат, успеваат. Мајке ми.

За другите, на среќа/несреќа нивна, поради родителска негрижа, им посакувам успех, и труд пред се.
 
Дури друг да ги згрижи, одделете 30-40 % од буџетот за кутија цигари / макијато / хамбургер / билошто, и оставете ги во раката на некој кој изгледа дека би ги искористил паметно.
da mene:vozbud:
on topic
davam pari samo ko ce vidam invalidizirano lice NE sposobno za rabota;
covek sposoben na +40 stepeni da stoi na semafori i da prosi mislam deka e sosema sposoben da odi i da raboti gradezni raboti za solidna dnevnica od 500 den;
decata se poseben slucaj,ne znam sto da recam za niv ,a tie se najpogodeni od ovaa pojava na negriza na nivnite nesovesni roditeli;
p.s.imam videno kako raboti socijalnoto oddelenie vo Prilep i so kakov budzet raspolaga,drzavata oddeluva pari za takvi raboti,mozebi ne dovolno ama sepak oddeluva,problemot e vo socijalnite rabotnici koi ne si ja rabotat dejnosta kako sto treba
 
Паметно? Знаеш колку 10 денарки иделе на рацете на тие кои што мислев дека ќе ги користат паметно? Седнати на клупи дури другарите ги терав да соберат пари, на купче 100-150 денари на рака му даваме на Рамче, и ете ти го Рамче после 10 минути доаѓа со Марлборо од грчките, и ми вика баци баци, дај упаљач...

Не фала. Од такво просење, и наша грижа на совест, Шутка има повеќе мерцедеси него центар.

Децата од дом, бидејќи живеам во одредена близина со еден таков дом, знам какви се, и колку тие уствари сакаат да учат, и да имаат просперитет во животот.

Тие што сакаат, се трудат. Тие што се трудат, успеваат. Мајке ми.

За другите, на среќа/несреќа нивна, поради родителска негрижа, им посакувам успех, и труд пред се.
rymz, еве ти го денешниот случај..Идат мајка со три деца просат во моето место..А од местото од кај што доаѓаат пат до кај мене е со автобус 90 денари (пешки нема шанса да дојдат)Значи одење-идење за тројцата, 540денари...А со 540 денари и јадење и се ќе купат не за еден ден, за цела недела...Ајде барај НЗС!
 
... А и за возрасните кои едноставно животните околности го принудиле да стани тоа што е,за луѓе кои воопшто немаат каде да спијат,луѓе кои на зима премрзнуваат треба да се направи некое засолниште.Барем да има нешто како хотел,во една соба да има по неколку кревети и едно биро,па да му носат чисти алишта и слично...

Вакво нешто веќе постои. :smir:
Во Катланово има прифатилиште за бездомници кои се згрижуваат дневно и им се обезбедува престој во траење од неколку саати со оброк, можност да се истушираат и да се одморат. Но, не е решение ни тоа. По истекот на тие неколку саати тие се повторно на улица.
 
Дури друг да ги згрижи, одделете 30-40 % од буџетот за кутија цигари / макијато / хамбургер / билошто, и оставете ги во раката на некој кој изгледа дека би ги искористил паметно.
Тие мои 30-40% од неделниот буџет за цигари итн. еднократно ќе нахранат две деца, ќе им овозможат лепак на уште две, цигари на уште едно и толку. Решение е тоа? Не е дури ни привремено решение.

Јас немам пари да изградам станбена зграда во која што би вселила 100тина бездомници, возрасни и деца, немам пари константно да им овозможувам храна, образование и се основно што им е потребно. Немам моќ да одземам родителско право, ниту да вработам способен и здрав бездомник.

Ама државата има. Ако можат толку пари да се трошат на непродуктивни глупости, како политичка пропаганда, можат и да одвојат дел од буџетот за решение на овој застрашувачки проблем.
Само, како и за се останато, и за оваа проблематика се ни е нас наопачки во државава...:toe:
 
Едно нешто да ви кажам, јас им давам обично 5-10 денари.. Али тие ги собираат парите и ги носат на нивните родители а после родителите си купуваат со нив цигари она-вона, а децата шо просат викат дај пари да си купам леб. така да подобро нешто да му дадеш нешто купено за јадење одколку пари бидејќи не се за него..
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom