Што е подобро: Прениски или превисоки очекувања?

[Crazy in Love]

Според вас,што е подобро - човек да има ниски очекувања и надежи дека ќе му се оствари нешто или високи?

Дали оние кои имаат прениски очекувања секогаш добиваат повеќе од оние со повисоки очекувања?

Дали кога не очекуваш ништо сепак добиваш нешто,за разлика од кога премногу очекуваш и дури и да добиеш нешто,добиваш помалку од што си очекувал?

Дали е тоа вистина?
Вие според што се раководите?
Гледате да имате ниски очекувања или високи?

 

[Word$haker]

Moите се секогаш ниски.
Убаво си се научив јас да не очекувам премногу, после толку неуспеси и неисполнети желби.
Тоа за мене, општо не би знаел да кажам дали еден човек треба да има прениски или превисоки очекувања.

Кај мене е потврден одговорот на третото прашање

 

[џимеј]

Ако имаш прениски очекувања - ти си песимист.
Ако имаш превисоки - ти најлесно ќе се разочараш.

Според мене, добро е човек да има до некоја мера не превисоки, но не и прениски очекувања. Оние кои имаат пониски очекувања, полесно ќе се справат после со проблемите - дали биле позитивни или негативни. А тој со поголеми очекувања, кога нема да го добие тоа што го посакува, ќе има сериозен проблем.
Карактер со ниски очекувања е карактер кој во животот до некоја мера знае со што може да се задоволи.

 

[doti4nata]

Хмм јас секогаш сум за златна средина. Ама пошто е за високи или ниски... Претпоставувам дека е најдобро очекувања според своите можности. Најчесто сум свесна што можам да очекувам, колку можам да си дозволам да очекувам. Е сега има мигови кога не сум расположена и поради пониската самодоверба од обично или пак неинформираност да имам ниски очекувања, за да не се разочарам, а некогаш пак имам превисоки очекувања.

Инаку, ми се има десено да имам превисоки очекувања, да не ми се исполнат и да се разочарам, ама ми се има и десено да очекувам многу помалку, да добијам малку повеќе па да се разочарам зошто поради ниските очекувања не сум се трудела доволно и не сум добила уште повеќе. Така да никогаш не се знае што е правилно, ама бидејќи сме луѓе и секогаш ќе си имаме свои замисли и секогаш ќе се надеваме и очекуваме, претпоставувам дека е подобро да имаме големи очекувања затоа што можат да ни бидат поттик за некој нареден пат. Мислам дека сите што ги знам и што имаат големи очекувања поминуваат подобро од оние со мали очекувања, ваљда има тоа некаква врска и со самодовербата, познавањето на тоа што го нудиме и објектнивноста за она што го заслужуваме.

 

[Avoid The Void]

Преголеми очекување не чини да имаш зошто со тоа идат и големи разочарувања, затоа што најверојатно очекуваш/посакуваш нешто тешко изводливо или достапно и често може и да не го добиеш. Тие кои имаат пониски очекувања се најверојатно посвесни за своите способности и можеби затоа и изгледа дека тие добиваат повеќе
Јас сум си за средина. Не очекувам премногу од ништо и никој зошто не можеш да знаеш што ќе се случи. Ми се има случено да се надевам премногу за нешто, па на крај ништо да не се случи и затоа од тогаш преферирам златна средина..

 

[-={K-O-R-U-N}=-]

Секогаш малку очекувам, затоа секогаш многу добивам

 

[Dee_Jay]

Јас лично имам високи Цели,и ниски/средни очекувања...зошто?...нормално е да целам на високо,да бидам оптимист,ама се трудам да правам разлика помеѓу желбите и можностите.Така да,целам на високо,ама не си давам точен момент кога треба да ја исполнам целта,оти далеку поразочарувачки е доколку очекувањето не се исполни како што си планирал,а од друга страна,далеку посреќен сум кога ке се исполни нешто за кое што не сум очекувал да се случи толку брзо....
Или во кратки црти кажано: - Се што е мое ке си дојди!!1:wink:

 

[Шмекерот]

Spored mene sredisni ocekuvanja!..

 

[katence1111]

Preniski e podobro zatoa sto nema sanse da se razocaras, samo mozes da se iznenadis i podobro za tebe :wink:

 

[Desire]

Зависи за што се очекувањата.Најчесто гледам да ми бидат реални,зависно од ситуацијата,ако ми дозволува големи очекувања,се надевам на најдоброто,ако гледам дека не ми ветува многу,уопште не се филмам,не очекувам премногу.
Инаку,иако сум попесимистички настроена,никогаш не го очекувам најлошото,не знам зошто,ама ете никогаш не ни помислувам на најлошото,дека тоа може да ми се случи,зошто секогаш има полошо.Не дека нема од најдоброто подобро,ама ете,гледам да сум задоволна со постигнатото,кое ако е приближно до моите очекувања сум дури и презадоволна.

 

[Ред Девил]

За мене подобри се прениските очекувања. Ако добиеш повеќе, во никој случај не можеш да се разочараш, ќе се изненадиш позитивно, ако добиеш малку исто така нема да се разочараш.
А ако имаш превисоки очекувања, кога ќе добиеш малку ќе се разочараш...

Така да најдобро да си имаш прениски очекувања, во никој случај не може да се разочараш.

 

[Crazy in Love]

Јас обично знам ептен да си се филмам и си признавам дека во поголемиот дел од времето имам високи очекувања,па и превисоки би можело да се каже.Затоа најверојатно и често не ми се исполнува тоа што сум го замислила,затоа што премногу очекувам.И на крај илузиите прскаат како меур од сапуница или како што би рекла Natalia Imbruglia во "Torn":... Illusion never changed,into something real...

Додека пак,некогаш дури сум се откажала од некоја работа,поточно очекувањата ми биле испод нулата и одеднаш ми се случува нешто убаво.

Мислам дека човек не треба да има ниски очекувања,а не треба да има ни превисоки,затоа што тоа е преценување.Мислам дека најубаво е кога човек нема очекувања.Кога си вика : Ако го добијам тоа и тоа - ок,ако не го добијам - пак е ок.
Значи да си држи баланс помеѓу желбите и можностите,па во согласност со тоа да ги изгради очекувањата,ако веќе мора да ги има.

 

[Saladin]

Хммм што е подобро... Да имаш ниски очекувања не е баш најдобро, нема да мрднеш од мртва точка (исклучоци има). А за големи... Па добро. Целите се некој двигател.Но што ако се огромни а после тоа безуспешни? Разочарување по разочарување и после тоа укопување во земја (пак исклучоци постојат - тие кои лесно пребродуваат).
Јас како постапувам.... Не очекувам да паѓаат печени гулаби од небо. До кај ми е чергичето до таму си ги простирам нозете. Некогаш ме изненадуваат некои работи кои не сум ги очекувал и тоа повеќето се убави но ретко.

 

[Крусер]

Сè што е пре- што и да е, не чини.

Идеалното е ова: очекувањата да бидат малку поголеми од моменталните способности на човекот. Тоа значи дека човекот мора да работи и да се труди да ги достигне, т.е. нема веднаш да се откаже, а после труд и насочена работа, ќе ги достигне, што носи среќа и задоволство во животот.

 

[^Exotic^]

Се разбира, прениски очекувања.Нема ништо да очекуваш, а сепак нешто ќе добиеш.Ако очекуваш премногу-разочарувањето е загарантирано.