Се штедите ли себеси?

[>>LadY<<]

Кога нешто правите, дали вложувате во тоа максимално, се трудите да испадне најдобро што можете, колку што е во ваша моќ, или пак не се заморувате многу со тие работи, и нештата ги правите површно само колку да се каже дека сте ги завршиле?
Или можеби за оние работи кои ги сметате за помалку битни не се трошите многу, а за оние според вас -поважните- го давате својот максимум?
Кои се за вас тие важни работи за кои би направиле се најдобро што можете за да ги завршите како што треба, а кои се оние помалку важните кои само површно ги извршувате?
Воопшто, дали ги делите работите на поважни и не?
Дали мислите дека е и колку е тоа правилно?
Зарем не мислите дека можеби токму тие ситници можат многу и пресудно да влијаат во некои ситуации секако на подобро или спротивно?
Колку вие внимавате на овие работи и зошто?
Дали воопшто внимавате?
Имате ли некое искуство?
Мислите ли дека треба секојдневно да се трошиме максимално односно да го даваме најдоброто од себе па и за ситници, едноставно затоа што ние тоа го можеме и за да не би се потцениле себeси?
Колку мислите дека другите го ценат тој труд?
Го цените ли вие?:smir::helou:

 

[ada]

Неизводливо е да се даваш себе си на секое поле. Физички и психички е неиздржлив тој напор.
Али, обично се се сведува на две ситуации: се трошиш на баналности и не можеш да изградиш ништо големо(условно кажано), затоа што си исцрпен, или пак праиш селекција и се посветуваш на едно нешто, кое може да прерасне во нешто битно(пак условно кажано), баш затоа што си ја дал целата енергија во тоа.
Битно, вака или онака се трошиш. Апсолутно штедење нема додека си жив. Животот те цица, колку и да бегаш од тоа.

Лично, сум у некој лер период. Се дадов на нешта кои испаднаа фијаско, па сеа ваљда сум у фаза кога го бирам конкретното нешто кое пак ќе ме исцица енергетски (со можност и тоа да испадне повторно фијаско, али јбг, си потпишал договор со животот да постоиш и нема место за кукање ). И уште не знам дали треба да изгорам одеднаш, за една ствар, или да се трошам на рати

 

[FrEaKy GiRL]

Кога правам нешто го давам максимумот од себе и се трудам да излезе најдобро што може. Ги делам работите на важни и помалку важни, зашто се разбира не ми е се приоритетно во животот. Но тоа не значи дека оние помалку важните ги сработувам онака ради реда...колку да се каже дека сум ги направила. Напротив. Вложувам исто труд за двете, без разлика дали ми се важни или не, зашто никогаш во животот не се знае што ќе ни се случи. Ете на пр. важна работа моментално ми е да го научам убаво текстот на новата улога во една драма, и сето тоа добро да помине, а не толку битна ми е да ја подсуредам собата. Вложувам максимален труд во припремањето на драмата преку мојата улога, но и кога ќе решам да ја средам собата, ќе вложам исто така максимален труд! Се разбира дека секогаш не можеме да го даваме максималното од себе, зашто луѓе сме, се уморуваме, и некогаш ќе направам и јас нешто колку да се каже дека сум го направила, ама во принцип го давам мојот максимум. И јас мојот труд го ценам, зашто гледам што сум направила. И доколку тоа е добро изработено и другите ми го ценат трудот. Иако секогаш има некои такви што сакајќи да не омаловажат, нема да го ценат трудот, туку напротив, ќе не измејуваат.

 

[Paranoik]

..Кога сум рекла дека ќе направам нешто , ќе го направам по секоја цена...Не поради другите , поради мене...Тоа на мене ми претставува лично задоволство...И во работата се внесувам 100%...нормално, само битните работи, за не-толку битните не ми ни треба многу напор...

 

[BiG_kIsS]

Секогаш давам се' од себе, за што и да е... Зашто морам секогаш се' најдобро да напраам Или нема да го направам или ќе го направам како што треба... Никогаш не правам нешто колку да се каже...
И не ги делам работите на поважни и помалку важни... И мислам дека тоа не е правилно...Да, мислам дека треба да го даваме најдоброто од себе затоа што можеме... Не дека би се потцениле себеси ама зашто да не правиме се' што можеме најдобро? Да се штедиме за што? За нешто повредно? А што е тоа повредно? Кога ќе дојде?
Незнам колку другите го ценат тоа ама и не ме интересира, јас го правам за себе... А јас го ценам...

 

[VeS]

Ова шо ќе кажам можда ќе е смешно ама тоа ќе биди мојот начин на гледање на работиве..
Ова го сфаќам како кога изградуваш замок од среќа и љубов. Секој ден се повеќе и повеќе вложуваш во него труд. Вложуваш напор и се молиш што подолго да трае или да биде вечно. Тој замок е твојот живот исполнет со среќни моменти со најблиските, но колку повеќе вложуваш во него толку повеќе тој се распаѓа. Малите нешта го прават толку голем и величествен, ама потребен е само еден миг за да го снема. И ко ќе го снема разочаран си...тој замок бил твојот живот а го нема веќе. И тогаш не ти е важно што правиш и за кого правиш, ама по некое време пак ќе почниш да градиш нов...и се така се повторува. Едноставно се се врти во круг.
А мислам дека треба да вложуваме напор секој нов ден да го направиме поубав за нас и да заборавиме на се лошо што било, да не живееме со минатото туку со сегашноста зошто еден е животот. И да, и за ситници ќе го давам максимумот од мене зошто тие мали нешта ме прават посреќна.

 

[crazy lady]

Ne se stedam sebe si. Vo ona koe mi e mene vazno go vlozuvam maksimumot. I vazno mi jas da znam sto sum postignala i kako, a drugite ne me interesira dali ke go cenat mojot trud ili moite dostignuvanja.

 

[Сатори]

Нормално дека се штедам и штитам себеси, кога не би го правела тоа ќе бев полумртва и најверојатно потрошена до сега.Со текот на времето научив како да ги селектирам работите и да поставувам цели за исполнување, за да не западнам во ситуација во која што ќе треба само да лутам без некоја голема смисла.
Секако, она што во теорија е добро, понекогаш во практика знае да се изгуби, така што кога ќе дојдам до луцидност и ќе приметам дека сум го занемарила сопствениот концепт на дејствување тогаш сечам од корен непродуктивни релации, ситуации, напори.

Сепак, кога ќе се одлучам за една работа и го подарувам сопствениот дух само за да биде себично на крајот моја креација на која што ќе и се восхитувам.Ќе работам на неа толку колку што е потребно само за да биде совршена по моите мерила, ќе ставам една насмевка на лицето кога ќе завршам и ќе се напијам чај.:smir:

 

[~windy~]

Се трошам бавно! Џоа свеќа со мирис на цимет и јаболка! Но тој мирис не им пријатен на сите нели?
И восокот се разлева околу мене, ги приклештува оние кои секогаш се тука да ме запалат кога ќе почнам да се гасам!
Се трудам да не ме исцица светот наеднаш како што умее!
Имам адреналински моменти кога ги користам сите можни сили и се чувствувам исцедено на крај, ама се ставам на полнач по таквите енергетски празнења! Некогаш вредат некогаш одат во неповрат оставајќи бразди и празен поглед на лицето, но што можам?
Ах, живот мајко му!

 

[Buterfly]

Не знам да се штедам. Кога работам нешто давам се од себе тоа да е најдобро и да успеам. Ако сакаш да успееш неможеш да се штедиш. Тоа ми е и најголемата мана можеби. До крај одам и не застанувам, вложувам напор, немам време да се одоморам зашто го губам истото ако сакам друго да направам. Затоа скоро секогаш сум уморна и болна, ама тоа е цената.

 

[ani4]

Aко сметам дека трудот ќе ми се исплати, тогаш давам се од себе. Ама ако видам дека немам полза од тоа што го правам тогаш не се замарам многу

 

[kapetan]

не се штедам воопшто....колку шо можам колку шо имам давам се од себе за било шо...

 

[alexa]

bi sakala da mozam da se stedam sebesi barem od sitnite nesta i vo sekoja rabota da ne se vlozuvam celosno, posto deneska retko koj go ceni toa-gledaat samo da te iskoristat celosno za da tie dojdat do sakanata cel, a ti ako si ja zavrsil recisi celata rabota ke mora da se zadovoluvas so troski (taka ti ide vo biznisot). ponekogas e dobro da zabusavas i povrsno da gledas na rabotite, takvite polesno si pominuvaat. i da ja zavrsis celata rabota perfektno nikoj nema da ti reci fala i pak ke zemes isto pari.
zatoa stedete se kolku mozete poveke i kaj sto mozete zabusavajte. pokazete se vo vistinsko svetlo samo kaj sto treba i koga sto treba.

 

[Ag0rA]

Јас најчесто максимално се штедам, пошто сум мрза.

 

[FlOwEr gIrL]

Работата е што јас не секогаш можам да проценам што е повеќе битно од нешто друго и многу се трошам на некои небитни работи. Вложувам се што е во моја моќ за да излезе како што треба, но за жал не излегува секогаш, што е нормално. Имам приметено дека повеќе труд вложувам за другите отколку за мене и конечно се надевам дека ќе престанам наскоро да се замарам со туѓите проблеми зошто увидов дека не вреди и не добивам ништо со тоа-само дополнителни главоболки и нервози.