Сe` се случува со причина

[Antagonist]

yes i didn't , али ми фати око реченицата одма , и морав да ја искоментирам

 

[leandra]

„На крај се завршува добро...ако нешто сепак не е добро,тогаш сеуште не е дојден крајот“
Верувам дека се' се случува со причина,за да научиме што добиваме,а што губиме.

 

[Cool Hand Luke]

„На крај се завршува добро...ако нешто сепак не е добро,тогаш сеуште не е дојден крајот“
Верувам дека се' се случува со причина,за да научиме што добиваме,а што губиме.

Крајот на сите реинкарнации?

 

[leandra]

Крајот на сите реинкарнации?

Не верувам во реинкарнација,.Овде се мисли на крај во падовите на човекот низ неговиот живот.Впрочем целиот живот не е праволиниски,одиш нагоре и надоле,секаде постои граница од која неможе повеќе.

 

[Cool Hand Luke]

Не верувам во реинкарнација,.Овде се мисли на крај во падовите на човекот низ неговиот живот.Впрочем целиот живот не е праволиниски,одиш нагоре и надоле,секаде постои граница од која неможе повеќе.

И јас мислев на тоа А за таа другата хинду не знам дали постои. Човек се менува постојано, но се плашам дали на крај со просветление доаѓаме до фаза на битија независни од никого? Сега тоа ми изгледа страшно кога сакам да сум зависен од друга.
А на тоа помислив кога го прочитав твојот пост. Хепи лав енд.

 

[leandra]

И јас мислев на тоа А за таа другата хинду не знам дали постои. Човек се менува постојано, но се плашам дали на крај со просветление доаѓаме до фаза на битија независни од никого? Сега тоа ми изгледа страшно кога сакам да сум зависен од друга.
А на тоа помислив кога го прочитав твојот пост. Хепи лав енд.

Незнам дали воопшто човек може да дојде до ситуација да не зависи од никого.Општествениот систем е така поставен што секоја алка е поврзана со друга.Во тој процес автоматски стануваме зависини од било кого.И да се одлучиме да излеземе од општествените стеги и да живееме во природата и нејзините законитости,повторно ќе зависиме дали ќе падне „дожд“ или не.
Затоа и мислам дека причинско-последичната врска е вистинита,од една алка се фаќаш за друга,со цел да опстоиш.

 

[Cool Hand Luke]

Незнам дали воопшто човек може да дојде до ситуација да не зависи од никого.Општествениот систем е така поставен што секоја алка е поврзана со друга.Во тој процес автоматски стануваме зависини од било кого.И да се одлучиме да излеземе од општествените стеги и да живееме во природата и нејзините законитости,повторно ќе зависиме дали ќе падне „дожд“ или не.
Затоа и мислам дека причинско-последичната врска е вистинита,од една алка се фаќаш за друга,со цел да опстоиш.

Мислев на нашата лична среќа која ја условуваме од сродна душа. ОК, за себе зборам.
А и просветлениот не е отцепен од било што или било кого туку поинаку гледа на работите, не ја условува својата среќа од околностите и луѓето. Поврзан со се и сите а сепак независен.

 

[leandra]

Мислев на нашата лична среќа која ја условуваме од сродна душа. ОК, за себе зборам.
А и просветлениот не е отцепен од било што или било кого туку поинаку гледа на работите, не ја условува својата среќа од околностите и луѓето. Поврзан со се и сите а сепак независен.

Колку и да гледа поинаку,неможе да влијае на процеси и околина и да се изолира од нив.А тие секојдневно го провоцираат да преземе активност.Во таа џунгла на различни влијаниа,сродната душа и те како го губи влијанието и потклекнува на околината.Ти можеш да бидеш зависен од неа,но дали она ќе биде зависна од тебе во ист временски период?
Ова ми е интересно „Поврзан со се и сите а сепак независен“,како е возможно да се оствари?

 

[Cool Hand Luke]

Колку и да гледа поинаку,неможе да влијае на процеси и околина и да се изолира од нив.А тие секојдневно го провоцираат да преземе активност.Во таа џунгла на различни влијаниа,сродната душа и те како го губи влијанието и потклекнува на околината.Ти можеш да бидеш зависен од неа,но дали она ќе биде зависна од тебе во ист временски период?
Ова ми е интересно „Поврзан со се и сите а сепак независен“,како е возможно да се оствари?

Само со високо ниво на свест и свесност. Тие состојби мене одвреме на време ми се јавуваат ко демо мод па се губат.
Едноставно, на прв поглед ист како и сите, како и стадото, но со таа разлика што владее такво исполнување па не постои страв и тага од осаменост. А инаку може само до некаде да се зборува за таа состојба на просветление но рационално да се научи и спроведе на дело не. Патот на срцето е тоа. Срцето метафорички секако.

 

[bounty_hunter]

Колку и да гледа поинаку,неможе да влијае на процеси и околина и да се изолира од нив.А тие секојдневно го провоцираат да преземе активност.Во таа џунгла на различни влијаниа,сродната душа и те како го губи влијанието и потклекнува на околината.Ти можеш да бидеш зависен од неа,но дали она ќе биде зависна од тебе во ист временски период?

Се е взаемно зависно. Секој со секого, од некого, од нешто. Во таа џунгла мислам дека, сродната душа ќе си го најде складното место од кое ќе дејствува врз околината, а воедно е и под дејство на истата околина.
Школски пример за синџирот на исхрана. Како ли само беше? Мравката на пајакот, пајакот на врапчето, врапчето на мачето, мачето на кучето.
За секоја една работа си има складно место, освен за оние кои се отфрлени, а отфрлени се како последица на прекинување на некој зависен синџир.

Ова ми е интересно „Поврзан со се и сите а сепак независен“,како е возможно да се оствари?

Ова е ваљда може да се постигне со просветлување, но сепак не сум сигурен дали си потполно независен.
Сепак, за ова мислам дека Cool Hand Luke е поупатен од мене.

Само со високо ниво на свест и свесност. Тие состојби мене одвреме на време ми се јавуваат ко демо мод па се губат.
Едноставно, на прв поглед ист како и сите, како и стадото, но со таа разлика што владее такво исполнување па не постои страв и тага од осаменост. А инаку може само до некаде да се зборува за таа состојба на просветление но рационално да се научи и спроведе на дело не. Патот на срцето е тоа. Срцето метафорички секако.

За да се просветлиш, велиш може само со високо ниво на свест и свесност. Тоа ниво може да се достигне со низа акции кои твојот ум да ги има превземено, односно тоа ниво на свесност е реакција. Прва зависност.

Како ќе доживееш момент на просветлување независен од ништо?

 

[Cool Hand Luke]

Малку забегавме од темата но и ова може да се вклопи во неа. Се додека сме непросветлени причините и реакциите имаат силно делување на нас. Ни се чини дека многу работи не болат поради самите работи, а всушност главна причина е тоа што се уште не сме она што сме - просветлени, свесни за нашата вистинска суштина. Заробени сме во условувањата.
Кога зборам за независност не мислам на телесните потреби, иако има огромна разлика како непросветлениот а како просветлениот поминува низ нив. Просветлениот не губи присебност ако го нема тоа и тоа.
Во ретките моменти на просветленост (или прилична просветленост ) сум сфатил дека сум независен од се од едноставна причина, - затоа што сум сфатил дека се е мое. Се сум јас. Осаменост? Такво нешто не постои во таа состојба, дури и кога сум сосема сам. Цела вечност.

Би рекол дека го доживеав она што е речено за де Мело - мистик кој бил доволно храбар да ја согледа стварноста онаква каква што е, за да стане исполнет со чувство и љубов спрема сите живи суштества. Во последните години од својот живот, де Мело ги отфрлил сите интелектуални формули за да му се сврти на животот, љубовта, слободата - на најрадикалната самотија.

Само сега пак сум заробен во условувањата, по своја волја. Не сум го изодел целиот пат, што би рекол Буда. Нешто сум заборавил да направам па сум се вратил, сум ја напуштил целта, иако поминав низ неа.

 

[Luna ***]

Се се случува со причина.

 

[Bonnie and Clyde]

Се се случува со причина.

точно, позади се има некоја цел

 

[Vollstandig]

Сите што велат дека се е случајно дефинитивно грешат тотално!

Ако на човек му се роди дете непланирано, и тоа е случајност? Пак е со причина и секоја причина има некоја Акција за да постигне Реакција.
Ништо не е случајно, зошто едноставно кога одите по улица не ве рокне некоја кола вас туку некој друг?
Зошто не ве мавни гром баш вас туку некој друг ќе го мавни сосем десетти?
И сеа секој ќе рече “Јебига тука се нашол чоекот го треснало гром од ведро небо , али ја верувам во законот на универзумот, т.е енергијата која ја зрачиме, такада ако човекот има негативни мисли нетавино се чуствува, се нешто нему лошо ќе му се случува, едноставно станува МАГНЕТ за лошите работи.
Така да ништо не е случајно се е со причина а причината секогаш барајте ја во ВАШАТА ГЛАВА, и пазете “ШТО посакувате“

Некој ќе рече ова го имаш глеано на документарец, а сето е од мое искуство а доколку некој сака документарец нека повели да го изглеа еден од најдобрите документарци:

http://popcorn.mk/?p=1110

 

[~Bunny]

Секогаш сум го велела ова кога работите ќе тргнеле во непосакуван правец. Велат дека за што се случува постои добра причина само што понекогаш на моменти не можеме да ја видиме истата.Многу поскаувам во моментов да ја видим причината за некои работи....