Се каете ли што сте се иселиле од Македонија?

  • Креатор на темата Креатор на темата Strenght
  • Време на започнување Време на започнување
Што се замарате мене ми е мило кога читам вакви како сардаукар...Ради такви како него Македонија е еден голем Луна Парк кога доагаме на посета. Све што сакаш за ич пари...
 
Тие кои можат да го издигнат духот, заедно сложно да се бориме со сите демони. Па што сака нека биде.
Тие кои не можат, молчешкум нека си заминат и повеќе да не зборуваат за земјата и народот кои ги оставиле.

Ти у која димензија ќе се бориш со демоните?
Еве се појавија на темава.
Ама за борба со нив ќе ти треба оџа...
 
Да си заминат оние кои сакаат „поубав“ живот, оние кои го сметаат овој народ за прост, неспособен, оние кои земаат бугарски пасоши, оние кои се мажат за други вери, оние кои не можат да ја видат сопствената сила и вредност.
Сето тоа што трајно си оди е само шкартот. Откако ќе се исчисти шкартот ќе бидеме силни и единствени.

Епитетите што ги наброи за „шкартот“ опфаќаат 99,9% од населението. После ќе бидеш силен... и единствен!

Само ќе го цитирам покојниот Бате Ване: Ми се јавуваат, ми викаат: Бате Ване, Струмица е зад тебе, но јас се обрнувам, гледам... Бате Ване сам!
 
А да не е прашањето...
„Дали се каете што сте родени во Македонија?“


Па не право да ти кажам. Премногу убавини има на ова место, премногу историја, живот на нашите предци. Гордост на нашиот народ што ете колку толку по селата дејствувал.

Има работи на кои сите се гордеат без разлика дали се надвор или овде. Само гнасните политичари не направија вакви, да ја мразиме државата и да не не боли К ако прекршиме закон или пак си одиме од овде. Пошто така и тие се дојдени на власт :)
 
Па не право да ти кажам. Премногу убавини има на ова место, премногу историја, живот на нашите предци. Гордост на нашиот народ што ете колку толку по селата дејствувал.

Има работи на кои сите се гордеат без разлика дали се надвор или овде. Само гнасните политичари не направија вакви, да ја мразиме државата и да не не боли К ако прекршиме закон или пак си одиме од овде. Пошто така и тие се дојдени на власт :)

Сам си дал одговор на прашањето. Еве прочитај пак што си напишал:


Но ако се успее во странство, ќе ви се среди животот на долг рок што е многу подобро него ли да се мачиш тука и да се нервираш за глупости...
 
Треба огромна храброст секојдневно да се соочуваме со реалноста во Македонија, но треба и голема храброст да се остави зад себе поткрепата на домот и фамилијата за да се докажуваме и бориме надвор низ светов - без никаква гаранција за успех.

- Сум запознал млади луѓе од богати фамилии во Македонија, кои можеле да им обезбедат се’, а тие сепак решиле дека сакаат да се докажуваат, да студираат, да научат дополнителен странски јазик и да се пробиваат во туѓи средини, откажувајќи се од сите привилегии кои можеле да ги имаат во Македонија.
- Сум запознал и многу сиромашни Македонци/ки кои морале да одат надвор и да работат што се најде, за да можат да прехранат фамилија.
- Сум запознал и онакви кои не морале да заминат по секоја цена, но сакале нови предизвици, нови искуства, патување и познавање нови луѓе.

- Најпосле запознав и луѓе кои не знаат што сакаат, секогаш се жалат на условите во Македонија, секогаш плукаат по својот народ, меѓутоа цело време се жалат и на условите во странство, дека ги третирале лошо, дека ги краделе на пари, дека не ги унапредиле затоа што се странци, постојано плукаат по тамошниот народ дека е ваков или онаков, сите им се глупи, прости и сељаци.

Е сега и обратно:
- Знам и такви од богати фамилии во Македонија, кои чекаат тато да им осигура сВе, станче, кола, работа и мајка им да им готви и пере додека наполнат бар 35 години минимум. Стануваат горди Македонци зависно од тоа каква ни е сезоната на спортски план.
- Знам многу сиромашни луѓе, кои се многу трудољубиви и не се плашат од никаква работа. Заработуваат малку, но најмалку се жалат, а Македонија си ја сакаат безусловно.
- Доаѓаат на ред и оние кои биле и прошетале, виделе многу во животот и го користат тоа да го извлечат максимумот во Македонија. Бидејќи виделе многу од убавините низ светот, конечно ја сфатиле убавината на својата земја, дека нема причина да се чувствуваме помали и затоа дополнително се обидуваат да ги едуцираат странците да ја запознаат подобро Македонија.

- Најпосле :) стигнавме до оние кои не се осеќаат добро самите со себе и не ја пропуштаат приликата да ги омаловажуваат животните одлуки на останатите, секогаш сите наоколу се само сељаци и лузери, а изговорот зошто самите не успеале го бараат во системот и државата. Задоволни се секогаш кога некому е полошо, а горчливо љубоморни кога некој од погорниве категории е среќен.


Сите ние сме рефлексии еден на друг, ќе најдеме секакви луѓе и во оние што заминале и оние што останале.
 
Сам си дал одговор на прашањето. Еве прочитај пак што си напишал:


Да ако збориме од финансиски аспект во право си. Немаштијата си го прави своето, а немаме 2 живот да го искористиме.

Ипак во црните денови постојат убави нешта. Така и кај нас колку и да се влошува ситуацијата на населението, на економски план сеуште е рано да се збори, постојат многу убави краишта, села, планини, кои одземаат здив. Такада на тоа мислев има нешта што ја прават земјава чудесна, а верувам оние семејства кои имаат солиден приход овдека и те како можат да си пружат убав живот и воопшто не жалат што се родени овде:)
 
Bratot испуштил да каже дека не има и такви кои одреден дел од годината го поминуваме во странство, а другиот во Македонија, по личен избор. ;)

Да одговорам на прашањето на поставувачот на темава: да, тешко ми е дека морав да емигрирам, без разлика што тоа беше заради “виша сила“ (смрт на членови од моето семејство).

Но за разлика од некои други, јас воопшто не се двоумам, туку сигурно ќе се вратам да живеам целовремено во Македонија! Тоа требав многу порано да го сторам и покрај тоа што животот повторно ме стави во ситуации кои го одложија остварувањето на оваа моја одлука.

За да нема дилеми, совршено ми се јасни ситуацијата во Македонија и на Балканот, односите, табиетот и се останато. Што се однесува до материјалното, навистина ми треба многу малку за релативно пристоен живот. Најважно ми е дека имам поставено долгорочни цели, интелектуален и духовен стимул, и пријатели. Повеќе не ни можам да побарам.

Најискрено сум среќен кога сум во Македонија, а доживувањето на внатрешен мир не ли е суштината на животот? Можеби овие зборови на некого ќе му делуваат дури и повеќе од клише -- посебно пријателите ми укажуваат дека духовниот мир не би требало да зависи од мердијаните. Но сите што ме познаваат знаат дека баш на ова парче земја сум исполнет максимално. И тоа е онаа состојба на духот која што тешко може да се опише и објасни. Едноставно знам длабоко во себе дека таму "треба" да бидам - и ќе бидам наскоро.
.
 
Bratot испуштил да каже дека не има и такви кои одреден дел од годината го поминуваме во странство, а другиот во Македонија, по личен избор. ;)

Да одговорам на прашањето на поставувачот на темава: да, тешко ми е дека морав да емигрирам, без разлика што тоа беше заради “виша сила“ (смрт на членови од семејството).

Но за разлика од некои други, јас воопшто не се двоумам, туку сигурно ќе се вратам да живеам целовремено во Македонија! Тоа требав многу порано да го сторам и покрај тоа што животот повторно ме стави во ситуации кои го одложија остварувањето на оваа моја одлука.

За да нема дилеми, совршено ми се јасни ситуацијата во Македонија и на Балканот, односите, табиетот и се останато. Што се однесува до материјалното, навистина не ми треба многу за релативно пристоен живот. Најважно ми е дека имам поставено долгорочни цели, интелектуален и духовен стимул, и пријатели. Повеќе не ни можам да побарам.

Најискрено сум среќен кога сум во Македонија, а доживувањето на внатрешен мир не ли е суштината на животот? Можеби овие зборови на некого ќе му делуваат и повеќе од клише -- посебно пријателите ми укажуваат дека духовниот мир не би требало да зависи од мердијаните. Но сите што ме познаваат знаат дека баш на ова парче земја сум исполнет максимално. И тоа е онаа состојба на духот која што тешко може да се опише и објасни. Едноставно знам длабоко во себе дека таму "треба" да бидам - и ќе бидам наскоро.


Доколку имаш доволно финансиски средства за нормален живот слободно живеј кадешто сакаш. Само да ти кажам нешто, обично сите кога се во странство зборат како сакаат да се вратат тука. Убаво е да се биде тука да на одреден период, да разгледаш природни убавини, да се видиш со луѓе, да си поживееш. Но после некое време сите го зборат истото, зошто се вратив... Ова не е случај на еден човек, познавам мноогу луѓе од моево мало и мои роднини што истиот муабет го свртиле.

Да ме прашаш мене ич не би размислувал за селење. Не би отварал теми, ниту пак би охрабрувал некој да си замине од тука. Само мора да се вратиме во реалноста, од патриотизам не се живее. Од борба која се води цел живот да се оствари подобра иднина на нашиот народ не резултира во ништо. Тука е целата работа.

Сите си ја сакаме историјата, дејците, селата, убавините, обичаите. Ама не ја сакаме Македонија од 21 век, продадена, лажлива ,пропадната и разјадена меѓу себе. Да би имало некој просперитет те уверувам дека нема да има толкава емиграција.

Доколку успееш да си обезбедиш сигурна финансиска иднина, која нема да ти зависи од македонската економија прави како што ти сака душата (y)
 
Најискрено сум среќен кога сум во Македонија, а доживувањето на внатрешен мир не ли е суштината на животот? Можеби овие зборови на некого ќе му делуваат дури и повеќе од клише -- посебно пријателите ми укажуваат дека духовниот мир не би требало да зависи од мердијаните. Но сите што ме познаваат знаат дека баш на ова парче земја сум исполнет максимално. И тоа е онаа состојба на духот која што тешко може да се опише и објасни. Едноставно знам длабоко во себе дека таму "треба" да бидам - и ќе бидам наскоро.
.

Можеби една од најважните работи од кога ќе се обезбедиш материјално. Токму тоа е разликата во размислувањата на овие теми. Некој тој мир го пронаоѓа во Македонија, некој надвор. Јас во Македонија немам мир. Никаков апсолутно никаков мир. Само што стапнувам на аеродром и се полнам со едно неописливо чувство на нервоза. И за разлика од тебе јас длабоко во себе знам каде несакам да бидам.

Оние муабети ти си лик на кого му требаат блиските пријатели, кафани, балкански тип кај мене не палат. Тоа е тој потрошен муабет на самозалажување дека горе нешто фали. Ништо не фали. Зависи кој каде ќе се пронајде и кој во што ужива. За семејство и пријатели доволни се 5 вечери во годината. Барем на овие години, доволно е, се што е плус претставува напор и обврска.
 
Можеби една од најважните работи од кога ќе се обезбедиш материјално. Токму тоа е разликата во размислувањата на овие теми. Некој тој мир го пронаоѓа во Македонија, некој надвор. Јас во Македонија немам мир. Никаков апсолутно никаков мир. Само што стапнувам на аеродром и се полнам со едно неописливо чувство на нервоза. И за разлика од тебе јас длабоко во себе знам каде несакам да бидам.

Оние муабети ти си лик на кого му требаат блиските пријатели, кафани, балкански тип кај мене не палат. Тоа е тој потрошен муабет на самозалажување дека горе нешто фали. Ништо не фали. Зависи кој каде ќе се пронајде и кој во што ужива. За семејство и пријатели доволни се 5 вечери во годината. Барем на овие години, доволно е, се што е плус претставува напор и обврска.

Сепак, муабетот е дека не’ има секакви, нема универзален случај. Не знам зошто своето субјективно поимање на работите би требало да го проектираме на сите останати.
 
Сепак, муабетот е дека не’ има секакви, нема универзален случај. Не знам зошто своето субјективно поимање на работите би требало да го проектираме на сите останати.
Секако, затоа сме тука да ги раскажеме сите своите видувања на темава.
 
Јас не може да кажам за цела македонија, но за тие како мене од источна македонија како кочани виници си лично може да кажам дека тие зашто би се кајале.

Како прво на еден начин ние мора да се иселеме кога ке завршеме средно, за да си бидеме со родителите кој не чекаат во италија. како второ јас во италија имам повеке другари од средно школо него во македоја, па здрравје 10 години од матуарта планираме да славеме тука во италија. Значи пропага тезата дека ако се иселам ке ми недостасуваа родителите и пријателите. Впрочем ако не се иселам ке ми недостасуваат.

тоа е тоа за што би се иселил од македонија, за подобар живот и да бидам со родителите и со пријателите.

Е сега тие што се од скопје и што треба прво колено да се иселат кај тие е друго
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom