Ниту еден не се издвоил од групата на слепи Македонци.Транзицијата ни ги затвори и очите и ушите.Со празен стомак не се размислува.Додека некој на ТВ објаснува зошто имаме криза,многу луѓе седат во темнина и размислуваат од каде да заработат парче леб за себе си и останатите.Гледајќи ја ситуацијата во малите градови,чувствувам грутка во грлото,толку имам да кажам,а никој не ме слуша и не ме разбира.Едноставно почнавме да зборуваме на различни јазици кои звучат исто.Гледајќи околу себе,почнав да станувам и далтонист,гледам само две бои.Почнав да се сомневам во сопствените капацитети и ставови и да ја барам грешката во себе си што живеам и творам во општество кое никој не го сака,а секоја година му дава глас да продолжи.Нема сила која ќе направи напор да го прекине маѓепсаниот круг,во кој сме до гуша заглавени.Овде принципите се изместија,секој работи спротивно од она во кое верува.И тагата повеќе не е онаа истата,бидејќи среќата ја нема кај мнозинството.Бројот на луѓето кои пребаруваат контејнери драстично се зголемува,а ние седиме на интернет.Нема повеќе ни роба која треба да се дигне и премести во камион или складиште.Болка,чудење и заслепеност,не дозволуваат да се размислува дали споменикот ќе биде 22 метри или 48 метри.Дали Петко денес донел одлука за нас или ја оставил за подобри времиња.
Пробаа и им успеа.Денес со наведнати глави секој за себе гледа крај со крај да поврзе.Подобро молчи и седи на работа,одколку зборувај и седи на улица.Целата машинерија е вклучена,етикетирање,местење на чиповите.Секој глас поразличен од друг е друга симфонија,атеистичка,против патриотска или манипулирачка.Слободата на говорот е само демонстративно одбележана во неколку реченици,кои стојат во книгата наречена Устав која важи за сите освен за оние кои се на власт.Сите националности се клоцаме и плукаме,а друг трие раце и седи на некоја Хрватска обала.На простата маса дојдоа 5те минути.Неспособноста царува,хаосот владее.Со затворени усни,полека како роботи го започнуваме и завршуваме денот.Ништо поразлично од вчера,а без очекувања за утре.
.
), ти и Бацо Гаго најтврдокорните следбеници на материјалистичката филозофија ми бевте, и за чудо кај двајцата во постовите го забележувам зборот или поимот духовност.
