Грозно беше, ме наместија. Бев на летување со моите и умирав од досада. Другарка ми шо ја упознав претходниот ден се смува со некој си дечко таму, а мене ме оставија со другар му, и он остатокот од вечерта ме убедуваше дека редот бил и ние да се смуваме. У еден момент ме фати на препад во тесно и ме пољуби, пробав да се тргнам; он ме фати за рамења, ја целата распаметена инстиктивно му мавнав лакт у стомак и киднав у соба. Миев заби 15 минути. Следните 3 дена, до крајот на одморот не излегов од соба од страв дека ќе го сретнам. Следните 2 години ни дечко ни мечко ни машко нејќев да видам. Трауми. Сега ми е смешно, тогаш ми беше страшно.
. Штознам не бев нешто посебно возбудена нити пак имав некое посебно чувство. За првиот бакнеж и немам што многу да зборувам ама за еден друг бакнеж... :love2:е богами и книга можам да напишам.
) Пред нешто повеќе од половина година. Се сеќавам беше нестабилно времето и и` реков ај да се видиме (веќе гореше љубовната жичка) и онака идеме кај жена паркот, па почна да врне. Почнавме да трчаме ко демек ќе му избегаме на дождот, таа задишано застана пред мене ко демек се измори и ко да знаев што ќе следи после тоа. Таа беше иницијаторот (ме гледаше право во усните и ја подаде главата). У секој случај супер беше. 3 дена после тоа сонујвав кошмари ко за беља
првиот ништо посебно...ама еден мноогу позначаен замене ... 4те саати поминати со девојката ги паметам од секунда до секунда...
P
