- Член од
- 22 јули 2007
- Мислења
- 438
- Поени од реакции
- 1
Ова би требало да е интересна книга.
После паѓањето на “ Варшавскиот сојуз “ се отвраат архивите на бившите републики на СССР ( Тука не спаѓа и архивот на Бугарија , мала шега ) па така дознавме која била најстарата “ Историја на Бугарија “ , кој и што биле Бугарите за Екатерина II , и.т.н. , многу нови моменти врз кои можат да се извлечат нови тези за потеклото на Бугарите , за историјата на Бугарите и местото и улогата на Ј. Венелин во целата таа приказна .
Повторно нови моменти :
26.11.2007 15:58
Шестиот и седмиот том од зборникот „Македонија меѓу автономијата и дележот во избор“, редакција и превод на Симон Дракул, денеска ги промовираше Институтот за национална историја.
Книгите се дел од истражувањето на Дракул за руската дипломатска документација од периодот меѓу 1894 и 1913 година, во издание на „Селектор“. Документите се огромна суровинска граѓа за производство на научна вистина за Македонија, или нејзина веродостојна меморија, рече промоторот академик Гане Тодоровски. Според Донев, овие документи се и добар одговор на грчко - македонскиот спор со името.
„Документите кои Симон Дракул ги откри и ние денес и ги претставуваме на македонската јавност, јасно зборуваат, името Македонец и македонска нација се одговор на сите наши поделби и страдања од овој период. Тоа е име кое нема никава врска ниту со коминтерната, ниту со комунистичка Југославија“, изјави Јован Донев, промотор на зборникот.
„Тоа е име е одговор на сите делби и распределби и се појавува во битолскиот вилает, во 1907 година за прв пат е регистрирано. Име кое можеше од корен да ја измени политичката карта на југоисточна Европа, исто како што тоа може да го стори и денес и најверојатно ќе го стори, зошто документиве кои денес ги претставуваме се добар одговор на бизнисмениот грчко-македонски спор“, додаде Донев.
Симон Дракул почина 1999 година и со овие томови се заокружува неговиот труд „Македонија меѓу автономијата и дележот“.
Се надевам дека за тие документи ќе дознаат и товаришите од соседна Бугарија, бидејки таква литература во Бугарија е опасно да се побликува (случајот “Батак“).
После паѓањето на “ Варшавскиот сојуз “ се отвраат архивите на бившите републики на СССР ( Тука не спаѓа и архивот на Бугарија , мала шега ) па така дознавме која била најстарата “ Историја на Бугарија “ , кој и што биле Бугарите за Екатерина II , и.т.н. , многу нови моменти врз кои можат да се извлечат нови тези за потеклото на Бугарите , за историјата на Бугарите и местото и улогата на Ј. Венелин во целата таа приказна .
Повторно нови моменти :
26.11.2007 15:58
Шестиот и седмиот том од зборникот „Македонија меѓу автономијата и дележот во избор“, редакција и превод на Симон Дракул, денеска ги промовираше Институтот за национална историја.
Книгите се дел од истражувањето на Дракул за руската дипломатска документација од периодот меѓу 1894 и 1913 година, во издание на „Селектор“. Документите се огромна суровинска граѓа за производство на научна вистина за Македонија, или нејзина веродостојна меморија, рече промоторот академик Гане Тодоровски. Според Донев, овие документи се и добар одговор на грчко - македонскиот спор со името.
„Документите кои Симон Дракул ги откри и ние денес и ги претставуваме на македонската јавност, јасно зборуваат, името Македонец и македонска нација се одговор на сите наши поделби и страдања од овој период. Тоа е име кое нема никава врска ниту со коминтерната, ниту со комунистичка Југославија“, изјави Јован Донев, промотор на зборникот.
„Тоа е име е одговор на сите делби и распределби и се појавува во битолскиот вилает, во 1907 година за прв пат е регистрирано. Име кое можеше од корен да ја измени политичката карта на југоисточна Европа, исто како што тоа може да го стори и денес и најверојатно ќе го стори, зошто документиве кои денес ги претставуваме се добар одговор на бизнисмениот грчко-македонски спор“, додаде Донев.
Симон Дракул почина 1999 година и со овие томови се заокружува неговиот труд „Македонија меѓу автономијата и дележот“.
Се надевам дека за тие документи ќе дознаат и товаришите од соседна Бугарија, бидејки таква литература во Бугарија е опасно да се побликува (случајот “Батак“).