Подобро нешто, него ништо. Оти да не останеме пријатели ? Немам што да изгубам, можам само да добијам. Можеби нема да биде исто, но ќе го имам покрај мене. Ако го немам, нема ни шанси дека некој ден тоа ќе прерасне во љубов.
Еве споредба :
Остануваме пријатели - Заедно сме. Не како што сакам, но барем е покрај мене. Имам надеж дека можеби некој ден ќе ме погледне поинаку.
Не остануваме пријатели - Се губи секаква врска, губиме секаков контакт, а јас па го сакам. Шанси никакви. И што сеа ќе чекаме времето да ме излечи или баба Милојка, кој ? Или да чекам милост од Бога ? Да чекам некој друг да ми најде, а ?
Што е подобро, да се надевам и да бидам барем малку среќна што го имам покрај себе тој што го сакам, или да си ја трескам главата, да сечам вени и да чекам ВРЕМЕТО да покаже, а знаете ВРЕМЕТО е зезната ствар, може утре да умрам ... :helou:
Едит : Иначе Ема ти си секако повредена, вака или така ... Подобро е да се надеваш дека еден ден тоа ќе прерасне во љубов него да се надеваш дека некој ден ќе засакаш друг(уште си ја трескаш главата по ''другарот''), ќе се сврти тркалото или шта ти ја знам ...
Повеќе надеж гледам во првото, искрено ... :smir: