Ќе ги опфатам болдираните делови
.Како неутрален посматрач на дискусијава затоа што сум помеѓу двата „огна“ на монотеизмот и атеизмот ќе кажам дека за мене нема разлика помеѓу Боговите и Исус, и во двата случаја имаме верба на оние кои тврдат дека за нив тие постојат и се реалност или дека постоеле ама денес од дистанца на 2000 години никој не може да провери што и како се случило и кои работи се фикција а кои вистина.
За мене аргументацијата на едните и на другите (старите Богови и Исус) за нечие постоење и докази за истото се практично со иста важност со напомена дека за Исус освен во Библијата и нема некој друг пишан текст каде би се потврдило неговото постоење или непостоење. Верникот ќе ти каже дека го чувствува во себе, неверникот дека се тоа глупости но и двајцата можат да имаат совршено убав и исполнет со љубов живот
.Освен тоа не постојат само верниците и атеистите туку и сите други кои сме некаде измеѓу со забелешка дека Муслиманите го прифаќаат Бог од Стариот Завет но не и Исус како негов син, значи работите не се толку едноставни за да ги прекинат недоразбирањата туку лежат во човечкиот карактер и желбата за наметнување на сопственото мислење и доминација врз другите, физичка како и психичка.
Колку е корисно Христовото учење треба секој сам да си одлучи но во свет на предатори како нашиот за мене не важи, посебно една од критичните постулати, љуби го непријателот свој и сврти му го другиот образ. Јас сум за старото, око за око, заб за заб но прифаќам дека има личности и психи на кои христијанството им е прекрасен систем на дејство и верување и е во ред се додека не пробаат на било кој начин тоа да ми го наметнат и мене (истото го мислам и за било која друга религија или верување).
Би напомнал дека Христовото учење и 10-те заповеди се парадокс затоа што 10-те заповеди потекнуваат од битие кое не се воздржува од геноцид, инцест, масакр, детеубиство и човечки жртви и кое е бескрајно осветољубиво и суетно додека наводниот негов син кој е истовремено и самото битие зборува за љубов кон сите вклучувајќи ги и непријателите. За останатите недоречености и подредената улога на жената веќе сме дискутирале.
Таква метаморфоза е невозможна и нереална и на многу ќе им биде и несфатлива и неприфатлива.
Кој и покрај сѐ може да разбере и да најде смисол во сето тоа прекрасно за него/неа, јас не можам и никогаш нема да можам е не ни сакам, спротивно е на моите сфаќања за животот и битисувањето па да речеме и на моите инстинкти
.Атеистот секако не го интересира Христовото учење и си има негови норми на дејство, за кои смета дека нему му се најисправни.
Тука сепак би напомнал дека нема едно исправно религиско верување за секого затоа што човечките психи и карактери се различни па на едните ќе им одговра едно а на другите друго и најголемиот проблем според мене не се догмите и верувањата дали некој постоел и дали некој треба да се следи или не, туку нетолерантноста и исклучивоста дека само еден сисем е вистинит а сите други се лажни што совршено ја отсликува човечката желба за доминација, како и неговата бескрајна суета и ограниченост.
![[Ra]](/data/avatars/m/50/50055.jpg?1343253596){kind=avatar}
