Дента кога се чувствував најпонижена беше до мене и за веднаш заборавив на се што ми се случи предходно, така те запознав... Се однесуваше баш како што сакав, беше каваљер... Ја отвори вратата кога влегував во колата, го потргна столчето кога седнував... Точно оние ситници кои ми беа најбитни ги правеше... Најголемото чудо беше што иако првпат разговаравме сепак имавме премногу заеднички работи, интересни работи кои не поврзаа. Обожаваш иста музика, иста пијачка, исто јадење, дури и истата книга ни е омилена... Или барем така мислев... Секогаш кога ќе бевме заедно правевме се на што некогаш сум помислила а што ми било и помалку срам да го правам... Постојат ли и други луѓе кои може да сакаат толку заеднички работи и кои толку добро изгледаат кога стојат еден до друг а сепак не се посакале на вистина?
Ме изненади со вечерата и свеќите... А верував дека не си романтична душа... Почнавме помалку чудна врска... Сакавме да правиме се еден за друг, но не се сакавме... Совршен пар... Кога и да не спомне некој сите не опишуваат така... Ни сама не можам да сватам како е нормално некој што толку многу се привлекува психички и физички неможат да достигнат до барем трошка љубов... Се надевам дека некогаш ќе имам прилика да ти го кажам ова и сепак да бидеме нешто што многу повеќе ќе ни одговара, другари... И уште нешто... Нежен си и романтичен и највљубен на светот! Иако сите се против тебе јас верувам дека имаш добра душа, но си премногу повреден па затоа се обидуваш да покажеш колку не ти е гајле за другите..
