...Тука треба да се спомене и негативната улогата во македонските работи на некои клучни фактори во светот на православието и надвор од Балканот, како на пример Руската православна црква, која никогаш како впрочем и руската политика на Балканот не одигра позитивна улуга во однос на интересите на македонскиот народ во целина.
Пред се нека се запознае македонската јавност што значи унијатство. Нека се искажат по ова прашање не само поповите и владиците, туку и историчарите и политичарите и стручњаците по религија и догма. Нека се каже дека унијатство не е исто што и католицизам. Нека се каже дека има илјадници православни унијати во другите православни држави, како на пример во Романија или во Украина. Тука вреди да се спомене дека „портокаловата револуција“ во Украина беше поткрепена и од западот, не случајно се разви токму во западна Украина, токму во регионот каде што православните унијати се најсилни. Нека се информира македонската јавност за посебностите-разликите и во самата догма и црковни ритуали, или, подобро речено, за сосема малите разлики според нас на православните унијати со останатите православни христијани. Нека се каже на пример дека најголемата разлика помеѓу православните унијати верници и останатите православни верници е дека како главатар на црквата на православните унијати се спомнува папата, а не патријархот.
Прашањето дали треба името на патријархот, кој не го признава македонскиот идентитет и народ, да се спомнува и во македонските православни цркви е реторичко, но и политичко прашање.
Нека се запознаат Македонците насекаде со ова тема без страв и демонизирања.
Ако зборуваме, пак, за денешната македонската идеологија и македонштината пошироко од политичка гледна точка сметаме дека треба да се отворат сите полиња на перспективите кон западот. Црковната и религиозната компонента се важни во овај процес.
Западните буржоаски демократии, сакајќи тоа некој да го признае или не, последните децении се главните играчи на нашите простори и единствените кој давале поткрепа (мала или голема е дискутабилно) на македонската борба за национална еманципација. Врските меѓу унијатството и католицизмот се блиски и сериозни, а католичката црква пак на многу европски силни држави игра значајна улога. Нека се спомнат тука Италија, Шпанија, Австрија, Германија (новиот папа има германско потекло) , како и Полска, Чешка, Словачка, Словенија. . . А каде е тука патријаршијата и православните власти? ...