Осаменоста боли :(

  • Креатор на темата Креатор на темата zippyyy
  • Време на започнување Време на започнување
Член од
3 мај 2012
Мислења
15
Поени од реакции
19
Возраст
33
Нов сум на форумов, имам нешто што сакам да го кажам а немам на кого,па затоа решив овде да се регистрирам и да се испразнам..се надевам дека некој ке го прочита оваа и ке помогне..Не знаев каде да пишам во кој пост.па нема да биде грешно и тука.. Имам 21 година...а се осекам и се понашам како да имам 40-50..Осекам како луѓето што се околу мене другари,роднини во последно време ме одбегнуваат,со кого и да застанам јас незнаам да се нашалам и да се насмеам од срце,значи секогаш е онака со сила.Пред 3-4 години имав женска во секое време, сеа од пред 1-2 години се се смени, ништо траѓично не ми се случило за да патам по тоа.Немам со кого да испаднам до чаршија да прошетам,никој од другарите не ми се јавува за да ме повика да испаднеме,само доколку и се јавам тогаш ме повикаат,или само доколку имаат некоја корист од мене,сеа за мај се договаравме за излет ми се јавуваат и ме прашуваат дали можеме да одеме со мојта кола,само јас и уште еден имаме коли.Порано не е било така,секогаш бев во тек, ми се јавуваа доваѓаа сеа никој никаде,кога се собереме и збореме различ.теми никогаш не ми обрнуваат внимание на мене.едноставно никој не ме следи.Сеа се разубавува времето,сакам да испаднам да шетам,но немам со кого немам брат ни сестра.Седам дома и се нервирам, мислам дека и веке ептен нервно оболев,целиот се тресам,немам мира во себе рацете и нозете ме тераат да ги тресам, ме тера на плачење.Веке 1 година не сум имал девојка,и си мислам дека кога би фатил девојка би го решил оваа.Но ете нема со кого да испаднам и да запознаам некоја!! Што да направам ??!?! Совет ````
 
Нов сум на форумов, имам нешто што сакам да го кажам а немам на кого,па затоа решив овде да се регистрирам и да се испразнам..се надевам дека некој ке го прочита оваа и ке помогне..Не знаев каде да пишам во кој пост.па нема да биде грешно и тука.. Имам 21 година...а се осекам и се понашам како да имам 40-50..Осекам како луѓето што се околу мене другари,роднини во последно време ме одбегнуваат,со кого и да застанам јас незнаам да се нашалам и да се насмеам од срце,значи секогаш е онака со сила.Пред 3-4 години имав женска во секое време, сеа од пред 1-2 години се се смени, ништо траѓично не ми се случило за да патам по тоа.Немам со кого да испаднам до чаршија да прошетам,никој од другарите не ми се јавува за да ме повика да испаднеме,само доколку и се јавам тогаш ме повикаат,или само доколку имаат некоја корист од мене,сеа за мај се договаравме за излет ми се јавуваат и ме прашуваат дали можеме да одеме со мојта кола,само јас и уште еден имаме коли.Порано не е било така,секогаш бев во тек, ми се јавуваа доваѓаа сеа никој никаде,кога се собереме и збореме различ.теми никогаш не ми обрнуваат внимание на мене.едноставно никој не ме следи.Сеа се разубавува времето,сакам да испаднам да шетам,но немам со кого немам брат ни сестра.Седам дома и се нервирам, мислам дека и веке ептен нервно оболев,целиот се тресам,немам мира во себе рацете и нозете ме тераат да ги тресам, ме тера на плачење.Веке 1 година не сум имал девојка,и си мислам дека кога би фатил девојка би го решил оваа.Но ете нема со кого да испаднам и да запознаам некоја!! Што да направам ??!?! Совет ````
Да идеш на психијатар друже депресија те дрма!!!
 
Нов сум на форумов, имам нешто што сакам да го кажам а немам на кого,па затоа решив овде да се регистрирам и да се испразнам..се надевам дека некој ке го прочита оваа и ке помогне..Не знаев каде да пишам во кој пост.па нема да биде грешно и тука.. Имам 21 година...а се осекам и се понашам како да имам 40-50..Осекам како луѓето што се околу мене другари,роднини во последно време ме одбегнуваат,со кого и да застанам јас незнаам да се нашалам и да се насмеам од срце,значи секогаш е онака со сила.Пред 3-4 години имав женска во секое време, сеа од пред 1-2 години се се смени, ништо траѓично не ми се случило за да патам по тоа.Немам со кого да испаднам до чаршија да прошетам,никој од другарите не ми се јавува за да ме повика да испаднеме,само доколку и се јавам тогаш ме повикаат,или само доколку имаат некоја корист од мене,сеа за мај се договаравме за излет ми се јавуваат и ме прашуваат дали можеме да одеме со мојта кола,само јас и уште еден имаме коли.Порано не е било така,секогаш бев во тек, ми се јавуваа доваѓаа сеа никој никаде,кога се собереме и збореме различ.теми никогаш не ми обрнуваат внимание на мене.едноставно никој не ме следи.Сеа се разубавува времето,сакам да испаднам да шетам,но немам со кого немам брат ни сестра.Седам дома и се нервирам, мислам дека и веке ептен нервно оболев,целиот се тресам,немам мира во себе рацете и нозете ме тераат да ги тресам, ме тера на плачење.Веке 1 година не сум имал девојка,и си мислам дека кога би фатил девојка би го решил оваа.Но ете нема со кого да испаднам и да запознаам некоја!! Што да направам ??!?! Совет ````

Тоа што те одбегнуваат валјда е затоа што често пати си им го плескал влице онака како што ќе ти дојди. За трајно другарство мораш да знаеш и да глумиш, со искреноста често пати и кратко траат пријателствата. Сите имале такви фази во животот кога наеднаш се се сменува, па пробај да се уклопиш во нов тек на животот, него да го бараш стариот, вака ќе испадне како некој југоносталгичар што поминал убав живот за време на југославија а сега се нервира оти касни пензијата и сеуште чека да воскресне тито. Пробај да се прилагодиш на нови средини, валјда ќе ти тргни.Луѓето се како снегот, доаѓаат, остануваат некое време, и заминуваат...
 
А шо те кошта ти да му се јавеш на некој другар и да излезеш на кафе/пиво ?

Или те фаќа пораноја или фобија коа си меѓу луѓе?
 
Или ако ти е премногу скапо да одиш на психијатар,побарај в библиотека или по интернет,има еден куп книги за позитивно размислување,би требало некоја да ти се поможи
 
Дојди на следната Кајгана собиранка да те удружиме :)

Колку ти е интересен денот (а и животот) зависи во најголема мера од тебе. Ако ти се чувствуваш тапа, не верувај дека ќе ти помогнат пријателите или девојката. На крајот на краиштата, размисли зошто те „одбегнуваат“ и потруди се самиот да го решиш проблемот. Како и за се останато во животот - за да знаеш како да го решиш проблемот, прво треба да знаеш што е проблемот. Не сме сите супер-ѕвезди за да не сакаат сите околу нас, но ако сме тупаџии и досадни по дифолт - нема да собереме голем број на луѓе покрај нас. Тоа што викаш дека „немаш со кого да излезеш“ е проблем на модерните (фејсбук) генерации. Истиот „проблем“ го имаат еден куп луѓе. Еве, мене некогаш ми е полесно да најдам луѓе за играње фудбал на компјутер (PES/FIFA или некоја друга компјутерска игра) отколку играње фудбал на вистинско игралиште.

Едноставно, види кои ти се интересите и дружи се повеќе со луѓе со кои делите заеднички интереси (планинарење, трчање, читање, возење, играње баскет, вајање - без разлика...). Тоа што некогаш не сум имал друштво за прошетка никогаш не ме поколебало да излезам надвор (на прошетка, на баскет, на фудбал и тн.). Во минатото безброј пати се случило сам да излезам на кош или на игралиште, па за половина час да се собереме еден куп луѓе... Нели, не мора за секој собир да се отвора посебен „евент“ на Фејсбук.

Вложувај во себе, во својот изглед, во своето однесување кон другите, во своето знаење... Секој влог се враќа. Задоволувај се на малите нешта и почесто ќе бидеш среќен.
 
Значи се јавувам, него ете кога и да се јавам или ке рече имам работа или веке се собрале некаде и седат заедно, значи тоа ме боли, не ме кошта ништо јас да се јавам!! Ете кога сум мегу луѓе секогаш мислам што ке кажам и како ке го прифатат тоа.. но најчесто не ми обрнуваат внинание..Значи пред 3-4 години женски се вртеа околу мене и тие ме тражеа, сеа јас сакам и нема со која .. ништо не ми се е десило ни сум крив ни сум со посебни потреби ..Едноставно све ме тера на нервоза на плачење веке 7-8 месеци активно така.. :(
 
Депресија не се манифестира САМО со лежење у кревет по дома, нестанување и цвилење ко пичка! Има депресија и депресија. Твојов потег е доволно очајнички и зборува сам за себе, но сепак е добро зошто барем бараш помош-пружаш рака!
Мој совет: стисни зуби и јави се кај некој „другар“ излезете на пиво 2-3-4-5 опушти се малку, упознајте пичиња или само јадете гомна за цицки и гзови.
Оваа терапија 2 до 3 пати неделно 1 месец и ко нов си! Гарант!!
А ако не ти штима онда, уштекај се на Fb па виртуелно замајавај старки/копињанки...незнам шо сакаш, и искочи и дружи се!
Шо да ти кажам:cool:
 
Вежбај. Во здраво тело здрав дух. Физичката спремност прави да имаш поголема самодоверба башка ќе имаш и плус тема за муабет во друштво :-)
 
Братче пијам се дружам се смејам но све е џабе кога не е слатко од срце... Секогаш коа ке останам со некој сам лице у лице би траел 2 часа... било женско било машко или би спомнал нешто озбилно, незнаам да се нашалам и да кажам шала.. :(
 
Значи се јавувам, него ете кога и да се јавам или ке рече имам работа или веке се собрале некаде и седат заедно, значи тоа ме боли, не ме кошта ништо јас да се јавам!! Ете кога сум мегу луѓе секогаш мислам што ке кажам и како ке го прифатат тоа.. но најчесто не ми обрнуваат внинание..Значи пред 3-4 години женски се вртеа околу мене и тие ме тражеа, сеа јас сакам и нема со која .. ништо не ми се е десило ни сум крив ни сум со посебни потреби ..Едноставно све ме тера на нервоза на плачење веке 7-8 месеци активно така.. :(
Брат. Да седиш на маса и да размислуваш дали да кажеш нешто што е шала и така натаму е глупаво. Тогаш тоа не е пријателство. Направи некој промени брат. Ја имам 13 години па сеќавам осаменост. Пред некое време почнав да забушавам со пријателите да не испаѓам и веќе почнаа да не ме викаат. Значи прво и основно секогаш наоѓај време за нив. Нека сватат дека мислиш на нив и дека ти е пријатно со нив. Ако ти сам не им го воочиш тоа, тогаш нема потреба тие самите да пробуваат нешто по стоти пат. Се надевам ти помогнав.
 
moze da ima tuka mnogu pricini
mozebi si finansiski pomoken od drugite drugari i ti ljubomorat i te vikaat da gi vozes koga imaat potreba od tebe
mozebi kako sto kaza ACID ako si dosaden(ili kako da se izjasnam) covek mozebi i zatoa te izbegnuvaat
ima mnogu pricini a i veruvam deka na mnogu decki vo drustvoto mu se slucuva ova
 
Слагам се имаш депресија. Значите ти се такви , поточна апатијата.
Иди на психијатар. Не очекувај дека некој од тука ќе ти помогне.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom