Нов сум на форумов, имам нешто што сакам да го кажам а немам на кого,па затоа решив овде да се регистрирам и да се испразнам..се надевам дека некој ке го прочита оваа и ке помогне..Не знаев каде да пишам во кој пост.па нема да биде грешно и тука.. Имам 21 година...а се осекам и се понашам како да имам 40-50..Осекам како луѓето што се околу мене другари,роднини во последно време ме одбегнуваат,со кого и да застанам јас незнаам да се нашалам и да се насмеам од срце,значи секогаш е онака со сила.Пред 3-4 години имав женска во секое време, сеа од пред 1-2 години се се смени, ништо траѓично не ми се случило за да патам по тоа.Немам со кого да испаднам до чаршија да прошетам,никој од другарите не ми се јавува за да ме повика да испаднеме,само доколку и се јавам тогаш ме повикаат,или само доколку имаат некоја корист од мене,сеа за мај се договаравме за излет ми се јавуваат и ме прашуваат дали можеме да одеме со мојта кола,само јас и уште еден имаме коли.Порано не е било така,секогаш бев во тек, ми се јавуваа доваѓаа сеа никој никаде,кога се собереме и збореме различ.теми никогаш не ми обрнуваат внимание на мене.едноставно никој не ме следи.Сеа се разубавува времето,сакам да испаднам да шетам,но немам со кого немам брат ни сестра.Седам дома и се нервирам, мислам дека и веке ептен нервно оболев,целиот се тресам,немам мира во себе рацете и нозете ме тераат да ги тресам, ме тера на плачење.Веке 1 година не сум имал девојка,и си мислам дека кога би фатил девојка би го решил оваа.Но ете нема со кого да испаднам и да запознаам некоја!! Што да направам ??!?! Совет ````